Tori Amos - Scarlet's Walk (2002)

Dit album deed het toch minder goed dan verwacht. Ik kan me er iets bij voorstellen. Niet dat de songs minder waren, want dat vind ik niet, maar het lijkt alsof de cd iets te lang duurt. Ik krijg halverwege een beetje het gevoel van "zijn we er al ?", en dat kan toch niet de bedoeling zijn.
Desondanks gewoon 4 sterren !

Amber Waves
A Sorta Fairytale
Wednesday
Strange
Crazy
Don't Make Me Come to Vegas
Mrs. Jesus
Another Girl's Paradise
Scarlet's Walk
Virginia


Zo had ik deze cd liever gezien. Dit zijn naar mijn mening de beste nummers van de cd.
Maar dan mis je een gedeelte van het verhaal...
Ik had eerst 5 * staan, maar het deze verlaagd van 5 naar 4,5. Een halfje eraf...
Omdat er nummers op staan die mij niet zo veel zeggen.

Carbon erbij ..dan is het helemaal compleet..
maar je hebt toch gelijk zo zou ik het liever ook gezien hebben maa met paar wijzingen dan

Ik heb bij Tori nooit het idee dat een album te lang duurt, daarvoor is haar muziek gewoon te prachtig!
Niet alle nummers van de cd vind ik goed, maar dat zijn er meestal niet veel.
Ik vind dat ze op dit album wel wat meer variatie had kunnen aanbrengen zoals ze bij Boys For Pele doet. (Clavecimbel, wat kortere nummers, zoals Mr Zebra of Way Down, want die zijn gewoon sterk!)

4*

Ditm is het eerste album van Tori waarbij ik het gevoel had dat hij wat lang duurde. Het is allemaal wel goed maar het kabbelt wat voort. Niet het explosieve wat je in haar vorige albums ziet. 'Gold dust' is wel heel mooi.

En weer een halfje erbij...

en nu laat ik het ook zo, na veel te hebben beluisterd:

*****

gewoon een geweldige plaat!

Dit album begon ik pas vorig jaar te waarderen, een paar maanden NA The Beekeeper, ook een lang album.
Ik vond SW maar een lang, tempoloos album, waarop veel nummers zoveel op elkaar lijken.
Maar dat is nu grotendeels verdwenen en blijken er erg veel pareltjes op te staan: Strange, Crazy, Vegas, Your Cloud, Mrs. Jesus, Taxi Ride, Virginia, Gold Dust.

En het album heeft een erg sterk sfeervol begin met Amber Wavers, A Sorta Fairytale en het vrolijke Wednesday.

Mensen die het alleen hebben over haar eerste 2 cd's en alleen deze in de kast hebben staan, missen heel wat moois met haar latere albums, w.o. deze.
5 sterren.

Gold dust vind ik het mooist. Maar ik ben altijd enthousiast over Tori Amos. Haar laatste cd's zijn echt ontstaan uit een concept, en dat vind ik geniaal!
Een thema, en daar vanuit gaan werken.
Mooie liedjes, goede teksten, en een prachtige stem en piano!!

Deze voornamenlijk aangeschaft om compleet te blijven en vanwege de mooie verpakking (met allerlei leuke verassingen van binnen),
maar vond de cd eindeloos doorgaan en doorgaan en doorgaan. Vrij saai, maar omdat ik hem sindsdien niet meer beluisterd heb, zal ik hem geen waardering geven en hem eerst weer eens opzetten.

Volgens mij één van de meest ondergewaardeerde cd's van Tori. Oké, als ze een scheet laat, vind ik het eigenlijk al geweldig maar toch... Nummers als Carbon, I Can't See New York, Taxi Ride, A Sorta Fairytale, Your Cloud, Wednesday =>juweeltjes hoor!

Ik wordt vaak zo melancholisch van haar muziek en stem.Een zeer goed album,dat erg afwisselend is in sfeer,soms ingetogen en dan weer luchtig.Het is toch een gave om hier evenwicht in te vinden.Ik denk dat ze hier in geslaagd is.Ik luister graag naar haar muziek omdat ze me omkleed met een gevoel van dat wanneer je de muziek speelt er op dat moment geen andere zaken belangrijk zijn.Zwijmelen maar.Ik geef 4 sterren

Prachtalbum. Het was de eerste Tori Amos-cd die ik kocht, nu al een jaar of 4 geleden en ik luister er nog erg vaak naar.

Steeds opnieuw overdonderd Scarlet's Walk me. Ieder nummer heeft haar plek en de plaat klopt dan ook voor 100%.
Ik hou ervan dat doorheen de plaat, ook tijdens de lichtere nummers, steeds een zweem van somberheid aanwezig is. Dat maakt het geheel des te pakkender volgens mij.

Carbon en Virginia zijn m'n lievelingsnummers.

Naast de 18 album tracks, is de 6-song EP Scarlet's Hidden Treasures een mooie aanvulling op het concept. Daarnaast zijn er nog 2 digitale b-sides (Mountain en Operation Peter Pan) die ook zeker de moeite zijn.

Ik kan echt niet minder dan 5 sterren geven.

Gold Dust is mijn favoriete Tori track. Prachtig. Dit nummer zorgt er in haar eentje voor dat dit album 5 sterren verdient.
Moet ook gedraaid worden tijdens mijn uitvaart (die hopelijk nog erg lang op zich laat wachten...)

