Kraftwerk - Autobahn (1974)

Ook 3,5 ster, voornamelijk vanwege het lange titelstuk. Als je de muziek hoort is het eigenlijk te oubollig voor woorden, maar gezien de tijd waarin dit gemaakt werd was het toch zeker de moeite waard. Ik kan er af en toe weer met plezier naar luisteren

De live-opnamen uit deze periode zijn wel een aanrader: veel organischer waardoor de stukken buiten Autobahn (en ook van eerdere albums) meer tot leven komen. Op YouTube is wel e.e.a. te vinden, bv: Kraftwerk - Fairfield Halls, UK, 1975 - full concert - YouTube

Mooie link Herman. Het laat mooi horen hoe zonde het is als een band gaat kiezen voor het grootte geld in plaats van zoeken naar iets nieuws. Kant B van bovenstaand album begrijp ik in eens een stuk beter.

Na 40 jaar is het natuurlijk gewoon modern klassiek ! Eat your heart out, Wolfie !!!

Half sterretje erbij! Naarmate ik de beide Kometenmelodie 1 & 2 vaker hoor, wordt dit tweeluik steeds beter. Deel 2 geeft me het gevoel alsof ik in de muziek wordt meegezogen.

Ben ik de enige die de blokfluit in de laatste track nogal out of place vindt ? Evenals die piano overigens. Soort van Alpenmelodie die botst met de avantgardistische synths en drummachines.

De fans kunnen hun hart ophalen: in januari gaat Kraftwerk 8x Paradiso uitverkopen. (hopen we).
Elke avond een ander album..
Lees anders het bericht van Gerards Dream maar.

Wat klinkt dit gedateerd. En toch, als je bedenkt dat het origineel uit 1974 komt, was het ooit modern. Kraftwerk, al rijdend op de Autobahn, werd ingehaald door de tijd. Maar het heeft ook charme.

Dit album sloeg destijds in als een bom... het was toch heel anders dan we tot dan toe gewend waren, zoals Deep Purple, Led Zeppelin, Pink Floyd, Rolling Stones etc. Ik weet wel dat iedereen hem ineens in huis had.

En terecht godverdomme!

Inderdaad. Klassieker.

Live in Amsterdam

Kraftwerk - Autobahn @ Paradiso

Hier komt het intro van Autobahn vandaan:

Sound FX - Motorisierter Verkehr - YouTube

Grappig al die geluiden, een soundtrack pur sang.

Was nog even afleren denk ik om niet die instrumenten te gebruiken. Niet de beste afsluitende track voor dit album idd, al zwakt het album al iets eerder een beetje af na het brilliante begin (waar de mix met reguliere instrumenten als fluit wel sterk werkt). Na dit album lieten ze dit soort geluidscombinaties pas echt (nagenoeg) weg. Langzaam zijn ze zich gaan toespitsen op vrijwel pure elektronische composities. Op hun vorige album voelt de balans voor mij nu meer als 50/50 over het album, hier qua album voelt het als 80% elektronisch, hun volgende (Radio-Activity) is (bijna) volledig elektronisch toegespitst.

Bij hun vorige plaat ('Ralf und Florian') werkt het vaak fijner trouwens de mix van elektronische met meer reguliere instrumenten, de reguliere instrumenten vallen wat minder buiten de boot (aanrader bijvoorbeeld te luisteren naar prachtige tracks als 'Tanzmusik' en 'Ananas Symphony').

broom broom

Goed maar toch wel wat (te) gedateert

Werd ik geroepen?

kvind deze plaat helemaal niet oubollig heb em live gehoord in paradiso.
halverwege realiseerde ik mij dat het verdacht veel leek op een technoconcert.

Deze groep was z'n tijd ver vooruit en een track als Autobahn kan ik nog steeds met plezier opzetten, vooral in de auto op de "autobahn".

Ligt nu op de draaitafel. Onder een nieuwe naald/element, de speler was er aan toe.
Aan de krautrock ontsproten. Een klassieker.

Keep them spinning

Deze heb ik nog nooit gehoord! Ik weet dat het een klassieker is, gelukkig voor een prikkie te krijgen op cd ?

Broem weet jij nog waar die discussie ontstond over de vermeende zin of onzin van het inspelen van kabels? Ben zaterdag namelijk bij een bedrijf geweest dat er z'n niche van heeft gemaakt. Ken die man al jaren en hij doet dit nu en kan er een flabbergasting verhaal over vertellen. Het was in een topic over een album vermoed ik. Een album dat jij aanried.

Ontopic: Al eerder wat geschreven over Autobahn, nu (weer eens) aan het luisteren maar een sterrenwaardering was nog niet geplaatst.
Bij deze: 5 sterren.
Dit is een album dat niet alleen een giant step voor de artiest was maar voor de muziekontwikkeling en -historie zelf ook. Tenminste dat vind ik dan.
Een meesterwerk.

Nee dat was bij het hoofdtelefoon topic en ging over het inspelen van een nieuwe Overigen >> Apparatuur >> Het hoofdtelefoon / koptelefoon topic

Ik vind de opvolger dat predicaat nog iets meer waard.
Hier heb je toch nog een plaatkant met Kraftwerk oude stempel.

Meer een elektro embryo.

Op Radio-Activity ontwikkelt het embryo zich tot foetus
met alle zichtbare kenmerken van de latere synthipop.

Misschien ligt het dan aan het ijzersterke 'merk' waar ik alleen maar positieve associaties mee heb dat de doorslag geeft: Autobahn. Met een hoofdletter. Vrijheid. Hard rijden. Van grote stad naar grote stad.
Met Radio-Activity heb ik minder positieve associaties.

Autobahn is ook industrieler.
Dit album kwam met twee verschillende hoezen.

En op TEE wordt de foetus dan uiteindelijk geboren: Strakke ritmes en voorzichtige songstructuren. Dat eerste had trouwens een heel concrete verklaring: De aanschaf van de Synthanorma Sequencer door Ralf Hütter en de verfijning van de ritme werktuigen waarmee Bartos en Flür zich bedienden.

Op Mensch Maschine wordt die lijn nog verder doorgetrokken en wordt het een en ander zelfs ronduit melodieus. Reden: Ook Bartos ging zich enigszins met het songschrijven bemoeien en bracht de humor en de melodie er meer in.

Beste Robertus, je neemt me de woorden uit de mond.

Laat ik verder gaan.

Op Computer World gaat Kraftwerk stoeien met ritmes
en legt daarmee onbetwistbaar de basis voor de latere techno.

Electric Café tenslotte laat een kwartet horen dat ingehaald werd door de tijd.
Plots klinkt Kraftwerk minder inspirerend dan haar talrijke nakomelingen.

Het is hen vergeven. Zo gaat het immers met alle vaders (en moeders).

En na Electric Café: Exit Bartos en Flür en dus ook de humor. Tour De France is overigens wel een mooie plaat toch nog, maar inderdaad niet meer revolutionair. Het live-werk van de latere tijd overigens weer wel, check deze recensie van mij over Minimum-Maximum:

Kraftwerk - Minimum-Maximum (2005)

Dat verhaal, daar sta ik nog steeds achter; het verbluffend samengaan van beeld en geluid. Kraftwerk uitgegroeid tot multimedia kunst.