Grateful Dead - Without a Net (1990)

Heeft ietwat te lijden onder de 'contemporary' productie, maar een goede dwarsdoorsnede van Grateful Dead anno 1989/90. De band is na 10 jaar (met Brent dan) goed op elkaar ingespeeld en dat leidt ertoe dat de concerten van een veel constanter niveau zijn dan in de jaren 70. Nadeel daarvan is tegelijkertijd dat het niveau van Sunshine Daydream of Barton Hall niet meer gehaald wordt, maar toch. Persoonlijk blijf ik het jammer dat Phil zijn harmonieën niet heeft terug gekregen na het vertrek van Donna Jean en Keith, Brent is soms net wat te aanwezig, zoals bijvoorbeeld op Mississippi Half Step. De wat langere jams, zoals Eyes of the World en Help on the Wat, etc. lopen als een trein en zijn kenmerkend voor deze periode. Victim or the Crime is de enige zwakke broeder. Qua zang hoor je de sleet op Jerry's stem een beetje en Bob's stem is wat minder diep en soepel, maar over het algemeen ook in orde. Blijft jammer dat Brent is overleden, zal ongetwijfeld hebben bijgedragen aan de terugval een dood van Jerry en dus het einde van de band.