Frank Zappa - You Can't Do That on Stage Anymore, Vol. 3 (1989)
mijn stem
58 stemmen
Verenigde Staten
Rock
Label: Rykodisc
-
Sharleena (8:54)
met Dweezil Zappa
-
Bamboozled by Love (6:06)
-
Lucille Has Messed My Mind Up (2:53)
-
Advance Romance (1984) (6:58)
-
Bobby Brown Goes Down (2:44)
-
Keep It Greasey (3:31)
-
Honey, Don't You Want a Man Like Me? (4:16)
-
In France (3:01)
-
Drowning Witch (9:22)
-
Ride My Face to Chicago (4:23)
-
Carol, You Fool (4:06)
-
Chana in de Bushwop (4:52)
-
Joe's Garage (2:20)
-
Why Does It Hurt When I Pee? (3:06)
-
Dickie's Such an Asshole (10:08)
-
Hands with a Hammer (3:18)
-
Zoot Allures (6:09)
-
Society Pages (2:32)
-
I'm a Beautiful Guy (1:55)
-
Beauty Knows No Pain (2:55)
-
Charlie's Enormous Mouth (3:40)
-
Cocaine Decisions (3:14)
-
Nig Biz (4:58)
-
King Kong (24:32)
-
Cosmik Debris (5:12)
0
geplaatst: 26 maart 2006, 00:49 uur
Dit is mijn meest gedraaide Zappa albums. De humor en waanzinnig goeie muziek komen op deze cd compleet tot hun recht. Zowel voor beginners als kenners vind ik dit een aanrader.
Wat wel belangrijk is bij elk Zappa album, is dat je luistert naar de teksten. Tekst en muziek vormen 1 geheel.
En van het 1 komt het ander en voor je het weet ben je een Zappa-verslaafde
Wat wel belangrijk is bij elk Zappa album, is dat je luistert naar de teksten. Tekst en muziek vormen 1 geheel.
En van het 1 komt het ander en voor je het weet ben je een Zappa-verslaafde
0
geplaatst: 19 oktober 2007, 17:14 uur
Ben du blijkbaar geen doorsnee Zappa-fan. Ik hou meer van zijn puur instrumentaal werk. Gefrunnik en pure zaligheid à la "Sleep Dirt". Maar ja, dat de man een gen,ie zonder gelijke is, staat als een paal boven water.
0
geplaatst: 9 januari 2008, 11:16 uur
Deze plaat van een serie van 6 bevat veel tracks uit '84,en sluit ook goed aan op deel 4. Zoals deel 1 en 6 ook goed bij elkaar passen.Deel 2 en deel 5 zijn echt buitenbeentjes in deze serie,Vol 2 met 1 concert door 1 band op 1 plaats gespeeld ,en deel 5 met toen voornamelijk nieuw werk.Het valt me op dat op alle ycdtosa delen voornamelijk aandacht besteed word uit de perioden1969(periode Uncle Meat,totaal over 5 delen verdeeld in 28 tracks,geen vol2 dus)vnl vol5. 1974(Roxy & Elsewhere,23 tracks in totaal)vol2.1982 (Ship Arriving/You Are What You Is/Tinseltown Rebellion,in totaal ook 28 tracks verdeeld over 5 delen,geen vol2 dus)vnl vol5.En de periode 1984 (Them or Us/Thing Fish,de meeste tracks ook verdeeld over 5 delen,37 in totaal)vnl vol3.Bijna niets op deze delen van de Wazoo/Waka Jawaka tour/albums of van de vroege mothers jaren(vnl de eerste 3 albums)is op 1 van die delen ook bijna niets te vinden.En ook van de midden/eind jaren 70 als b.v New York/Zoot Allures/Sheik Yerbouti/Joe's Garage Act's is er ook bijna niets of weinig op te bekennen.Zou Zappa die periodes niet belangrijk gevonden hebben dan?
0
Sir Spamalot (crew)
geplaatst: 12 april 2008, 19:16 uur
Nummer 7 (Honey, don't you want a Man like me), na een kleine minuut: "Her favorite group was ... Twisted Sister." Hilarisch!
0
Empyrium
geplaatst: 12 april 2008, 19:20 uur
Ik ga deze hele serie in een keer aanschaffen en mijzelf eens goed afsluiten van de buitenwereld, komend weekend.
0
geplaatst: 17 mei 2008, 22:26 uur
En Empyrium heb je de hele serie nu inmiddels ook al aangeschaft?Zo ja,wat vind je ervan dan?