Een cd die ik minder beluister dan de andere platen maar daarom niet minder goed. Ik heb zelfs nog niet alle liedjes beluisterd. Moet ik dringend eens doen. Mijn favoriet tot nu toe is Virginia.
4*

zeer goed album, doet niet onder voor haar beginplaten

ja, de plaat moet niet onderdoen voor voorgaande werk alhoewel een stuk ontoegankelijker en misschien ietsje te lang , maar als je hem opdeelt in 4 stuken , best aardig , vooral your cloud en pancake vind ik zeer goed, volgens mij kan tori geen slechte plaat maken.

Een conceptalbum over een roadtrip door Amerika, dat op alle punten werkt. Zelfs de lengte wie nogal eens kritiek krijgt, maar dat werkt op Scarlet's Walk naar mijn mening geweldig (net zoals Pele eigels.) Waar je op The Beekeeper en ADP nogal eens "filler" tegenkomt, werkt het hier als een geheel. De toon is toch wat rustiger vergeleken met voorgaande albums, maar dit is toch weer een orginele toevoeging aan Tori's discografie.

A sort of fairytale is een mooi nummer, de rest wat minder
idd het gevoel dat het album te lang duurt

Dit album heeft wel een relaxte sfeer over zich, maar das dan ook tegelijkertijd de valkuil, door de inwisselbaarheid van sommige nummers heb ik de neiging om af te dwalen. Er ontbreekt hier en daar wel wat aan spanning. Niet alle nummers hebben de kracht om je naar zich toe te trekken. Over de tijdsduur is al genoeg gezegt, dus ik sluit mij daar gewoon bij aan.
Maar soit, haar stem is nog steeds een genot om naar te luisteren, muzikaal gezien is het dik in orde. Ik vind het een mooi album en zal het ook nog wat tijd geven om te laten bezinken. Maar 50 minuten zou mooi geweest zijn.

Dit vind ik echt 1 van haar beste platen. Carbon, Virginia, A sorta fairytale, Gold dust en I can't see new york zijn stuk voor stuk prachtig. Eigenlijk geen slecht nummer op deze plaat.

I Can't See New York, wat een prachtig nummer is dat toch.

Blijf toch met mijn sterren staan. Dit album ademt over de gehele linie eenzelfde sfeer uit, alsof elk nummer een bepaalde hartslag heeft en er niet boven of onder komt te zitten. Andere instrumenten komen zelden naar voren en het voelt alsof het geheel in dienst is van de stem en piano van Tori. Ontspannen om naar te luisteren, maar echt spannend word het nergens.

Deze plaat heb ik te lang links laten liggen..
Zonde, want wat een prachtplaat is dit..

Er staan een paar echte juwelen van nummers op..
Vooral Gold dust.. schitterend mooi.

Zeker voor mij wel één van de betere albums van Tori.
De plaat vormt een mooi geheel, met schitterende teksten, pianoklanken en de fijne vocals van Tori.

Nog een fan van Gold Dust! Misschien wel het mooiste nummer dat ze ooit gemaakt heeft...

Tori Amos kan bitter weinig fout bij mij doen,maar ik beschouw deze plaat als haar magnum opus.Ondanks de lengte valt alles op zijn plek.Prachtige beschouwingen over leven on the road,met in mijn ogen twee van haar mooiste nummers:I Can't See New York en Gold Dust.Ook Carbon is zo'n nummer wat zich onder je huid nestelt.Het is wel even doorbijten ,maar na een wat langere aanloop periode geeft deze plaat al zijn geheimen weer.

Onlangs deze cd ergens tweedehands bemachtigd, inclusief een limited edition dvd'tje, enkele foto-kaartjes en een 'official road map' in een onhandig kartonnen doosje.

Tori Amos, het piano-meisje dat ik al een hele tijd uit het oog was verloren en me herinner als ontoegankelijk en moeilijk-alternatief. Misschien was ik te jong toen, of misschien zijn de ruwe kantjes er ondertussen af, want dit klinkt veel melodieuzer en poppy dan ik me herinner van haar vroegere albums. Hoog tijd dat ik die ook nog maar eens terug de kast uit haal...

Knap openingstrio met Amber Waves, de single A Sorta Fairytale en - daar heb je de piano voor het eerst in een dominante hoofdrol - Wednesday. Ritmisch sterk, mooie melodieën en een feilloze stem. En eigenlijk kabbelt het album op deze manier verder. Het lijkt alsof Tori Amos haar wilde haren heeft verloren en ze er volledig vrede mee heeft genomen.

De eerste minuut van de albumversie van 'Don't Make Me Come to Vegas' komt weer wat in de buurt van het alternatieve piano-meisje: ruwere stem gecombineerd met een djembee en wat zwaardere piano-akkoorden, om verder toch weer toegankelijker te worden. De Timo Maas-remix (wat werd uitgebracht als single) is dan weer te mijden voor Tori Amos-fans, aangezien er niet echt veel van het oorspronkelijke nummer overblijft (zie ook het 'Professional Widow'-verhaal). Gelukkig werd deze remix niet op het album gezet...

Het enige minpunt dat ik zo kan bedenken is dat het misschien allemaal nét iets te makkelijk klinkt en er geen tegendraadse Tori op het album terug te vinden is. Aan de lengte heb ik me totaal niet geërgerd, aangezien er absoluut geen slechte nummers op staan...

Klasse-album!

**** 1/2

Ik begin eens met 3,5 en kijk aan of dit album nog groei gaat doormaken bij mij. Op zich een prima, degelijke langspeler en met enkele mooie nummers. Wellicht groeibriljantje, maar nu nog niet.

En: jawel hoor! Gegroeid naar 4 sterren.

Ik vind dit een erg mooi album van haar met heel veel mooie nummers..niet iedereen vindt deze even goed..maar ik luister deze het meest van haar. Overigens was ze steengoed in de Doelen eind mei.. 4,5*

Vandaag weer met veel plezier geluisterd.