Savatage - Gutter Ballet (1989)

De laatste 3 songs houden dit bij mij Album van een hogere score af.

De laatste drie nummers zijn een drieluik en een essentieel deel vd plaat.

Geweldige plaat en toch zwaar onderschat (72 stemmen )
De eerste metalplaat met pianopartijen en Gutter Ballet (titeltrack) is toch wel een van de mooiste progmetal songs ooit.

In het boekje staat Criss Caffery (reeds) als bandlid aangeduid terwijl deze plaat gewoon als kwartet is opgenomen.
Caffery was echter wel tour-gitarist.

She's in Love gaat over pijpen (heel kinderachtig maar toch wel leuk).

Minste nummer op deze plaat is toch wel The Unholy. Een kinderachtig metalnummer (clichématig) met kinderactige tekst.
Hounds werkt wat dat betreft beter. Is ook clichématig maar toch een lekker (doom)metal nummer.

When th Crowds are Gone (incl. Temt. Rev.) is dé song voor wat betreft het talent van de gebroeders Criss en Jon.

lijkt me een goed almbum

9 jaar, ze worden ook steeds jonger op MuMe!

Maar inderdaad, prima album!

En ze worden ook steeds ouder he

Dit album haalt voor mij zijn voornaamste kracht uit 3 prachtnummers, nl. When the Crowds Are Gone, mijn absolute Savatage-favoriet; het titelnummer, gelijkaardig aan voorgenoemde qua opbouw, het mooi integreren van klassieke elementen in de hard-rock en de uitstekende solo's van Criss; en Summer's Rain, dat zodanig emotioneel is dat ik er altijd stil van word. Veel andere hardrock ballads proberen zo'n emotie te fabriceren, voornamelijk omdat vrouwen daar gemakkelijk voor vallen, maar Savatage doet het zonder probleem en bovenstaande 3 nummers zijn naar mijn mening voor gelijk wie toegankelijk.

Dit zijn echter niet de enige; het merendeel van de overige 8 nummers zijn allemaal stevige metal, waarin Criss zich opnieuw van zijn beste kant toont. Zoals ik ook deed bij opvolger Streets, zal ik enkel de voor mij iets mindere nummers geven: Silk and Steel, Mentally Yours en The Unholy trekken het gemiddelde een beetje naar beneden. Desondanks zou ik Gutter Ballet toch iets meer geven dan mijn huidige score (4,1 of 4,2), maar aangezien dat bij MuMe niet kan, hou ik het op een 4.

Persoonlijk gehakketak (en daarbij helaas ook een on topic reactie) verwijderd, zullen we het over de muziek hebben?

Mag ik je als laatste nog op het volgende attent maken: ik kreeg twee negatieve reacties op mijn bericht, waarin ik mijn mening verkondigde over dit album. Een van die twee was zelfs aggressief van toon en op de gezamelijke kritiek die in beide berichten werd geuit op mijn mening heb ik mij gepoogd te verdedigen. Dat laatste word me onmogelijk gemaakt als je een van de berichten waarop ik mij verdedig en mijn reactie geef laat staan en al mijn berichten worden verder verwijderd. Hierbij is opvallend dat iemand die pretendeerd moderator te zijn hier verantwoordelijk voor is. Het zou toch niet zo mogen zijn dat je op deze site iedereen zou mogen aanvallen, maar dat elke reactie daarop verwijderd wordt. Dat er iets niet helemaal klopt kan afgelezen worden aan het feit dat een moderator pas ingrijpt op het moment dat ik mij verdedig en niet op het moment dat ik word aangevallen. Ik vraag mij af waarom je juist een proces versterkt waarbij users geen negatieve reviews meer mogen geven over albums omdat ze anders een lading kritiek over zich heen krijgen?

op deze manier heeft het namelijk weinig zin meer om je mening over een album te geven en dat draaide de site toch wel mede om, was mijn idee. Al kan het zijn dat ik er compleet naast zit, dan hoor ik dat graag.

mijn excuses voor het negeren van je laatste vraag en me toch op iets anders dan de muziek te richten.

