Compact Disk Dummies - Neon Fever Dream (2020)
mijn stem
29 stemmen
België
Electronic / Rock
Label: 541
-
On Repeat (5:08)
-
Millionaire (4:51)
-
Everybody's Lonely (5:13)
-
Matter of Time (3:53)
-
Neon Fever Dream (4:29)
-
I Remember (3:56)
-
Easy Life (4:06)
-
(Fell in Love with a) Hologram (5:31)
-
Kyoto Protocol (3:32)
-
The Drugs Don't Work (5:00)
1
geplaatst: 6 maart 2020, 02:42 uur
Razend benieuwd naar de tweede langspeler van de Compact Disk Dummies. In de laatste vier jaar hebben we tussendoor wel (volwaardige) zoethouders gekregen, maar een plaat vol nieuwe nummers, dat is toch wat anders. Enfin, buiten Easy Life dan, die konden we al horen op hun EP van vorig jaar. Ik veronderstel dat dit hun eerste single zal van Neon Fever Dream zal worden. Via StuBru een klein stukje van de intro gehoord en die tien seconden alleen al konden op mijn enthousiasme rekenen. Laat april maar komen.
0
geplaatst: 1 april 2020, 02:50 uur
Compact Disk Dummies - I Remember (Official Audio) - YouTube
Deze single had ik gemist, nog niet gehoord. Ik vind hem voorlopig OK. Typisch CDD, misschien ietwat flauwer dan doorgaans? Benieuwd naar de rest.
Deze single had ik gemist, nog niet gehoord. Ik vind hem voorlopig OK. Typisch CDD, misschien ietwat flauwer dan doorgaans? Benieuwd naar de rest.
0
geplaatst: 15 mei 2020, 08:15 uur
Redelijke plaat, ik heb al sinds de eerste ep een zwak voor het geluid van de Dummies. Ze weten met elke plaat wel weer wat vets te doen, op deze plaat doen ze ook echt duidelijk een worp naar een pophit ('Millionaire', 'Matter of Time', 'I Remember' en het fantastische 'Easy Life'). Toch weten ze deze plaat meer epische '80's electro uit hun mouw te schudden (de James Bond-achtige intro van 'On Repeat' en 'Neon Fever Dream').
De snoeiharde electro van de Mess With Us-ep hoeven we inmiddels niet meer te verwachten, helaas, maar dit album is wel aardig.
De snoeiharde electro van de Mess With Us-ep hoeven we inmiddels niet meer te verwachten, helaas, maar dit album is wel aardig.
0
geplaatst: 16 mei 2020, 03:54 uur
Oelala. Yup, na slechts één luisterbeurt (in stukken en brokken welliswaar) kom ik al meteen op een 4 uit. Volledig mijn ding. Wat een geweldige electro-sound, I like it a lot. Mooi ook hoe de plaat één vloeiend geheel vormt en toch allerlei interessante en verrassende kanten opgaat. Ze blijven evolueren, wat mij betreft hun beste werk tot nu toe. Fris, vernieuwend, ergens ook wel zeer vertrouwd en gewoon heel erg lekker. 
Ik kan mij wel enigzins vinden in de (beperkte) "bespreking" van HUMO.
Ik kan mij wel enigzins vinden in de (beperkte) "bespreking" van HUMO.
De nieuwe Compact Disk Dummies is een spetterende brok retrofuturisme
Het geheim van Lennert en Janus Coorevits? Er eeuwig 19 uitzien, zodat het niet opvalt dat ze telkens ontiegelijk lang aan hun platen schaven.
De muziek, getuige deze tweede worp, groeit wél. Reikten de Dummies vroeger voorzichtig hun synthesizer de hand, dan staan ze er nu tegenaan te schuren: het liefdeskind is een spetterende brok retrofuturisme waarin ook na de apocalyps 't zonnetje mag schijnen - 'Blade Runner' maar dan tof. 'On Repeat' twijfelt tussen James Bond-song en seksschijf, kiest dan maar voor Daft Punk, 'I Remember' kanaliseert goeie Hot Chip. Verder veel jaren '70-filmmuziek, chillwave, Todd Rundgren. 'The Drugs Don't Work' lijkt me dus een leugen - maar wie, zoals in 'Kyoto Protocol', panfluiten op een housebeat kan zetten zonder dat mijn tenen door mijn sloefen krullen, vertrouw ik blindelings.
Het geheim van Lennert en Janus Coorevits? Er eeuwig 19 uitzien, zodat het niet opvalt dat ze telkens ontiegelijk lang aan hun platen schaven.
De muziek, getuige deze tweede worp, groeit wél. Reikten de Dummies vroeger voorzichtig hun synthesizer de hand, dan staan ze er nu tegenaan te schuren: het liefdeskind is een spetterende brok retrofuturisme waarin ook na de apocalyps 't zonnetje mag schijnen - 'Blade Runner' maar dan tof. 'On Repeat' twijfelt tussen James Bond-song en seksschijf, kiest dan maar voor Daft Punk, 'I Remember' kanaliseert goeie Hot Chip. Verder veel jaren '70-filmmuziek, chillwave, Todd Rundgren. 'The Drugs Don't Work' lijkt me dus een leugen - maar wie, zoals in 'Kyoto Protocol', panfluiten op een housebeat kan zetten zonder dat mijn tenen door mijn sloefen krullen, vertrouw ik blindelings.
1
geplaatst: 26 mei 2020, 14:39 uur
Gezellig plaatje van deze sympathieke knullen, die een jaar geleden nog als huisband hebben gefungeerd in de satirische talkshow De Ideale Wereld. Een frisse mix van pop- en rockmuziek, met een flinke scheut electro, en vooral erg dansbaar en aanstekelijk. Toch klinkt elk nummer op zijn manier ook een tikje eigenwijs, wat het interessant maakt voor de luisteraar.
Deze veelbelovende band heeft toch al een mooie ontwikkeling doorgemaakt sinds ze doorbraken dankzij de winst in HUMO's Rock Rally in 2012. Ga zo door, jongens!
3,5 sterren
Deze veelbelovende band heeft toch al een mooie ontwikkeling doorgemaakt sinds ze doorbraken dankzij de winst in HUMO's Rock Rally in 2012. Ga zo door, jongens!
3,5 sterren
1
geplaatst: 28 juli 2020, 08:49 uur
Wat is dit een fijne plaat geworden, zeg. Met On Repeat is er een onwaarschijnlijke knaller als opener. I Remember en Easy Life zijn perfecte popsongs, en ik ben ook dol op dat Kraftwerk annex LCD Soundsystem-geluid van de titeltrack.
De grootste invloed moet wel Tame Impala zijn. Coorevits' zang doet vaak denken aan Kevin Parker, de Dummies hebben wel eens een Tame Impala gecoverd en in deze making-of op YouTube proberen ze een baslijn van The Moment te reproduceren.
Enfin, Neon Fever Dream, eentje voor de eindejaarslijsten!
De grootste invloed moet wel Tame Impala zijn. Coorevits' zang doet vaak denken aan Kevin Parker, de Dummies hebben wel eens een Tame Impala gecoverd en in deze making-of op YouTube proberen ze een baslijn van The Moment te reproduceren.
Enfin, Neon Fever Dream, eentje voor de eindejaarslijsten!
* denotes required fields.
* denotes required fields.