Bachman-Turner Overdrive - Not Fragile (1974)

Natuurlijk doen alleen de klassiekers al genoeg: ´Roll on down the highway´ en ´You ain´t seen nothing yet´, maar er valt meer verrassends te beluisteren. ´Not Fragile´ heeft een geweldige intro en een heerlijk gitaarsolo, lekker slow...

Jawel, en Free Wheelin' is een kanjer van een gitaarnummer!

Prima plaat overigens!
4 sterren ****

'Second Hand' is briljant! Heel Hendrix achtig

De rest is trouwens ook heel goed, o.a. het titelnummer, 'Rock Is My Life And This Is My Song', 'Free Wheelin'" en 'Roll On Down The Highway' zijn uitstekend. 'You Ain't Seen Nothin' Yet' blijft ook geweldig.

Deze plaat zette ik in mijn vroege tienerjaren vaak op en iedere keer weer bezorgde me dat een goed gevoel. Mijn pa had Not Fragile op lp, net als veel ander materiaal van Bachman-Turner Overdrive.

De band staat synoniem voor rauwe rock, die geheel in de tijdsgeest van de 70's past, met zo nu en dan een subtiele ballad. Wat die laatste categorie betreft, is de semi-ballad Rock Is My Life, and This Is My Song absoluut een prijsnummer met een spannende sfeer.

Het meest bekende nummer You Ain't Seen Nothing Yet heb ik altijd als een van de minder sterke songs van Bachman-Turner Overdrive beschouwd, ik heb het nooit echt een heerlijke song gevonden in tegenstelling tot het rauwere, ongepolijste Roll on Down the Highway of het ongecompliceerde, heavy Sledgehammer .

Het zal een jaar of 12 geleden zijn dat ik Not Fragile voor het laatst beluisterd heb, maar ik kan me de songs nog levendig herinneren. Ik heb er na al die jaren nog een 4* voor over.

Heerlijke seventies hardrock.

Vroeger kon ik dit zeer goed waarderen, maar inmiddels klinkt het als flauwe meuk in mijn oren, met veel gedrein en herhaling en een aantal slecht lopende nummers. Zo'n track als Freewheelin' haalt bij mij het einde niet. Gecombineerd met een aantal goede momenten (You Ain't Seen Nothing Yet en Roll on Down the Highway) kom ik ternauwernood uit op 2,5*

Prima jaren 70's rock. Beetje eenvoudig, maar daar zit misschien ook weer de charme. Zefs een beetje jazzy in Freewheelin" . Sledgehammer vind ik een fantastisch nummer, en ook de tweede single, die van het album af kwam, Roll on down the highway, is een prijsnummer. Op vinyl.

Heerlijke lompe jaren-70 hardrock.
Zeker 2 van de leden waren zelf ook nogal zwaargewichten.
Op dit derde album van de heren staat hun grootste hit in Nederland; You Ain't Seen Nothin' Yet, dat in december 1974 de 3e plaats haalde. Hoor ik nog steeds graag.
Roll On Down The Highway was nog een klein hitje voorjaar 1975.
Het andere lekkerste lompe nummer hier is zoals de titel al doet vermoeden Sledgehammer.
Ook Givin' It All Away is zo'n fijn doorstampend nummer.
Het titelnummer heeft een fijne gitaarsolo.
Dit is gewoon na bijna 40 jaar nog gewoon ouderwetse niet moeilijk doen hardrock, wat ik graag nog eens af en toe opzet.
De eerste 5 albums van deze Canadezen doen nauwelijks voor elkaar onder.

Op vinyl, Italiaanse persing, goed genoeg nog.

Stom dat ik hier nog nooit iets gepend heb.
BTO is en blijft één van mijn favoriete bandjes. Ik zie het een beetje als het Canadeze antwoord op de southern rock. Echt blue-collar muziek. Veel van de teksten gaan ook over arbeid, snelwegen en andere middle class-onderwerpen. Beetje hetzelfde dus als bijvoorbeeld CCR en Lynyrd Skynyrd.

BTO is wel loodzwaar. Zware riffs en beukende drums. You Ain't Seen Nothing Yet is wat lichtvoetiger. Wat BTO ook altijd zo sterk maakte waren de lichte jazzy invloedjes die ze soms in hun muziek verwoven.

Free Wheelin' is een instrumentaaltje wat een jam-indruk moet geven, maar het komt niet echt over, jammer.

Als jonge snotaap werd ik behoorlijk weggeblazen door die vier ruige canadese houthakkers incluisief baard en gestamel ha . Dat moet ongetwijfeld bij toppop zijn geweest.
Als dan je oudere broer even later met Not Fragile thuis komt dan is dat een prima gelegenheid om mijn nog vrij maagdelijke rock breintje weer wat op te pimpen ha. Tuurlijk mocht ik de plaat niet lenen van hem. Maar een nee van mijn oudere broer hield me natuurlijk niet tegen he he.

