Kraftwerk - Autobahn (1974)

Ik heb de DVD twee jaar geleden in nieuwstaat gekocht voor 4 euro.

Moet hem nog altijd bekijken.

Ben namelijk bang dat ik Bartos en Flur toch een beetje ga missen.
Maar als Robertus het zegt, moet ik gewoon effe op de tanden bijten.

Honey, I Shrunk the Autobahn: Rick Moranis sings Kraftwerk | Dangerous Minds - dangerousminds.net

Ik woon een paar kilometer van de Duitse grens af, maar het nummer Autobahn doet op een prettige manier gedateerd aan.
Tegenwoordig rijen ze je op de Duitse snelweg met 150 kilometer per uur voorbij, terwijl de volgende automobilist alweer achter je zit te drukken, om vervolgens hetzelfde ritueel toe te passen.
Autobahn ademt de sfeer uit van een 80 kilometer per uur ritje.
Uit de tijd van de autoloze zondagen.
Een niets vermoedende Duitse bestuurder passeert de grens en treft een verlaten gebied.
Verbaast kijkt deze om zich heen, terwijl ze bij het grenskantoor nog gebaren om te stoppen met rijden.
Vriendelijk zwaaiend wuift de automobilist terug.

Geweldig nummer.
Mijn vader had deze vroeger op tape.
Wij hadden toen nog vier van die gigantische luidsprekers in de huiskamer staan, en onze Schotse collie werd helemaal gek als deze gedraaid werd.
Tegenwoordig heb je dan gelijk de dierenbescherming aan de deur.
Jaren later gaf de remix van Pet Shop Boys Suburbia een soort gelijk effect.
Toch wel hun tijd vooruit met dit nu behoorlijk gedateerd meesterwerk, al blijft het indrukwekkend.

De rest is wel aardig, maar een stuk minder sterk.
Ik kan mij ook niet eens herinneren of dat ooit bij ons thuis voorbij kwam.
Als je de elpee in de kringloop ziet liggen, dan verwacht ik dat je een bijna kras loze b-kant, en een grijs gedraaide versleten a-kant tegen komt.
Dus goed inspecteren, voordat je deze aanschaft.

Autobahn op youtube beluisterd. Sta te popelen om dit album ook helemaal te horen. Geweldig dat je op je ouwe dag nog weer iets nieuws (lees: ouds) ontdekt. Heerlijk.

Deze had ik nog niet in mijn collectie, vanaf vandaag dus wel, titelnummer duurt 22 minuten, ga ik even voor zitten.

Veel rijplezier!

Niet zo sterk als The Man Machine maar dit was toch wel vooruitstrevend 44 jaar geleden, Kraftwerk is toch ook wel een grote inspiratiebron geweest voor bands als Depeche Mode & OMD. Autobahn en Kometenmelodie 2 zijn voor mij de hoogtepunten.

Wat vond ik dit als tiener een geweldige plaat. Heb de lp werkelijk grijs gedraaid. Het lange nummer Autobahn vond ik fascinerend. Het gevoel daadwerkelijk in een auto op de beruchte Duitse autobahn te vertoeven. Ook de b kant vond ik prachtig. Kon ook niet begrijpen dat mensen hier niets aan vonden. Ik weet nog goed dat ik op fietsvakantie in Engeland was en daar een muziekblad kocht, die er helemaal niets aan vond. De recensent vond de plaat net zo spannend als dat je naast een snelweg aan het vertoeven was. Ik werd bijna kwaad om zoveel onbegrip. De platen daarna vond ik ook interessant, waarbij altijd meespeelde of ik de Duitse of Engelse versie mooier vond. Vaak de Duitse , want dat bekte veel beter. Zeker het latere werk kon ik minder waarderen, maar ik merk dat de jongeren dat op zich wel weer aardig vinden. Mijn hipster zoon heeft me gevraagd of ik niet naar het concert dit jaar zou gaan bij Well Kept Secret festival bij de Beekse Bergen, waar ze op zouden treden. Ik twijfel erg, grote kans dat ik toch zwaar teleurgesteld zal zijn. Een beetje zoals de recensent uit Engeland, zittend langs de snelweg...

Dit is jeugdsentiment. Autobahn is hypnotiserend.

Berichten verplaatst naar Muziek > Nieuws > R.I.P.

