Sunny Day Real Estate - The Rising Tide (2000)

Muzikaal bij vlagen best heel aardig, maar die stem schrikt me echt af. Helaas derhalve niet meer dan 2*.

Probeer, How It Feels to Be Something On eens, emo avant la lettre maar wel heel erg mooi.

Prachtplaat! Heerlijke indie-emo zoals het naar mijn idee hoort te zijn. Ik vind em persoonlijk beter dan Diary, maar dat kan komen omdat ik daar ook nog maar nauwelijks naar heb geluisterd terwijl ik deze al helemaal grijs heb gedraaid =)

Meer van hetzelfde betekent in dit geval niets negatiefs. Hou iets meer van de voorganger maar ook dit album is kwalitatief hoogstaand.

Platen zijn allemaal meesterlijk van SDRE, als iemand de stem niet trekt dan zal hij die op de andere cd's derhalve ook niet trekken. Ik kan me dit ook wel voorstellen, net als de stem van Jeff Buckley is dit erg op het randje, en de kans dat je daar afvalt is nu eenmaal groter.....

Ik draai deze niet vaak, maar elke keer verbaas ik me weer hoe sterk hij is. Ik vind hem afwijken van de andere platen van de band, deze is wat complexer en meer een studioplaat. De stem is een make or break inderdaad. Vocalen nijgen naar Buckley, het geheel heeft af en toe wel wat van Muse als die zouden kunnen doseren. Geweldige composities ook, zit geen minder nummer tussen. Hierna was de koek op en ging de ritmesectie over in Foo Fighters.

De koek was nog niet helemaal op, probeer deze maar eens The Fire Theft - The Fire Theft (2003), geweldige plaat van (ongeveer) dezelfde band...

Ohja, die moet ik nog altijd eens checken...

Mendel en Goldsmith stapte al over naar de Foo Fighters toen de band er voor de eerste keer mee ophield na LP2 in 1995.

Echte aanrader!! (vind ik...)

Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Sunny Day Real Estate - The Rising Tide (2000) - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Sunny Day Real Estate - The Rising Tide (2000)
De Amerikaanse band Sunny Day Real Estate schopte het in 2000 tot flink wat jaarlijstjes met haar laatste album, maar The Rising Tide is inmiddels een grotendeels vergeten album, wat zeker niet terecht is

In lijstjes met invloedrijke rockbands uit de jaren 90 kom je de naam van Sunny Day Real Estate nog wel eens tegen, maar net als zoveel andere bands die destijds het etiket emo kregen opgeplakt is de band een kleine 25 jaar later grotendeels vergeten. Dat is jammer, want Sunny Day Real Estate maakte een aantal interessante albums, waarvan ik zelf het slotakkoord The Rising Tide uit 2000 het beste vind. Het is een album dat ook prima in het hokje indierock past, maar de muziek van Sunny Day Real Estate klonk door een vleugje prog, nog wat extra dynamiek en de bijzondere stem van voorman Jeremy Enigk ook duidelijk anders. Ik had er heel lang niet meer naar geluisterd, maar ben toch weer onder de indruk.

Eerder dit jaar was er opeens weer een levensteken van de Amerikaanse band Sunny Day Real Estate. Op het in het voorjaar verschenen Diary At London Bridge Studio deed de band haar precies dertig jaar verschenen debuutalbum Diary nog eens dunnetjes over. Het deed me allemaal niet zo gek veel, terwijl ik met name aan het eind van de jaren 90 en het begin van dit millennium behoorlijk enthousiast was over de muziek van de Amerikaanse band.

Sunny Day Real Estate debuteerde zoals gezegd in 1994 met Diary, bracht een jaar later LP2 uit en kwam in 1998 op de proppen met haar volgens mij meest succesvolle album How It Feels To Be Something On. Na een live-album volgde in 2000 nog mijn favoriete Sunny Day Real Estate album, waarna de band uit elkaar viel, om een paar jaar later weer in deels dezelfde samenstelling op te duiken als The Fire Theft.

Voorman Jeremy Enigk maakte vervolgens nog een aantal soloalbums, die in vrijwel alle gevallen ver achter bleven bij de albums van Sunny Day Real Estate, maar laten we terug gaan naar het jaar 2000, toen Sunny Day Real Estate het album The Rising Tide uitbracht. Het is een album dat destijds zeer hoog moet zijn geëindigd in mijn jaarlijstje, als ik dat toen gemaakt heb.

De muziek van Sunny Day Real Estate kreeg destijds vooral het etiket emo opgeplakt, waarin volgens de definitie invloeden uit de punk en hardcore werden gecombineerd met melodieuzere rockmuziek. Ik heb nooit zoveel gehad met het label emo en omschrijf de muziek van Sunny Day Real Estate zelf als indierock.

The Rising Tide sluit wat mij betreft goed aan bij flink wat andere indierock albums uit de jaren 90, al klinkt de muziek van Sunny Day Real Estate wel wat grootser of zelfs bombastischer. Op The Rising Tide hoor je goed de dynamiek die zo bepalend was voor de indierock uit de jaren 90. Sunny Day Real Estate doet er nog een schepje bovenop met flink wat muzikaal spierballenvertoon, waarbij ook invloeden uit de progrock opduiken.

De muziek van Sunny Day Real Estate klonk in 2000 ook flink anders dan de meeste andere indierock van dat moment. Het heeft vooral te maken met de zang van Jeremy Enigk, die beschikt over een hoge en bijzonder klinkende stem. Het zat me destijds kennelijk niet in de weg, maar toen ik The Rising Tide eerder deze week na minstens een jaar of twintig weer eens beluisterde moest ik flink wennen aan de zang.

Uiteindelijk bloeide de oude liefde voor het wat mij betreft beste album van Sunny Day Real Estate toch weer op. Het album bevat een aantal tijdloze rocksongs, maar flirt ook opzichtiger dan ik destijds door had met invloeden uit de progrock, zeker in de songs waarin wat gas terug wordt genomen. De stem van Jereny Enigk klinkt absoluut bijzonder, maar draagt uiteindelijk stevig bij aan het onderscheidende vermogen van de muziek van Sunny Day Real Estate.

Het is grappig dat een album waaraan ik echt twintig jaar niet meer heb gedacht en waarvan ik zelfs de bandnaam en de titel was vergeten na al die jaren nog zo bekend klinkt. The Rising Tide is voor iedereen die het album destijds koesterde maar er ook lang niet meer naar heeft geluisterd een mooie tijdreis naar het verleden, maar liefhebbers van 90s indierock die de band niet kennen zouden ook eens moeten luisteren naar de muziek van het destijds als zeer invloedrijk bestempelde maar vervolgens helaas vergeten Sunny Day Real Estate. Erwin Zijleman