Al enige jaren dacht ik dat The Decemberists nooit over hun opera 'The Hazards of Love' heen zouden gaan, maar met dit album zou dat zo maar eens gelukt kunnen zijn. De variatie van de nummers van blues naar een theatrale einde, naast de "typische" The Decemberists sound, maakt dit album uitermate goed te genieten. Daarnaast lijkt er iets meer ruimte om de ware schoonheid in de liedjes te tonen. Iets minder bombast, iets meer gevoel en dat maakt dat er veel licht zit in dit album. Ik was uitermate blij verrast na het wat tegenvallende 'The King is Dead'.
Het hele verhaal staat
hier op WoNo Magazine.