Gedateerd in de beste zin des woords: de synths en de geluidjes en de bliepjes voeren me ogenblikkelijk weer terug naar 1974 toen we nog maar net van Pop corn en Son of my father waren bekomen, maar dankzij de knappe basismelodie en de warme sound is dit nog steeds meer dan beluisterbaar. Zoals bij elke plaat met een vinylkantvullend (titel)nummer lopen de kortere nummers op de andere kant het risico ondergewaardeerd te worden, maar ik vind die tweede kant toch niet veel minder, en hij is in ieder geval ambitieus (en gevarieerd) genoeg om de aandacht vast te houden. Heerlijk om te herontdekken, en nog altijd indrukwekkend.
        Beluisterd via de uitstekende remaster van Kling Klang uit 2009. Gelukkig bevat het bijbehorende boekje de tekst van het titelnummer: "Fun fun fun auf der Autobahn... O nee!"

Fun fun fun ??? Fahren, fahren, fahren !!!

Je gaat in 2022 op vakantie diep in Zuid Duitsland. Dat betekent dat je vanuit je Nederlandse woonplaats toch al gauw een negenhonderd kilometer voor de boeg hebt. Naar de Duitse grens toe rij je met een gezapige snelheid van 100 kilometer per uur, je riskeert immers geen boete wegens een overtreding van de maximum snelheid. Na de grensovergang stop je bij de eerste de beste Duitse parkeerplaats om het album "Autobahn" van Kraftwerk in de cd speler van je auto te stoppen en op play te drukken. Je vervolgt je rit en je trapt het gaspedaal flink diep in. In tijden heb je niet zo lekker gefahren op de muziek van "Autobahn".

Heute, Mittwoch 29 juni 2022, fahrt euch wieder nach hause. Je trapt in Duitsland nog één keer het gaspedaal diep in. Voor de Duits-Nederlandse grensovergang gooi je de tank van je auto nog één keer vol goedkope benzine...
Auf wiedersehn Deutschland, auf wiedersehn Deutsche Autobahn.
Vanzelfsprekend draai je op je terugreis naar Nederland in je auto "Autobahn" van Kraftwerk.

Het is heel moeilijk om de invloed van het Düsseldorfse Kraftwerk op popmuziek te overschatten. Al in 1970 werd door hen volop geëxperimenteerd met zelfgebouwde synthesizers. Dat ook live, hier te zien.
Vanaf het vierde album Autobahn (verschenen bij Philips in november 1974) bereikte de voormalige krautrockgroep in '75 zowaar een groter publiek én drong ze door tot het buitenland. Inmiddels als kwartet, te zien op het dashboard van de auto op de hoes. In Nederland haalde de singleversie in juli #16, de elpee in augustus #11, in het Verenigd Koninkrijk de single in juni #10 en het album #4 en in de Verenigde Staten de single reeds in mei #25 en de elpee die maand #5.

Maar de waarde zit 'm niet in de verkoopcijfers van toen. De invloed op allereerst de synthesizerbands maar vervolgens ook hiphop en de vele subgenres binnen dance is groot, dankzij de digitale beats. Mijn indruk is bovendien dat ze ook invloed hadden op de opnametechnieken in het algemeen. Muziek was niet alleen op digitale wijze uit te voeren, maar vanaf ca. 1980 veranderde het geluid van popmuziek zoals in de studio vastgelegd. Applaus voor producer Conny Plank, later actief bij o.a. Ultravox en Eurythmics.
Niet iedereen is hiervan onder de indruk. Ik herinner me een discussie bij DWDD uit 2011 waarin Kraftwerk uit een popcanon werd gehaald. Een domme zet, die ik mopperend heb zitten bekijken. Het fragment is nog op YouTube te vinden ook.

Ik kom hier omdat ik de albums achter mijn afspeellijstjes met new wave beluister. Kraftwerk is na het DDR-werk van Nina Hagen de tweede Duitse naam bij de voorlopers van dit genre. Het is schakelen na eerder vandaag de rockende Hollywood Brats te hebben beluisterd: in vergelijking daarmee is Autobahn kalm en steriel. Ook al ben ook ik niet per se een enorme fan van het titelnummer, duidelijk is dat hier iets revolutionairs gebeurt. Los van deze kant 1 verdienen ook de kortere nummers van de tweede helft aandacht.

In Kometenmelodie 1 hoor je namelijk al het geluid van de Britse synthbands in 1979: Tubeway Army/Gary Numan en The Human League. In Kometenmelodie 2 klinken ouderwetse rock 'n' roll akkoorden en het werkt ook nog.
Of wat te denken van de "vogelgeluiden" en verstilde klanken in het intro van Mitternacht? Zou dit doorklinken bij Brian Eno op zijn plaat Another Green World (1975) en diens met David Bowie opgenomen Low (1977)?
En is het verstilde Morgenspaziergang met een ordinaire blokfluit niet een fraai voorbeeld hoe een houten instrument met digitale geluiden kan samengaan?