0
geplaatst: 18 mei 2008, 12:42 uur
De versie van Drowning Witch hierop vind ik ook van zeer hoog niveau.
Hebben ze nooit helemaal perfect live kunnen spelen, hebben ze dus ook slechts 2 keer geprobeerd, dus met behulp van knip -en plakwerk staat hier de beste live-versie ervan op die we ooit zullen horen.
Hebben ze nooit helemaal perfect live kunnen spelen, hebben ze dus ook slechts 2 keer geprobeerd, dus met behulp van knip -en plakwerk staat hier de beste live-versie ervan op die we ooit zullen horen.
0
geplaatst: 1 juni 2008, 09:26 uur
Dvd van het Halloweenconcert van MTV (1981) is uit met daarop enkele nummers van deze plaat.http://barfkoswill.shop.musictoday.com/Product.aspx?cp=971_4044&pc=ZPAM22
0
geplaatst: 28 juli 2008, 15:29 uur
Veel 80's werk, wat niet mijn voorkeur geniet.
Gelukkig ook Dickie's Such An Asshole en Hands With A Hammer en een zeer aardige versie van King Kong, daarom toch een 2,5.
Gelukkig ook Dickie's Such An Asshole en Hands With A Hammer en een zeer aardige versie van King Kong, daarom toch een 2,5.
0
geplaatst: 8 november 2008, 22:59 uur
Heb deze ook eens in huis gehaald. Geweldig jaren '80 werk. Veel hoogtepunten, Sharleena met Dweezil, Drowning Witch, en bijna 25 minuten King Kong variaties (met een glimlach naar YCDTOSA 1).
0
geplaatst: 9 november 2008, 02:33 uur
Sorry, KAN het gewoon niet laten bij deze plaat...
HI HO SILVERRRR... AWAAAYYYYY!
HI HO SILVERRRR... AWAAAYYYYY!
0
geplaatst: 29 november 2008, 23:45 uur
kaztor schreef:
HI HO SILVERRRR... AWAAAYYYYY!
HI HO SILVERRRR... AWAAAYYYYY!
: )Speaking of conceptual continuity clues.
Jazz From Hell - Massaggio Galore, 0:16 - 0:17
0
geplaatst: 21 januari 2009, 19:56 uur
Ik geloof dat ik deze buiten vol 2 het beste YCDTOSA deel van de 6 vind. Beide cd's vind ik erg goed en Zappa gaat op beiden gewoon helemaal los. Super album gewoon deze.
0
LocoHermano
geplaatst: 21 februari 2009, 22:32 uur
Fijne ook-al-ben-ik-nog-zo-chagrijnig-ik-word-hier-hoe-dan-ook erg-vrolijk-van plaat.
0
geplaatst: 26 oktober 2009, 17:55 uur
Prachtig album. Vooral het gitaarwerk van Dweezil in het nummer Sharleena. Ook vind ik King Kong een hoogtepunt op dit album met eigenlijk alleen maar hoogtepunten.
0
kiriyama
geplaatst: 3 december 2009, 14:32 uur
Cocaine Decisions, geweldig wat er ten tijde van de opname gebeurt. Ook dat schot midden in het nummer. 
Verder net als de eerste twee YCDTOSA albums een erg aardige verzameling, met enkele zeer goede uitvoeringen. Helaas weet ook dit deel niet de gehele speelduur op niveau te blijven en zitten er duidelijk mindere nummers bij. Toch blijven dit heerlijke plaatjes, met genoeg humor en moois.
Verder net als de eerste twee YCDTOSA albums een erg aardige verzameling, met enkele zeer goede uitvoeringen. Helaas weet ook dit deel niet de gehele speelduur op niveau te blijven en zitten er duidelijk mindere nummers bij. Toch blijven dit heerlijke plaatjes, met genoeg humor en moois.
0
Sir Spamalot (crew)
geplaatst: 15 mei 2013, 18:42 uur
“Hi-Yo, Silver!”
In 1989 komt maar één album uit van Frank Zappa, deze You Can't Do That on Stage Anymore, Vol. 3 met opnames uit de periode 1971 tot 1984. Alle nummers van de eerste schijf, dus tot en met Why Does It Hurt When I Pee? werden in 1984 opgenomen.
