Aardig debuut van Dave Keuning, de gitarist van The Killers. Het album begint lekker met het nummer Boat Accident. Vervolgens wordt al snel duidelijk dat Dave niet de beste zanger is, want het klinkt over de gehele linie wat vlakjes en veel van hetzelfde. Het klinkt haast alsof de vocalen in één keer zijn opgenomen. Daardoor krijg je vanzelfsprekend dat veel nummers op elkaar gaan lijken en meer dan de helft het ene oor in en het andere oor weer uit gaat.
Gelukkig hoor je wel dat Keuning inmiddels een muzikant met de nodige ervaring geworden is. Ondanks dat het soms wat repetitief is, steekt het muzikaal wel leuk in elkaar. Ik merkte in ieder geval dat ik bij vlagen meer op de muziek lette dan op de zang. Het titelnummer is tergend lang en het gebruik van de auto-tune vind ik afgrijselijk, maar gelukkig wordt dit nummer opgevolgd door twee van de leukste songs op het album: Restless Legs en Pretty Faithful. Lekkere poprock die bij vlagen wat aan The Killers doet denken. Prismism is geen memorabel album en ik kan me niet voorstellen dat ik de plaat als geheel nog vaak zal luisteren, maar toch vond ik het niet onaardig. Bovendien bewijst het wel dat Keuning van belang is voor het Killers-geluid. Ik durf zelfs te zeggen dat ik hier wat meer echo's van Hot Fuss in hoor dan de meest recente Killers-release, Wonderful Wonderful.