Hij heeft wel gelijk; het bericht waarin hij zijn mening uitte over het album, was eigenlijk beter blijven staan. Het daaropvolgend geruzie was inderdaad voor de prullenbak.

Sja, zie dat mijn 'mening' over het album ook verdwenen is. Achja... het is warm... Thumbs up Voltazy, maar het zal weinig uithalen.

Zo te zien heb jij een geitenwollensokken smaak, dus waarom jij dan ineens Savatage opzet is mij een raadsel.

Dit is een fantastisch muziekdocument!!
Krachtig, melodieus en fantastisch rauw ingezongen, wat een geweldige muzikanten.

daar gaan we wederom met generaliseren , wederom wordt een bericht als dit door moderators toch als een mening over de muziek betiteld, anders zou je verwachten dat er iets aan gedaan werd.

dit misverstand had trouwens makkelijk voorkomen kunnen worden als er minder in relevante berichten was gesneden op deze pagina.

Superplaat.

De nummers staan live als een huis.
Veel van de songs van deze plaat staan op de liveplaat Ghost in the Ruins.

Geweldig album! Helaas niet zo goed als opvolger 'Streets', de 2 instrumentaaltjes halen het album naar beneden en dat is jammer, verder niets te klagen. Zoals Dutch Viking ergens schreef, één van de meest ondergewaardeerde bands.

Dit is niet een plaat die ik heel veel draai, maar als ik hem draai, is het elke keer weer genieten.
Gutter Ballet is veel gevarieerder dan Savatages eerdere werk, maar ook minder over the top als een deel van het latere werk. Voor mij zijn het titelnummer, When The Crowds Are Gone en Hounds de hoogtepunten, de 2 instrumentale nummers (Temptation Revelation en Sik And Steel) vind ik het zwakst. Niet dat het nummers zijn die ik skip, en het is ook best om aan te horen allemaal, maar het haalt de continuiteit voor mij uit de cd. Ze gaan net iets te lang door. De rest van de nummers zit daar tussenin, maar zijn allemaal erg goed.

Een plaat met veel afwisseling tussen ingetogen stukken en hard rocken, met bovendien veel emotie. 4*.

Fantastische band uit,Tampa,florida,de meesters van,power-vleugjes,trash metal.
Zwaarmoedige ballades met formidabele orchestraties,magistrale klasse waar de energie en emoties hemels is,de gebroeders'oliva,lijken hiervoor gemaakt te zijn en doen een metal-hart,bloeden.
De act-presence van bombastische emotionele gepersifreerde stukken is adem benemend,ook niet voor niets dat,dio danig onder de indruk was en hij management verleende onder wendi dio.

De opener,versterkt meteen de excentrieke zang van''oliva,you got...libya,you get the russians,
you got civilian planes crashing to the oceans,
airports full of terrorists,nazi'skins anarchists,when are they gonna learn...,better listen to me son of a'bitch...
Het estethisch gepolijste gitaar-werk van,c.oliva,is betoverend,ook in het nummer,the unholy(infantiele tekst),maar gracieus gitaarwerk.

Dat de band op grote klieven bestijgt is met het ijzingwekkende:hounds,goed te horen,heerlijke zang waar oliva zijn sublieme prestaties waar maakt om van een rustig nummer een uiterst heavy-nummer te maken,met een fabuleuze rol van cris die de octupussy is van het snelle spel.
(de tekst,-do you hear the hounds they call,scan the dark eyes aglow,
through the bitter rain&cold,they hunt you down,hunt you down...meer dan een eerbetoon aan de helden van ""america,vietnam),mentally yours(ook een smeuiige song die rustig begint ,en uiteindelijk met agressieve krachten wordt samen-gebundeld),...timmy,die zijn audities niet kan waar maken...

