Steve Hackett - Genesis Revisited Band & Orchestra (2019)

Ik volg Steve Hackett niet nauwgezet, maar dit is wel een release waar ik potentieel interesse heb. Het risico zit er echter wel in, dat er een overmaat aan instrumentatie komt als een compleet orkest meedoet. Nog eventjes wachten tot de release.

Ik ben ook zeker benieuwd. Maar ik zit eigenlijk nog meer te wachten tot Hackett & Friends met een concert reeks en bijbehorend album van ‘The Lamb Lies Down On Broadway’ komt. Dat is hij toch wel aan zijn stand verplicht !

Ondanks dat Hackett zijn Genesis-verleden gruwelijk aan het uitmelken is (geef hem ongelijk) ben ik (weer) benieuwd. De eerste teaser van Dancing with the moonlit Knight is echt van gruwelijk hoog niveau.

Metal-D78: wat een top user foto heb jij !

In eerste instantie dacht ik: wéér een Genesis revisited live album? Maar deze is toch wel erg interessant!

Eerste video is beschikbaar: STEVE HACKETT - The Steppes (Live at the Royal Festival Hall, London) - YouTube.

eigenlijk is dat dus de tweede; deze was eerder
STEVE HACKETT - Dancing with the Moonlit Knight (Live at the Royal Festival Hall, London) - YouTube

Beide links hierboven bekeken en slechts 1 reactie: waw!

Oei.. en Oef.. Mijn ietwat ingedutte oude Genesis hart ging weer heerlijk kloppen na het zien en horen van Dancing with The Moonlit Knight. Dit is wel zeer mooi, en met liefde, uitgevoerd.

3x stond hij achter elkaar in de Boerderij in mei. Steve is altijd top!

Inmiddels een keer helemaal beluisterd. Eerlijk gezegd voegt het orkest voor mij vrij weinig toe, bij Dance on a volcano erger ik me er zelfs aan. Desalniettemin; briljante setlist en strakke uitvoeringen (we zijn niet anders gewend). Niet per se onmisbaar, maar prima aanvulling. Supper's Ready heb ik denk ik nu wel genoeg gehoord voor de komende jaren....

Hier ook aan het luisteren. Gave setlist en onberispelijke uitvoeringen. Moet zeggen dat ik het orkest erg subtiel vind. Geen overdaad maar net voldoende om met een andere perceptie naar die overbekende songs te luisteren. Zal voor Steve ook een manier zijn om de ‘fun’ erin te houden. Doet ie goed.

Steve is wederom goed ( met Genesis) bezig. Jammer dat hij de enige is en blijft...... Van mij de maximale score. Mooi met dat orkest en nergens i het overdaad schaadt

Ik merk dat ik hier meer voor het totaalplaatje ga. De combinatie van muziek en beeld. Wat ik zag op YT komt beter bij mij binnen dan alleen de muziek. Ik zie dan ook meer wie wat doet en wat voor een invloed het heeft op de nummers. En juist dan komt het orkest ook beter bij mij binnen.

Mooie uitvoeringen worden afgewisseld met echt te trage (Firth of Fifth, aaarrrgghhh!!! Zet twee tandjes bij verdikkeme!!). Orkest blijft bescheiden, maar weet soms echt wel zeer goed aan te vullen. Zeker bij eerder genoemde Firth of Fifth voegt het echt kloten toe.
Toch had ik wat meer durg gehoopt: de uitvoering van (weer) Firth of Fifth die Steve op zijn eerste Genesis Revisited uitgave bracht, was misschien niet aan iedereen besteed, maar wel spannend en had een inspiratie kunnen zijn voor een avontuurlijker arrangement dan deze.

Setlist is wat voorspelbaar, waarbij de klassieke Genesis nummers worden gevolgd door Steve's solowerk, wat soms ook echt wel tenenkrommend is: zo'n Serpentine Song is een glibberig suikerzoet nummer, waar het glazuur van je tanden springt, brrrr.
Maar al met al ben ik wel content met deze release, Dancing with the Moonlit Knight is voor mij een voorlopig hoogtepunt.

Ben het voor een deel wel eens met FrodoK. Mooiste nummer laat te wensen over: Fith of Fifth. Orkest is hier naar mijn mening wel echt lekker. Power in het nummer blijft achter maar de zang is voor mij een domper. Gitaartje maakt weer héél veel goed.
Rest is ook wel lekker.
Geluidskwaliteit is boven verwachting.
Mooie koptelefoon op/in en een fijne bijpassende versterker, het is soms net alsof er een vrachtwagen binnenkomt rijden zo laag gaat het.
Best een mooie plaat maar ik had op meer gehoopt.

FrodoK en R-Know. Of het het mooiste nummer op de CD is laat ik aan ieders eigen smaak over. Voor mij komen The Musical Box en Supper's Ready daar toch echt eerder voor in aanmerking. Maar aangaande FOF. Dit nummer is zeker niet te traag gespeeld en Hackett blijft hier juist trouw aan het origineel en speelt het zoals het hoort en zoals alleen hij dat kan.

We zijn alleen zo gewend geraakt aan het gepiel van die andere prutser dat we vergeten zijn dat dit nummer subtiliteit en souplesse vereist, en niet snelheid en niet overdonderend moet zijn. Het hoort daarnaast ook niet gepeeld te worden op een Strat.

Ik zou eerder zeggen. Huidig Genesis : Take note.

Voor de rest. Niets op aan de merken. Van het eerste nummer tot het laatste. Geweldig goed.

Leg ze maar eens naast elkaar, het verschil in bpm is aanzienlijk. Het origineel klinkt veel frisser met die speelsnelheid die ze daar hebben, dan de versie die Steve hier ten gehore brengt. Deze is log en slepend, zwaar, alsof ze met een zware rugzak op hun rug door het water ploeteren.
Het heeft ook niks te maken met hoe Steve de solo speelt, daar hoor je me niet over. Maar deze uitvoering van de band mist vuur, enthousiasme, frivoliteit en frisheid Het bezongen en bespeelde klaterende beekje is nu een modderige poel geworden.