En deze is zeker nog te pruimen vandaag de dag. Met af en toe een minder nummer. Maar over de gehele lijn blijft Not Fragile nog altijd lekker Rocken. Een no nonsense rockplaat met hier en daar een lekkere ballad. Weinig mis mee.

En zo is dat!
Had al jaren een Best Off van B.T.O,
Daarnaast , moet je minimaal Not Fragile erbij nemen,voor het juiste gevoel van deze canadese rock mid jaren 70,de rest is hierboven al beschreven
Geweldig album van deze rockers

Hoor net het verhaal van You ain't seen nothing yet op radio 2. Het album was al min of meer af. Maar de platenmaatschappij vond er geen echte uitsprekende single op staan. Of Bachman nog iets anders had. Tja dat had hij wel maar dat nummer was een grap en ging over een stotterend familielid. Toch wilde de baas van de platenmaatschappij het horen en.........hij vond het geweldig. Bachman dacht :"" het zal toch niet zo zijn, dat dit nummer veel gedraaid gaat worden. Graag zou ik willen dat er wat van onze band gedraaid wordt , maar toch niet dit" Maar dat gebeurde wel en de rest is geschiedenis....Mooi verhaal!

Zeker leuk verhaal, maar voor mij toch één van de minste nummers van de plaat.

De mannen van BTO laten hier heerlijke hardrock horen zoals ik hardrock het liefst hoor. Roll on Down the Highway & You Ain't Seen Nothing Yet zijn natuurlijke lekkere meezingers en classics maar ook Sledgehammer & Second Hand zijn hardrock op zijn puurst!! No bullshit, gewoon lekker gaan!
Dit album luistert heerlijk weg en blij deze nu in de platencollectie te hebben.

4 hele dikke sterren!

Een paar dagen geleden Four WheeL Drive weer eens van zolder gehaald en iets over geschreven op MM, dus nu de voorganger Not Fragile. !974, ik was een jonge scholier en dit ging er wel in. Natuurlijk geen geld voor een lp, maar een singletje dat wel. De elpees heb ik veel later spotgoedkoop aangeschaft. Ik moet dat singletje ook nog ergens hebben liggen. Welke van de twee hits ik gekocht heb, weet ik niet meer zeker, ik denk You ain't seen nothing yet met op de achterkant het instrumentale Free Wheeling (ode aan Duane Allman) . Die B kant vond ik na een tijdje zeker net zo goed als de hit. Bachman Turner Overdrive laten op deze plaat horen waar ze goed in zijn, goede soms keiharde rockmuziek maken. De A kant is in zijn geheel sterk. Kant B begint keihard met Sledgehammer, waarin Turner na de opname waarschijnlijk dagen later nog schor is. Blue Moanin' leuk bluesy country nummer, maar ook niet meer dan dat. Dan nog twee rock nummers en de 36 minuten zijn weer voorbij.
De doorbraak plaat, die na al deze jaren nog steeds klinkt als een klok, vol zompige, logge heavy rock/blues/country muziek.
De plaat heet 'Not Fragile'. Bachman wilde eerst de plaat 'Fragile' noemen, maar Yes was hem voor.
Zeker gezien de voorgeschiedenis is het wel mooi te zien waar Bachman uitkomt. Een belangrijke rol in The Guess Who, die zeer succesvol, was, hij vertrok om devoot te leven als Mormoon, maar komt snel terug, eerst met country groep Brave Belt, en daarna met BTO. En deze kun je alles behalve devoot noemen. Ook niet fragile trouwens.

Vandaag deze klassieker uit de mottenballen gehaald, behoeft natuurlijk geen nadere uitleg, deze week verloren we al een aantal muzikanten, Jeff had waarschijnlijk een drummer nodig, rip Robbie!

Roll on......

M'n pa is helemaal gek van het nummer Roll on Down the Highway dus dit album moest eens geluisterd worden. Buiten de andere grote hit rockt dit album goed met Not Fragile, Second Hand en Sledgehammer die me ook erg bevallen.

Alle platen tot en met Freeways vind ik ijzersterk, met een lichte voorkeur voor Head On.

Ik heb ook veel singles van deze band. Altijd erg sympatiek gevonden met redelijke verscheidenheid in de nummers door wat blues, boogie en soms wat jazz in de muziek te mengen.

Roll on Down the Highway is inderdaad een vette rocksong. En voor een stukgedraaide song heeft You Ain't Seen Nothing verrassend veel eeuwigheidswaarde.