Het nummer,thorazine shuffle(in die tijd als bonus),op de markt gebracht maar uiteindelijk ook dat nummer,geweldig is,silk&steel,temptationrevelation,zijn kleine kroon-juwelen uit gefilterde luchten,bluesy-folky-,Het nummer,summers rain,heeft alles van pijn,tranen en emotie,verbroedering en prachtige zwanezang ,en waar de tranen nog vaak in mijn ogen staan,fraai-belegen,van de gebroeders,oliva(sprookjes boek van''grimm),
het begoochelde,when the crowds are gone,fantastische requiem,mentale zang-drift,subliem-gitaarwerk en realistisch emotioneel,ingetogen tekst.
...All mij friends have been crucified,they made life a'long suicide true,
guess we never figured out the rules,but i'm still alive and mij fingers feel...(tekst over dierbare die dood gingen -door/aan?...,zijn ook in mijn leven.
Een gedenk-waardig eerbetoon ook op het live-concert,van ghost in the ruins,op verschillende locaties als,brooklynn-new-york,aan de grand-finales van een adembenemende sleutel-rol voor de broertjes,oliva.
Dat ik de band al drie keer,ook persoonlijk mocht ontmoeten,zelfs de jongleurs,cris oliva,cris caffery,-niet alleen muzikale deskundigheid maar ook charismatisch,en zelfs,shij|||...
Het nummer,gutter ballet is de grand-finale(ook prachtige clips,in vele soorten geshoot|||,maar de imposante verschijning,oliva,achter de vleugel(haalt de olifant uit de porselein-speelgoed-kast),met fraaie vertoning van een lange havelock,pia-vota,en het mysterie,cris oliva,dat vanaf grote citadels,open bastion de projectielen de ruimte in schiet op het energieke gitaar-spel,van de groep.

Niet voor niets dat ik zo groot schrijf over de, auteur van het eigen gedreven technisch-spel- karakter,cris oliva,hij hangt in elke uithoek in mijn woning,deurposter-vaandels/en zelfs aan het plafond...
Getuige ook mijn eerbetoon aan een legendarisch gitarist,erg deugdzaam,dapper,verlegen,het diadeem...'ghost in the ruins|||

Ook de begrafenis in Amerika was bezielens-waardig en een herinnering die mij nog lang in mijn gedachtes doet voort-varen,vele motoren,head-bangers/hell's angels,maar ook de klassieke gitaren die postuum prijken op een noemens-waardig graf van een grote gigant-held,met vele bloemen en emoties...alsof mijn moeder weer leeft,en mijn bese vrienden weer uit het graf staan...,band,en alles,dit is de-perfectie:SAVATAGE"ALWAY'S"|||,on mij MIND!!!

Zie nu pas jou opmerking... HAHAHAHA en dat zeg jij met The Beatles Rubber Soul in je top 10. Achja, sommige denken het allemaal wel te weten en waar mensen meer van pop houden, dat deze dan ook nooit dit soort genre draait. Jammer...

Blijft dat dit album voor mij nada noppes betekent, het niet te draaien is en het (zoals eerder gezegd) op mijn zenuwen werkt. Het is een mening die je moet respecteren.

Toch vraag ik me af of het nut van cijfers toekennen hier zn doel voorbij schiet.
Volgens mij moet je een plaat raten aan de hand van de rest van de discografie of het genre van de plaat.
Niet een plaat een 1 of 0,5 geven als je de gehele muziek niet eens goed vind.

Deze plaat kan onmogelijk lager dan een 3 rating krijgen. Alle metal-liefhebbers over de hele wereld moeten het hier over eens zijn.
Tuurlijk zijn er metalliefhebbers die niet van Savatage houden, maar die hebben wel het respect en de kennis om deze plaat dan bijv. een 3 of 2,5 te geven.

Een 1 geven aan deze plaat is kinderachtig en onnozel.

Beste Kingsnake: op basis waarvan kan dit niet lager zijn dan een 3? Waar staat dat beschreven dat dit 'onmogelijk' is? Tevens worden hier nu monden en stemmen gesnoerd als het volgens 'kenners' niet-acceptabele ratings zijn? Of mogen alleen fans hier stemmen en niet-fans moeten hun stem bij zich houden omdat ze er geen verstand van hebben?

