Agrypnie - Aetas Cineris (2013)

Aha, een nieuwe plaat van de Duitse black metalformatie Agrypnie volgend jaar! Enkele van deze nummers kan je al horen op hun EP uit 2011, 'Asche'.

Ik vind hun langspelers tot op heden erg constant (in goede zin). De EP zal ik eens beluisteren voordat deze uitkomt.

Fijn dat Gnosis erop staat, beresterk nummer. Misschien dat ze het nog iets aanpassen? Deze hou ik goed in de gaten

Jippie!

Hun vorige album vind ik nog altijd geweldig, dus ik kijk hier naar uit. Gnosis is inderdaad alvast erg sterk.

Als deze net zo goed is als 16[485] zijn ze goed bezig. De titel betekent 'Leeftijd van As' overigens. In de tussentijd zijn ze ook nog met een EP aangekomen: 'Asche' (= 'as' uiteraard). Benieuwd of ze wat zijn vernieuwd. Ik verwacht er veel van.

Yes

EP vond ik niet echt sterk maar als het verder weer enigszins in de buurt komt van 16[485] dan hoor je mij niet klagen!

Alleen het openingsnummer al verdiend de volle mep . Om het daarna nog even zachtjes (lees: hard!) over te doen met Dezember. Sludge metal met emotie, I love it! Euforie, tranen van geluk. Ook Agrypnie lukt het. En hoe! Er volgt nog een uitgebreide recensie maar 2013 kan voor mij al niet meer stuk. Eerst Light Bearer en nu hun Duitse broertje. Geweldig.

Maken ze nu sludge metal?

Sludge meets black metal

Zo kan je het eigenlijk wel omschrijven.

Wat ik ervan heb gehoord maakte me niet heel erg enthousiast. Wat een irritante drumsound, heel klinisch. Ik mis een beetje de warmte in het geluid die deze muziek naar een hoger plan zou trekken.

Dit is niks voor mij.

Alleen dan sludge meet blackmetal.

Neen hoor, met wiskunde heeft het weinig te maken.

Klinische drumsound Don? Hm, heb 'm natuurlijk nog maar één keer gehoord, maar ik was toch gelijk behoorlijk ondersteboven van de eerste twee nummers.

De bassdrum klinkt heel kunstmatig, hetzelfde geldt voor de snare drum en het ridebekken. En die synths op Dezember (volgens mij) vind ik ook behoorlijk cheesy klinken op sommige momenten.

Geniale plaat

Het is weer genieten geblazen Deze doet op het eerste gehoor niet veel onder voor de geweldige voorganger.

Erwachen springt er uit.

Absoluut!

Weergaloze plaat. Helaas wel wat vermoeiend om er te vaak naar te luisteren.

Agrypnie opgepikt tijdens 16[485]. Heerlijke plaat. Der Trote Trakt maar met name Morgen. "Wenn der Morgen kommt, Wer denkt noch an das Gestern" . Topnummer. De EP die volgde smaakte helaas een stuk minder. Maar toch keek ik uit naar deze Aetas Cineris. Bij de eerste luisterbeurt werd ik op een meer dan aangename manier omvergeblazen. Wat een geweldige plaat zeg! Alleen het openingsnummer al. Favoriet werd uiteindelijk Erwachen. Wauw. Maar wat me bij een andere band op een gegeven moment ook overkwam gebeurde me hier ook: Ik kreeg steeds minder zin / kracht om hier naar te blijven luisteren. Terwijl de muziek an sich ijzersterk is. Blijft een rare gewaarwording. Maar goed, om die reden kan ik niet meer geven dan 4*.

'Aetas Cineris' is een plaat met enkele zeer indrukwekkende passages (de beklemmende sfeer op het openingsnummer, het gitaargeweld op 'Gnosis', het totaalplaatje van 'Erwachen'), maar de plaat duurt gewoon te lang. Dit probleem had ik niet met voorganger '16[485]', dat ik beschouw als één van de strafste metalplaten van de laatste 10 jaar.

Nu heb ik 'Aetas Cineris' nog niet zo vaak kunnen luisteren (om twee redenen: de speelduur, en de... speelduur), en zal het nog wat tijd vergen vooraleer ik hier ook een beoordeling kan aan koppelen. Maar een topscore zit er vooralsnog niet in.

God, dit album is veeeeel te lang(dradig)... Er vallen zeker wel enkele knappe passages te horen op dit album en elk nummer afzonderlijk is best mooi (met uitzondering van Kosmos dan, geeuw), maar het geheel duurt veel te lang en is me iets te eentonig.
Dit is mijn 4e luisterbeurt, maar eigenlijk heb ik het iedere keer tegen mijn zin uitgeluisterd.
Misschien dat ik af en toe nog eens een nummer beluister, maar de plaat in zijn geheel is allesbehalve boeiend. Nee, dan leg ik liever nog eens de nieuwe Rorcal op!

Toch 3*. Erwachen is prachtig!

Ik ben toch tot een score gekomen, en dat is 3 sterren geworden. Dat is een pak minder dan de voorganger '16[485]', die ik dan ook eenieder wil aanraden. De EP die de nieuwe plaat inleidde, liet vooral horen dat het een EP was, en geen voldragen plaat. Dat gevoel heb ik hier wel meer, maar de langdradigheid van sommige nummers speelt de Duitse band ernstig parten.

De naar mijn mening beste nummers heb ik hierboven al vermeld, en daar wil ik het graag bij houden. Helemaal ruk is het natuurlijk ook weer niet. Agrypnie is gewoon een band die het wel in zich heeft, zoals op de voorganger ruimschoots bewezen. Misschien moet ik gewoon maar 'ns achter de oudere platen aan.

3 sterren dus.

"Aetas Cineris" begint overdonderend met de naar mijn mening zeer indrukwekkende en sfeervolle "Trümmer / Aetas Cineris". De nummers die hierna volgen zijn ook zeker niet verkeerd, maar duren erg lang en tijdens het luisteren merk ik gewoon dat mijn aandacht verslapt.
Er komen zeker nog wel wat passages voorbij die zich kunnen meten met het openingsnummer, maar over het algemeen is het naar mijn mening iets teveel van hetzelfde om boeiend te blijven.
Enkel bij het mooie "Erwachen" keert de aandacht weer volledig terug, maar verder wilt dit niet de indruk achter laten die de band waarschijnlijk voor ogen had.
Jammer, met een iets kortere speelduur had dit misschien beter gewerkt. Een beetje een gemiste kans is dit dus wel.