Enkele bijzonderheden bij schijf 1, voor mij althans. Op het eerste nummer vechten vader Frank en zoon Dweezil Zappa een mooi uitgesponnen gitaarduel uit. De geboortedatum van Dzweezil is 05/09/1969, Sharleena werd opgenomen op 23/12/1984, hij was dus zestien jaar oud! Talent zat dus, toen al. Bamboozled by Love bevat een flink stuk van Owner of a Lonely Heart van Yes. Het bluesy Advance Romance is afkomstig van het Bongo Fury album met Captain Beefheart en bevat een stevige gitaarsolo van de Snor. Bobby Brown eindigt nogal abrupt door de lachende bandleden, maar zelfs de baas kan er mee lachen: “Never Mind”. Hard wordt er op de Franse tenen getrapt in het kolderieke In France: wie herinnert zich niet de toiletten langs de Franse autowegen? Prachtige versie van Drowning Witch trouwens. Caroy You Fool en Chana in de Bushwop gaan aan mij voorbij, iets te flets om op te vallen.
Schijf twee bevat dan nummers van diverse optredens in de jaren zeventig en tachtig. In Dickie’s Such an Asshole wordt voormalig president Richard flink over de hekel gehaald, gevolgd door een intermezzo en drumsolo met Terry Bozzio in Hands with a Hammer, ik heb het echter niet zo begrepen op drumsolo’s, behalve dan de drumsolo’s van Neil Peart. Het instrumentale Zoot Allures blijft één van mijn favoriete nummers. Een aantal nummers afkomstig van New York 1981 volgt, vanaf het swingende Society Pages tot en met Charlie’s Enormous Mouth, allen afkomstig van het album You Are What You Is. Na Dupree’s Paradise op Volume II staat er hier opnieuw een ellenlang nummer op met King Kong, 43 seconden op het album Lumpy Gravy, hier dik 24 minuten! Grotendeels boeit het me niet zo. Gelukkig volgt nog een fikse gitaarsolo.
Ik blijf voorlopig bij mijn oorspronkelijk aantal stemmen, cd 1 is zeker meer dan de moeite waard, cd 2 vind ik minder, ook al door het lange en soms vervelende King Kong. Akkoord, geinigheid is een onderdeel van het wereldje van Frank Zappa maar het komt niet altijd goed uit, ik vraag me soms te veel af wat er gebeurt want ik heb enkel de muziek.
In 1989 komt maar één album uit van Frank Zappa, deze You Can't Do That on Stage Anymore, Vol. 3 met opnames uit de periode 1971 tot 1984. Alle nummers van de eerste schijf, dus tot en met Why Does It Hurt When I Pee? werden in 1984 opgenomen.
Enkele bijzonderheden bij schijf 1, voor mij althans. Op het eerste nummer vechten vader Frank en zoon Dweezil Zappa een mooi uitgesponnen gitaarduel uit. De geboortedatum van Dzweezil is 05/09/1969, Sharleena werd opgenomen op 23/12/1984, hij was dus zestien jaar oud! Talent zat dus, toen al. Bamboozled by Love bevat een flink stuk van Owner of a Lonely Heart van Yes. Het bluesy Advance Romance is afkomstig van het Bongo Fury album met Captain Beefheart en bevat een stevige gitaarsolo van de Snor. Bobby Brown eindigt nogal abrupt door de lachende bandleden, maar zelfs de baas kan er mee lachen: “Never Mind”. Hard wordt er op de Franse tenen getrapt in het kolderieke In France: wie herinnert zich niet de toiletten langs de Franse autowegen? Prachtige versie van Drowning Witch trouwens. Caroy You Fool en Chana in de Bushwop gaan aan mij voorbij, iets te flets om op te vallen.
Schijf twee bevat dan nummers van diverse optredens in de jaren zeventig en tachtig. In Dickie’s Such an Asshole wordt voormalig president Richard flink over de hekel gehaald, gevolgd door een intermezzo en drumsolo met Terry Bozzio in Hands with a Hammer, ik heb het echter niet zo begrepen op drumsolo’s, behalve dan de drumsolo’s van Neil Peart. Het instrumentale Zoot Allures blijft één van mijn favoriete nummers. Een aantal nummers afkomstig van New York 1981 volgt, vanaf het swingende Society Pages tot en met Charlie’s Enormous Mouth, allen afkomstig van het album You Are What You Is. Na Dupree’s Paradise op Volume II staat er hier opnieuw een ellenlang nummer op met King Kong, 43 seconden op het album Lumpy Gravy, hier dik 24 minuten! Grotendeels boeit het me niet zo. Gelukkig volgt nog een fikse gitaarsolo.
