Kayak - Seventeen (2018)

In December samen met the Flower Kings in de Boerderij!

Die gaat er dan toch nog komen. Eind deze maand verkrijgbaar in de 'mid-prize range'. Voordeel van de grote distributie via Sony Music.
De band ligt nu even op één oor, door ziekte van Ton. Optredens werden afgelast. We zullen zien dit jaar hoe het een vervolg krijgt. Er was immers al materiaal gereed voor een heel nieuw album, met een wat ander geluid. Ik hoop dat het er nog gaat komen. Want ondanks de paar kritische noten, blijf ik een trouwe volger. Het is maar dat je het weet.

Klopt Ton heeft een hartaanval gehad, maar werkt alweer aan zijn herstel

Twee jaar na het verschijnen dan toch maar een berichtje. Waarom twee jaar later? Als Kayak fan schaf je elke cd aan, maar ik vond deze niet om doorheen te komen. En dat komt voornamelijk door de stem van Bert. Hij kan echt wel zingen maar het is echt niet mijn smaak. De totale zang op deze plaat komt veel te veel als een ondoorzichtige geluidsmuur op mij af. Het bereik en klankkleur van alle zang is erg beperkt en daarom mis ik ook Cindy. Daarnaast vind ik de drums weer klinken alsof de slagen op de toms worden afgeknepen. Hoewel zijn techniek veel beter zal zijn dan de mijne, echt geen commentaar daarop, hou ik toch meer van de klanken van Charles Schouten op Starlight Dancer. Tom-toms moeten een open karakter hebben. De handtekening van Ton staat er weer duidelijk onder en hij heeft weer mooie stukjes geschreven. Na 3 minuten Walk through Fire krijgen we weer een typische groove van Kayak. Maar ik betrap Ton er ook op dat er stukjes gespeeld worden die op eerdere platen te horen zijn. Zo ook vallen enkele teksten op die ik eerder waarnam. Daarnaast zijn er ook helaas melodieën die niet te volgen zijn, zelfs niet na een aantal keer beluisteren. Het ligt totaal niet in het gehoor. En sommige overgangen vind ik echt onbegrijpelijk, ze voegen voor geen meter, zoals na het intro bij La Peregrina. Maar goed, verzin maar steeds nieuwe composities, dat is geen makkelijke taak. Het totaal geluid blijft Kayak en dat komt ook zeker door Marcel, die speelt in de stijl van Kayak (Dus Johan Slager, Joost V. En Rob V.). Een uitstekende gitarist. Een frisse wind is soms nodig en/of logisch. De stem van Edward was wel aan vervanging toe, maar ik kan deze frissr wind maar moeilijk prettig vinden.

Iets minder dan verwacht. Vind de langere nummers vooral mooi, met een paar lekkere progclichés en de fraaie afsluiter- zó eindig je een album. 'All That I Want' vind ik daarentegen een beetje irritant. Hoor ik nou een gastzanger in 'Cracks', Roine Stolt ofzo?

Gitarist Marcel Singor neemt af en toe ook een zangpartij voor zijn rekening.

Aha, dank.