Kortom: voor mij is MuMe nog altijd een leuke kennisbank van albums, waarin je een aardig beeld krijgt van wat de mensen wel of niet goed vinden. En daar waar mensen een album totaal een mislukking vinden, dan is daar voor die persoon een reden voor... Jammer dat sommige dit bestempelen als onnozel en kinderachtig. Alsof zo een uitspraak getuigd van volwassenheid...

Wat een kolder om iets onmogelijk te vinden... dan zet je jezelf toch wel op een 'onmogelijk' voetstuk. Ieder zijn muziek... ik zet Edge of thorns wel op of moet ik daar eerst toestemming voor vragen

Ik gooi deze wel uit mijn update, aangezien dit weer zo'n klassiek voorbeeld is waarin fans door een stomzinnige rating alles uit de kast willen halen om het tegendeel te bewijzen. Welkom in de wereld die muziek heet.

Ik begon mijn relaas met 'toch vraag ik me af'. Ik dacht hardop. Ik ga niet voor jou bepalen wat je wel of niet mag doen.
Maar ik mag het er wel niet mee eens zijn.
Je moet niet zo boos doen. Dan kom je wat mji betreft al helemaal niet meer geloofwaardig over.

When the crowds are gone clipje bijgevoegd !

na enkele jaren dit album weer pas uit de kast getrokken.
en het heeft de jaren prima doorstaan, blijft een lekker afwisselend album wat me met vlagen kippevel bezorgt.
een klassieker wat mij betreft

ben het op hoofdlijnen met kingsnake eens, als je niets hebt met het genre heeft het geen zin om een album te beoordelen.
ik ga geen beoordeling geven aan een RnB album, dat leidt bij voorbaat al tot een negatieve beoordeling van mijn kant en zegt dus weinig over de kwaliteit van het album.

Het album dat door velen wordt gezien als dé Savatage plaat! Ben ik het bijna mee eens...het is inderdaad een geweldig album maar toch vind ik Streets van een nóg hoger niveau!
Of rage and war, Gutter ballet, When the crowds, Summer rain en Hounds zijn briljant!! De rest zijn gewoon goede metalsongs en Silk & steel is geweldig in al z'n eenvoud!
Verplichte kost (samen met Streets en Hall of the mountain king) voor elke zichzelf serieus nemende metal/hardrock liefhebber

Gelukkig, dan mag ik me zelf serieus nemen, als hardrockliefhebbert dan

De plaat zou in eerste instantie in de lijn liggen van Hall of the Mountain King. Richting de sprookjesmetal.

Echter, had O'Neill een soort screenplay/script liggen voor iets waar de beste man Broadway mee wilde veroveren.

Jon las dit en wilde er een heel metalalbum over maken.
Dit zou Streets worden. Jon heeft echter al When the Crows are Gone en Gutter Ballet als voorproefje op deze plaat gezet. Overenthousiast

Oude school Savatage-knallers vinden we middels She's in Love (gaat over een vrouw die van blow-jobs houdt), Of Rage and War, Hounds en Mentally Yours.

De laatste is deel van een drieluik, verhalen over Timmy (Mentally Yours/Summer's Rain/Thorazine Shuffle)

Criss mag zich te buiten gaan op de instrumentals Temptation Revelation en het akoestische Silk and Steel.

The Unholy is echt zo'n sprookjesmetal nummer, waarvan de band in eerste instantie niet eens de tekst had afgedrukt in het cd-hoesje.
Waarschijnlijk vondt Jon de tekst zelf ook maar wat magertjes.

Criss Caffery staat wel als bandlid in het hoesje, maar speelt niet mee! Hij was toergitarist/toetsenist. Hij zou al snel weer de band verlaten om samen met Jon zich bezig te houden met Doctor Butcher.

Vanaf Dead Winter Dead is hij vast lid van Savatage.

Gutter Ballet is een essentieel werkje in het genre progmetal.

Ik had niet anders verwacht!

They hunt you doooooooooooooooooooooooooown.

Oh man, Kippenvel!

Thorazine Shuffle staat hier als bonustrack. Klopt dat wel?

Zelf heb ik de cd waar een akoestische versie van All that I Bleed als bonustrack is toegevoegd. Gezongen door Jon.