Rickie Lee Jones - Rickie Lee Jones (1979)

Eigenlijk schandalig dat hier nog geen reacties op dit topalbum staan!!

Iemand die zo liefelijk en tegelijk zo vals kan zingen op zo'n indringende manier moet wel een extreem goede zangeres zijn. En dat is ze dan ook!
Ieder nummer is op een unieke manier raak!
Heb haar een paar keer live mogen zien, echt geweldig!

Dus ehhh... deze mag echt niet in je collectie ontbreken!

Toen ik Katie Melua voor het eerst hoorde moest ik een beetje aan deze plaat van Rickie Lee jones denken. Dit is zo mooi!!!!
Mag inderdaad in geen enkele collectie ontbreken.

Die intro van Chuck E; shivers right from the start.

Als ik klassieker roep dan doe ik dit album te kort. Eh, tijdloos? Must have? Allemaal van die clichees, maar allemaal waar.

Overigens ajp; is "Easy Money' een Lowell George song of van Ricki Lee herself?

In het boekje van de cd staat dat het een Rickie Lee Jones song is.

thenkjoe; dus dat is dus een cover op "Thanks I'll eat it here".
Beide prachtige versies overigens.

Sorry Oldfart,beetje late reactie, is inderdaad van RLJ.
Lowell George is trouwens ook wel smakelijke muziek!

Een vrouw met een stem die klinkt als een klok!
De hit Chuck E.'s in Love is een echte evergreen!

Geef mij toch maar liever Rickie Lee Jones, met Katie Melua heb ik niet zo veel...

Klassiek album van deze Amerikaanse.
Heb ik vroeger vaak gedraaid, op elpee nog weliswaar!
4 sterren ****

Ik heb deze gekocht omdat ze ooit het matrasje van Tom Waits was. En wat Waits aanraakt, moet wel goed zijn. Hij draait op dit moment voor de 2e keer in mijn stereo. Ik heb een paar pareltjes (Easy Money!!) gehoord, maar beoordelen of dit voor mij een kraker is, kan ik nog niet. Afwachten dus en voorlopig geen sterren.

Toen ik 16 was (1989) ontdekte ik deze plaat, wegens het drumwerk van Toto-drummer Jeff Porcaro. Geweldige plaat, opende de deuren naar andere huidige helden als Joni Mitchell, Jackson Browne, Steely Dan en James Taylor. Zag haar in 2007 in Paradiso, deze plaat heeft nog niets aan kracht ingeboet!

Fabuleus debuut dat na al die jaren nog evenzeer charmeert en beklijft; Deze plaat heeft ze volgens mij nooit meer weten te evenaren.

Wat valt er nog te zeggen als je zo'n enorm sterk debut-album kan afleveren. Ik kan zelf geen enkel 'minder' nummer noemen. Mooie teksten, lekker relaxe sfeer en prima stem... Dikke 4,5!

Puike plaat, die ik altijd links heb laten liggen. Maar pas op vinyl gekocht. Dijk van een produktie, heel open en transparant. Let eens op de bas, hoe mooi dat tie is opgenomen.

Klassieker die ik graag opzet als de rest van de familie op bed ligt en ik er nog eentje opsteek met een lekker biertje erbij.

Wat ontzettend mooi gemaakt dit...een goede zangeres, heel mooi opgenomen, en geweldige nummers..Wat een te gek album!

Ik heb eerlijk gezegd nogal moeite met Rickie verstaan, zelfs na enkele raadplegingen van de teksten achterop de hoes. Volgens mij heb ik daarom niet zoveel met de plaat. Vind hem wel beter dan de opvolger.

Bob Dylan zei het al... ze moeten je niet echt helemaal verstaan, dat houdt het spannender, ook Michael Stipe is van die strekking, en als je dit lekker jazzy plaatje beluistert van Rickie Lee... dan word je geheid vrolijk, ik toch.
Ik vind deze debuutplaat van haar echt haar allerbeste, ik vind hier geen minder dingetje, geen vullertje op, en een goeie veertig minuten is gewoon ideaal.
De hoes is prachtig, de muziek voert je mee, en méér moet dat soms niet zijn.
Ik heb daarom maar met een halfje verhoogd, deze draait in huize McKenzie terug vaak, vaker, vaakst, de plaat maakt me gewoon ontzettend blij!
Kunt U begrijpen waarom ik een nostalgicus ben?

één van de beste debuten ever , en na meer dan 30 jaar nog altijd grote klasse !

Sterke plaat van deze vrouwelijke singer-songwriter. Misschien wel de beste vrouwelijke artiest sinds Joni Mitchell. Soms een beetje lieflijk, soms een beetje jazzy, soms een beetje folk, maar verder gewoon een erg leuke rockplaat.

Sterke ballads in een lounge sfeer, maar vooral haar stem valt op. Beetje moeilijk te verstaan, soms zelfs mompelend, maar een criticus zei het eens al mooi: ''A protegé of Tom Waits''. Doet me dan ook erg denken aan een vrouwelijke versie van hem.

Zeker ook originele teksten over het hectische leven in de stad met een tintje humor, beetje neurotiek, maar vooral gebracht met plezier en passie.

Leuke plaat en de 4* zijn binnen voor Rickie Lee.

Knap debuut ! Straffe madamme ! Chuck E's in love blijft zeer mooi na al die jaren !

Zeer zeker goede plaat, persoonlijk vind ik Pirates toch beter.