Ik blijf voorlopig bij mijn oorspronkelijk aantal stemmen, cd 1 is zeker meer dan de moeite waard, cd 2 vind ik minder, ook al door het lange en soms vervelende King Kong. Akkoord, geinigheid is een onderdeel van het wereldje van Frank Zappa maar het komt niet altijd goed uit, ik vraag me soms te veel af wat er gebeurt want ik heb enkel de muziek.
0
Maartenn (crew)
geplaatst: 15 mei 2013, 20:17 uur
Sir Spamalot schreef:
“Hi-Yo, Silver!”
In 1989 komt maar één album uit van Frank Zappa, deze You Can't Do That on Stage Anymore, Vol. 3 met opnames uit de periode 1971 tot 1984. Alle nummers van de eerste schijf, dus tot en met Why Does It Hurt When I Pee? werden in 1984 opgenomen.
Enkele bijzonderheden bij schijf 1, voor mij althans. Op het eerste nummer vechten vader Frank en zoon Dweezil Zappa een mooi uitgesponnen gitaarduel uit. De geboortedatum van Dzweezil is 05/09/1969, Sharleena werd opgenomen op 23/12/1984, hij was dus zestien jaar oud! Talent zat dus, toen al. Bamboozled by Love bevat een flink stuk van Owner of a Lonely Heart van Yes. Het bluesy Advance Romance is afkomstig van het Bongo Fury album met Captain Beefheart en bevat een stevige gitaarsolo van de Snor. Bobby Brown eindigt nogal abrupt door de lachende bandleden, maar zelfs de baas kan er mee lachen: “Never Mind”. Hard wordt er op de Franse tenen getrapt in het kolderieke In France: wie herinnert zich niet de toiletten langs de Franse autowegen? Prachtige versie van Drowning Witch trouwens. Caroy You Fool en Chana in de Bushwop gaan aan mij voorbij, iets te flets om op te vallen.
Schijf twee bevat dan nummers van diverse optredens in de jaren zeventig en tachtig. In Dickie’s Such an Asshole wordt voormalig president Richard flink over de hekel gehaald, gevolgd door een intermezzo en drumsolo met Terry Bozzio in Hands with a Hammer, ik heb het echter niet zo begrepen op drumsolo’s, behalve dan de drumsolo’s van Neil Peart. Het instrumentale Zoot Allures blijft één van mijn favoriete nummers. Een aantal nummers afkomstig van New York 1981 volgt, vanaf het swingende Society Pages tot en met Charlie’s Enormous Mouth, allen afkomstig van het album You Are What You Is. Na Dupree’s Paradise op Volume II staat er hier opnieuw een ellenlang nummer op met King Kong, 43 seconden op het album Lumpy Gravy, hier dik 24 minuten! Grotendeels boeit het me niet zo. Gelukkig volgt nog een fikse gitaarsolo.
Ik blijf voorlopig bij mijn oorspronkelijk aantal stemmen, cd 1 is zeker meer dan de moeite waard, cd 2 vind ik minder, ook al door het lange en soms vervelende King Kong. Akkoord, geinigheid is een onderdeel van het wereldje van Frank Zappa maar het komt niet altijd goed uit, ik vraag me soms te veel af wat er gebeurt want ik heb enkel de muziek.
“Hi-Yo, Silver!”
In 1989 komt maar één album uit van Frank Zappa, deze You Can't Do That on Stage Anymore, Vol. 3 met opnames uit de periode 1971 tot 1984. Alle nummers van de eerste schijf, dus tot en met Why Does It Hurt When I Pee? werden in 1984 opgenomen.
Enkele bijzonderheden bij schijf 1, voor mij althans. Op het eerste nummer vechten vader Frank en zoon Dweezil Zappa een mooi uitgesponnen gitaarduel uit. De geboortedatum van Dzweezil is 05/09/1969, Sharleena werd opgenomen op 23/12/1984, hij was dus zestien jaar oud! Talent zat dus, toen al. Bamboozled by Love bevat een flink stuk van Owner of a Lonely Heart van Yes. Het bluesy Advance Romance is afkomstig van het Bongo Fury album met Captain Beefheart en bevat een stevige gitaarsolo van de Snor. Bobby Brown eindigt nogal abrupt door de lachende bandleden, maar zelfs de baas kan er mee lachen: “Never Mind”. Hard wordt er op de Franse tenen getrapt in het kolderieke In France: wie herinnert zich niet de toiletten langs de Franse autowegen? Prachtige versie van Drowning Witch trouwens. Caroy You Fool en Chana in de Bushwop gaan aan mij voorbij, iets te flets om op te vallen.