De vraag die mij al tijden bezig houd en waar nog steeds geen antwoord op is van : Wie is - of was- de stotteraar ????
In elk geval is het NIET!!! Randy Bachman
Op hun DVD Every song tells a story uit 2002 wordt You ain't seen nothin' yet ook gespeeld met Randy als
lead vocalist. Maar de stotterende tekst gaat hem heel moeilijk af, en dat komt omdat hij van nature niet stottert. Ik kan het weten, ik ben zelf stotteraar, en alleen een stotteraar kan die stotterende tekst perfect uitvoeren. Datzelfde hoor je ook op My generation een parel en tevens klassieker van de WHO. Met de stotterende tekst heeft Roger Daltrey veel moeite omdat hij niet stottert. Buiten dat zijn het wel echte klassiekers. You ain't seen nothin'yet is het nummer wat afwijkt t.o.v. de rest. De akkoorden worden nu op de eerste 3 (Melodie) snaren gespeeld en dat is wel een verschil met die zware akkoorden die altijd op de laatste 3 (bas) snaren wordt gespeeld. Ik heb het album overigens (nog) niet, maar op de Anthology cd van BTO staan 7 van de 9 tracks van Not Fragile en die vind ik echt fantastisch. Ook het materiaal van de albums Bachman Turner Overdrive en Bachman Turner Overdrive II zijn krankzinnig goed. Hun muziek schuurt langs de hardrock, blues, Southern rock en jazz. Hou je van Lynyrd skynyrd dan hou je automatisch ook van Bachman Turner Overdrive.

Op 28 april van 2023 komt zijn 2 jaar oudere broer Tim Bachman te overlijden, en JA 2023 is voor de rockers onder ons triest begonnen met het overlijden van Robbie Bachman en Jeff Beck. 3 muzikanten die veel heeft betekend voor de rockmuziek.

Het is toch Randy die dat stotteren doet. Het wad opgenomen als grapje. Maar het label wilde nog een song, bovenop de acht songs die al klaar waren. Ze hebben het stottergrapje erin gelaten, en de rest is muziekgeschiedenis. Hier wat meer informatie: 403 Forbidden - mobile.dudasite.com

Ik heb de Anthology album van BTO uit 1993 met totaal 31 nummers waarvan 1 live nummer. Het gaat om de albums Bachman Turner Overdrive t/m Head on. Not Fragile is het meest vertegenwoordigd met 7 tracks, Bachman Turner Overdrive en Head on met ieder 5 tracks, Bachman turner Overdrive II en Four Wheel drive ieder met 4 tracks. De overige albums van de zeventiger jaren staan er niet op, maar ik ben wel razend nieuwsgierig naar die albums. "lichte voorkeur voor Head on" ben ik mee eens. Dat album heb ik gekocht vele jaren later na de singel Looking out for number one. Na de Anthology album uit 1993, het album wat niet wordt beschreven op music meter. Achteraf heb ik dat album voor een prikkie op de kop getikt in het veel betere gulden tijdperk. Tegenwoordig moet je er 132,92 Euro er voor neer tellen bij Bol.com. Omgerekend 265 gulden voor een dubbel cd niet normaal, maar dit terzijde. Not Fragile en Head on heeft wel de overeenkomst dat de meest afwijkende tracks op singel zijn verschenen. Waarbij je terecht aangeeft dat You ain't seen nothing yet eeuwigheidswaarde heeft. Dat geldt helaas niet voor Looking out for number one maar het zijn ook totaal 2 verschillende nummers. Head on heb ik destijds blind aangeschaft en heb daar geen spijt van. Looking out for number one is een fraai staaltje easy listening van de bovenste plank waarin bands als De Bread en America ook in uitblinken. Nou BTO ook dus een track van meer dan 5 minuten en het boeit al na een paar seconden, met in het middenstuk een vrij lange prachtige gitaarsolo en dat eindstuk is helemaal een fraai staaltje gitaarwerk van de bovenste plank. Bachman Turner Overdrive giet heel wat sausjes over de muziek zonder dat het ten koste gaat van de muziek ook dat is een kwaliteit. Roll on down the highway is inderdaad een vette rocksong en een echte hardrock on the road klassieker. Als je op vakantie gaat naar Amerika dan neem je de albums van BTO en Lynyrd Skynyrd mee. Je huurt een karakteristieke Amerikaanse auto bijvoorbeeld een Buick Riviera. Je doet een cd van BTO of Lynyrd Skynyrd in de cd player. Let's kick some ass, de volume knop vol open. Van het ruige landschap en de muziek genieten met een grote G, what you hear is what you get. Ondanks dat ik Not Fragile nog niet heb een 4.5 voor de 7 tracks die op de Anthology album staan.

Lang verhaal waar ik het deels mee eens ben. Ik vind 'Lookimg Out For No.1' wel echt erg fijn. Ik heb die ook op single. Ik heb veel singles van de band.

Ik rijd zelf geen auto en naar Amerika zal ik nooit gaan. Maar op de fiets of in de trein is het ook heerlijke muziek. Van Lynyrd Skynyrd ben ik nog groter dan van Bachman-Turner Overdrive. Heerlijke en oprechte muziek. Ook Allman Brothers trouwens.

Ik reageer via de prive afdeling!!!!

link werkt niet meer, deze wel:
"You Ain't Seen Nothing Yet" - Bachman-Turner Overdrive - superseventies.com

Ik denk dat "Prima 70s hardrock" de lading van dit album uitstekend dekt. 36 minuten niet teveel nadenken, maar lekker laten gebeuren.