Rickie Lee Jones is bij velen waarschijnlijk alleen bekend als ex-vriendin van Tom Waits en de zangeres die in dEUS’ ‘Hotellongue’ genoemd wordt. Ik moet toegeven dat ook dit mijn beweegredenen zijn geweest om haar titelloze debuut en Pirates aan te schaffen op een vinylmarkt en ondanks dat ik niet direct van Rickie kon houden en onze relatie wat gecompliceerd was aan het begin, is dat een verstandig besluit geweest.

Afijn, het schijnt dus dat Rickie, Tom en Chuck E. Weiss een soort heilige drie-eenheid waren en samen in een hotel woonden. Weiss maakte pas heel laat, in 1999, z’n debuut en werd door veel critici, vanwege ’s mans excentrieke benadering van de blues, uiteraard direct met Tom Waits vergeleken. Het is waarschijnlijker dat Tom en Chuck elkaar beïnvloed hebben. Tussen Chuck en Rickie zijn muzikaal gezien minder lijntjes te trekken dan tussen haar (behalve de albumopener van dit debuut dan) en Tom, maar het zou ook te makkelijk zijn om haar weg te zetten als een soort vrouwelijke Tom Waits.

In ‘Easy Money’ oreert Rickie er ook op los, met in haar stem al evenveel jazz als in de begeleiding. Wie dan direct Tom Waits roept, heeft waarschijnlijk nog nooit één van de platen van Jack Kerouac gehoord. Rickie’s teksten zijn vaak in verband gebracht met de poëzie van de Beat Generation, maar ze passen eigenlijk precies tussen Raymond Carver en Mark Twain. Het zijn sfeervolle dwarsdoorsneden uit het stadsleven, straatwijsheid wordt afgewisseld door kwetsbaarheid.

De muziek is redelijk rijk, maar uiterst effectief geïnstrumenteerd. Naast de kale pianoliedjes ‘On Saturday Afternoons in 1963’ en ‘After Hours (Twelve Bars Past Midnight)’ (prachtige titel) zijn er ook flirts met Caribische muziek en klassieke jazz en rock ’n roll terug te vinden. Het is ook interessant om te zien welke musici bijdrages hebben geleverd: Dr. John en Randy Newman zijn natuurlijk niet de minsten, maar ook Steve Gadd, Michael McDonald, Tom Scott en Neil Larsen (de huidige tour-toetsenist van Leonard Cohen) zijn van de partij. De platenmaatschappij had er waarschijnlijk het volste vertrouwen in en terecht.

Rickie Lee Jones is een mooi debuut waarop Rickie een enorme virtuositeit qua zang laat horen, eerder a la Joni Mitchell dan Beyoncé, om maar iemand te noemen. Dit heeft me wat tijd gekost, ook omdat ik Rickie eerst niet goed kon verstaan en wat me eerst behoorlijk aan dit album frustreerde. Opvolger Pirates kon ik nog minder goed hebben, maar ik ben nu druk bezig om ook met dat album vrede te sluiten. Zo af en toe begint het te kriebelen en dan mag dit debuut weer op de platenspeler. Het bleek zowaar een mooie, diverse plaat te zijn en uiteindelijk kon ik Rickie nog verstaan ook. De teksten geven het album net wat meer een bohèmienesque sfeer en dat doet de muziek veel goed. Tom Waits, dat was toch het ex-vriendje van Rickie Lee Jones?

Mooi debuut van RLJ. Laatst op vinyl aangeschaft en heerlijk genoten van deze mooie stem. Knap dat dit album na 30 jaar nog steeds zo'n indruk weet te maken. Knap.

Yes Slowgaze. Vergeet ook niet het weergaloze Pop Pop album met daarop haar mooiste nummer Comin' back to me. Kippenvel. Leuk om te lezen dat vinyl leeft. Kwaliteit van haar albums op vinyl zijn Errug goed.

Hmm, ik denk dat ik van Rickie eigenlijk alleen nog Naked Songs wil aanschaffen, mocht die ergens voor een schappelijke prijs te vinden zijn, maar wie weet.

Wat was ik onder de indruk toen ik deze elpee in 1979 voor het eerst hoorde! Chuck E's In Love was (en is) natuurlijk geweldig, maar Danny's All-Star Joint, Young Blood, Company.... ach eigenlijk alle nummers op deze plaat zijn goed. Heel vaak gedraaid. Nog steeds belandt de cd met enige regelmaat in de cd speler. Rickie heeft haar debuut -wat mij betreft- helaas nooit meer kunnen evenaren, ook al staan er op haar volgende cd Pirates uit 1981 ook enkele mooie nummers.

Struinend door mijn platenkast, kwam ik deze Rickie Lee Jones tegen, destijds gekocht omdat ik de single chuck es in love zo goed vond, klinkt nog verrassend fris heerlijke muziek, prachtige horn sectie, mooi jazzy geluid,gewoonlijlk een heerlijke lazy afternoon plaat, gelukkig nog gewoon op vinyl.

Had de gewoonte om veel elpees om te zetten in cd's , ben ik mee gestopt, er gaat niets boven het warme geluid van vinyl, krasjes nemen we maar op de koop toe.

Straks ook nog even naar Pirates luisteren.

Ik kan net niet beter verwoorden. Fabelachtig mooie plaat die ze in mijn ogen noot meer heeft kunnen evenaren. Ze heeft net een nieuwe uitgebracht; die geef ik zeker nog een kans.

Ook een leuke mini documentaire over Ricky in de top 2000 a gogo van het afgelopen jaar.!