Schijf twee bevat dan nummers van diverse optredens in de jaren zeventig en tachtig. In Dickie’s Such an Asshole wordt voormalig president Richard flink over de hekel gehaald, gevolgd door een intermezzo en drumsolo met Terry Bozzio in Hands with a Hammer, ik heb het echter niet zo begrepen op drumsolo’s, behalve dan de drumsolo’s van Neil Peart. Het instrumentale Zoot Allures blijft één van mijn favoriete nummers. Een aantal nummers afkomstig van New York 1981 volgt, vanaf het swingende Society Pages tot en met Charlie’s Enormous Mouth, allen afkomstig van het album You Are What You Is. Na Dupree’s Paradise op Volume II staat er hier opnieuw een ellenlang nummer op met King Kong, 43 seconden op het album Lumpy Gravy, hier dik 24 minuten! Grotendeels boeit het me niet zo. Gelukkig volgt nog een fikse gitaarsolo.
Ik blijf voorlopig bij mijn oorspronkelijk aantal stemmen, cd 1 is zeker meer dan de moeite waard, cd 2 vind ik minder, ook al door het lange en soms vervelende King Kong. Akkoord, geinigheid is een onderdeel van het wereldje van Frank Zappa maar het komt niet altijd goed uit, ik vraag me soms te veel af wat er gebeurt want ik heb enkel de muziek.
Ik waardeer je doorzettingsvermogen Sir Spamalot. Ga je alle releases af tot en met het werk wat op Vaulternative is uitgekomen?
0
Sir Spamalot (crew)
geplaatst: 15 mei 2013, 20:45 uur
Ik laat het gewoon op me afkomen, maar ik wil toch zeker tot en met The Yellow Shark geraken, het laatste album van hem bij leven. Voor de rest zien we wel. Veel livewerk in deze periode . Er zit geen tijdschema achter, hoor, lekker op het gemak maar de voorbije maanden beleef ik een hevige Zappa periode.
. Er zit geen tijdschema achter, hoor, lekker op het gemak maar de voorbije maanden beleef ik een hevige Zappa periode.
0
Stijn_Slayer
geplaatst: 21 mei 2017, 14:46 uur
Damn, heb je er net vrede mee gesloten dat er op Youtube altijd een zevenjarig Japans jongetje is die beter, sneller en harder kan spelen dan jij... komt Dweezil op zijn vijftiende aan op 'Sharleena'! 
Het is te kort om het goed te beoordelen, maar ik sluit niet uit dat hij Frank daar technisch al voorbij gestreefd was.
Het is te kort om het goed te beoordelen, maar ik sluit niet uit dat hij Frank daar technisch al voorbij gestreefd was.
1
geplaatst: 18 augustus 2017, 15:16 uur
Ik vind dit niet de beste uit de reeks.
Vocaal is het allemaal erg matig, maar muzikaal is het bij vlagen briljant. De humor is wel heerlijk, maar om de 1 of andere reden doet deze mij minder dan anderen.
Vocaal is het allemaal erg matig, maar muzikaal is het bij vlagen briljant. De humor is wel heerlijk, maar om de 1 of andere reden doet deze mij minder dan anderen.
0
geplaatst: 19 februari 2022, 16:09 uur
Voor hen die geen genoeg kunnen krijgen van het heerlijk gedateerde en blikken jaren 80 geluid van de band uit 1984, heb ik nog een alleraardigste opname gevonden.
This is the 5th show of the 20th Anniversary world tour 1984. The tour started with 6 shows at the Palace Theatre between July 17th and 22nd.
Dit was dus met Ike Willis, Ray White, Bobby Martin en Napoleon Murphy Brock...wat een explosieve vocale mix was deze line-up voor een korte tijd.
This is the 5th show of the 20th Anniversary world tour 1984. The tour started with 6 shows at the Palace Theatre between July 17th and 22nd.
Dit was dus met Ike Willis, Ray White, Bobby Martin en Napoleon Murphy Brock...wat een explosieve vocale mix was deze line-up voor een korte tijd.
* denotes required fields.
* denotes required fields.