Met de successen van synthgenoten in 1977, namelijk de in München werkzame Italiaan Giorgio Moroder (I Feel Love van Donna Summer is van zijn hand) en vanuit Frankrijk Jean-Michel Jarre (Oxygene uit '76) groeit de invloed van deze pioniers stormenderhand.
Je zou kunnen discussiëren wie er invloedrijker zijn gebleken: Beatles en Stones enerzijds of Kraftwerk anderzijds. Zo'n gesprek zal ik de komende tijd met diverse vrienden voeren (JeKo: zaterdag!), vooraf ben ik geneigd om voor Kraftwerk te kiezen. Omdat ze zoveel uiteenlopende genres én generaties hebben beïnvloed en omdat de opnameproducties in de jaren erna zoveel digitaler gingen klinken. Qua persoonlijke muzieksmaak geef ik vier sterren, verdubbel dat maar voor de historische waarde.

Mijn snelweg langs de invloeden op new wave vervolgt met alternatieve gitaarliedjes: op naar het Amerikaanse Big Star.

Deze week is op NPO1 tussen 19.00 en 20.00 uur "Het Oranjegevoel van '74" te zien. Presentatie: Dione de Graaff. Leuk tv programma waarin wordt teruggeblikt op het legendarische WK van 1974. Wat was het Nederlands elftal toen goed en wat was Johan Cruyff in bloedvorm. Aan het einde van het programma vertelt Leo Blokhuis wat er in 1974 zoal op Duits muzikaal gebied te doen was. Gisteren, woensdag 12 juni, werd het album "Autobahn" in het zonnetje gezet. Het baanbrekende werk met relatief simpele middelen van Kraftwerk werd besproken.
Aangezien ik naast mijn gewone werk op vrijwillige basis de boekhouding van de kerk verzorg had ik vanmorgen na onze vakantie het e.e.a. in te halen. Ik heb het album "Autobahn" uit de kast getrokken en kant 1 een paar keer gedraaid. Het album komt uit 1974 maar is geenszins gedateerd. Ik heb mijn vrijwilligerswerk vanmorgen met de muziek van "Autobahn" met het grootst mogelijke plezier uitgevoerd.
De hoes tenslotte: op de ene bahn een oud model Mercedes Benz, op de andere bahn een Volkswagen Kever. Dat waren nog eens auto's!

Luisteren naar 'Autobahn' van Kraftwerk is alsof je een reis maakt door een sonische snelweg, waar elke bocht en elk recht stuk een nieuwe verrassing brengt. Het album, uitgebracht in 1974, markeert een significante verschuiving in de muziekwereld waar elektronische geluiden centraal staan. Hier volgt mijn ervaring met elk nummer op het album.

Autobahn
Het titelnummer, dat bijna de hele eerste zijde van de plaat beslaat, is een epische reis op zich. De repetitieve, maar hypnotiserende melodieën bootsen het monotone van een lange autorit herhaaldelijk na. De zin "Wir fahren fahren fahren auf der Autobahn" echoot als het geluid van een motor die constant in beweging is. Het nummer bouwt geleidelijk op en neemt je mee op een reis waar je niet wilt dat deze eindigt.

Kometenmelodie 1
Dit nummer voelt als een plotselinge verschuiving van dag naar nacht. Het heeft een zwevende kwaliteit, als een komeet die door de donkere ruimte zweeft. De synthetische klanken zijn zowel betoverend als enigmatisch, wat bijdraagt aan het gevoel van mysterie en verwondering.


Kometenmelodie 2
Als een vervolg op het eerste deel, brengt dit nummer meer energie en een helderder gevoel. De melodielijnen zijn meer uitgesproken en ritmisch, alsof de komeet nu dichter bij de aarde komt, helderder en voller van leven.


Mitternacht
De titel betekent 'middernacht', en dat is precies wat het nummer uitstraalt. Dieper, donkerder en meer introspectief, dit stuk is als een stille overpeinzing in het donkerste uur van de nacht. De geluiden zijn subtiel en diepgaand, waardoor je ruimte krijgt om na te denken en te verdwalen in gedachten.

Morgenspaziergang
Na de diepte van 'Mitternacht' komt 'Morgenspaziergang' als een verfrissende ochtendwandeling. De geluiden van vogels en de zachtheid van de melodieën voelen als een nieuw begin. Het is een optimistisch slot van het album dat hoop en vernieuwing belichaamt.

Elk nummer van 'Autobahn' voelt als een zorgvuldig gecomponeerd deel van een grotere reis. Kraftwerk heeft niet alleen muziek gemaakt; ze hebben een auditieve ervaring gecreëerd die de luisteraar uitnodigt om de wereld op een nieuwe manier te zien. Dit album blijft een meesterwerk dat zijn tijd ver vooruit was.

Eerder verschenen op www.jorros-muziekkeuze.nl