Alestorm - Sunset on the Golden Age (2014)

Alestorm doet gewoon verder met wat het begonnen is al vind ik ze bij iedere nieuwe cd weer net iets
beter worden dan de voorganger, ik ben echt een liefhebber van deze piraten kroeg metal, weer
een steengoede release van deze jongens die duidelijk met hart en ziel hun eigen genre muziek
brengen en live zijn ze ook nog goed, see you on tour guys.

Ik vind dit de beste Alestorm tot nu toe! Heel mooie en leuke plaat waarop de band op alle vlakken vooruitgaat: techniek is hoogstaander, productie beter en kraakhelder, songs zijn gevarieerder dan ooit en zitten slim in elkaar. Je hoort echt dat deze plaat met veel plezier gemaakt is.

De traditionele formule van Piratenmeezingers (Walk the Plank, Drink, Quest for Ships, Mead from Hell) blijft behouden. Maar Alestorm vaart nu ook vlotjes richting andere genres toe: punkrock (Wooden Leg), metalcore (Magnetic North), 60's surfmuziek (Surf Squid Warfare) en het wordt zelfs episch en proggy (Titelsong en Battle of Cartagena).

Ik krijg een heerlijk warm gevoel van deze vrolijke, zwaardere en complexere uptempo Alestorm. Ideale plaats om te luisteren lijkt me een zomerse dag op een druk strand, al liggend in een opblaasbootje.

+ de cover van Hangover is geniaal en hilarisch !

Alestorm wordt idd met het album nog beter en de act wat volmaakter. Een beetje meer folk, een beetje minder metal en ook een beetje gladder/meer mainstream. Vaak is dat een scheldwoord maar in dit geval vind ik het juist wel prettig want het was soms wel heel amateuristisch opgenomen.
Daarnaast leveren ze zoals altijd tekstueel zeer diepzinnige teksten en stellen ook op dit vlak wederom niet teleur. Het nummer "Drink" wil ik bij deze nomineren voor dé beste tekst van 2014.

We are here to drink your beer
And steal your rum from the point of a gun
Your alcohol to us will fall
'Cause we are here to drink your beer.

Ik sluit niet uit dat als ze zo doorgaan, ze op de grotere festivals wel eens kunnen gaan concurreren met bands als Flogging Molly. Hier moet toch een vrij groot publiek voor te vinden zijn. Kortom, allemaal aan boord, inhaken en meedeinen!

Niets nieuws onder de zon. De mannen weten er nog steeds wel een feestje van te maken. De humor van deze Schotten (met bijv. hun cover van "Hangover") kan ik wel waarderen, maar op plaat beginnen de keyboard riedeltjes wel wat te vervelen. Daarbij mis ik toch wel de dronken meezingende menigte die vaak bij hun live optredens gepaard gaat.
Hier en daar proberen de mannen te verassen, door bijvoorbeeld met grunts aan te komen zetten (volgens mij hun eerste lied die dat bevat) in "Magnetic North".
Zal voor mij meer een live/feestband blijven dan echt een band om platen van te beluisteren.