Gert Vlok Nel - Beaufort-Wes Se Beautiful Woorde (2006)

Lang geleden eens bij De Wereld Draait Door gezien. Dit moet ik onthouden, dacht ik, maar daarna toch vergeten. Een paar weken terug hoorde ik Beautiful in Beaufort-Wes op de radio, een zondagochtend, bij de Sandwich. Toen wél opgeschreven, en eens gekocht. Niet dat het nou zulke schitterende muziek is, maar toch wel bijzonder. Die taal blijft bijvoorbeeld fascinerend. Het klinkt vertrouwd, maar is volstrekt onnavolgbaar. De teksten liggen nog bij m'n ouders, maar het zou me niet verbazen als ze heel mooi blijken te zijn.

Hier is een nummer te beluisteren.

Heerlijke relax-te muziek, zowel echt om voor te gaan zitten, als op de achtergrond voor de sfeer.

Met de muziek van Nick Drake (35 jaar geleden tot mijn spijt helemaal langs me heen gegaan) dè ontdekking van dit jaar.

En er is verwantschap...

de vergelijking met Nick Drake hoor ik niet helemaal (misschien Raymond vh Groenewoud???), maar het is weldegelijk lekkere relaxte luistermuziek.

erg mooie liedjes met favoriet Timotei Sjampoe

Fijne muziek ja, aparte sfeer zit erin.

De muziek wordt, hoe vaker ik luister, alsmaar mooier.

Echt een klassieker;
draai ik over 10 of 25 jaar nog steeds!

Van een 4.5 naar een echte 5!

En:

Wegens groot succes van zijn huidige - en volledig uitverkochte - tour heeft het management van Gert Vlok Nel besloten in maart een aantal extra concerten te geven in Nederland:

za 17 mrt Rotterdam – Lantaren/Venster
zo 18 mrt Leeuwarden – Poppodium Romein
do 22 mrt Nijmegen – Doornroosje
do 29 mrt Haarlem – Patronaat
vr 30 mrt Den Haag – Paard van Troje
za 31 mrt Utrecht – Vredenburg
zo 01 apr Zwolle – Hedon

Moeilijk te verklaren waarom dit een lekkere cd is. Is het het taaltje waarin de man zingt, is het de hypnotiserende begeleiding of zijn het de teksten die het hem doen. Volgens mij is het een optelling van alles wat dit zo mooi maakt. Ben benieuwd hoe het live klinkt. Donderdag naar Doornroosje/Nijmegen.

pjh, waarschijnlijk de combinatie van hetgeen je noemt!
èn, de cadens, 't ritme van de klanken.
Bovendien muziek rechtsstreeks uit z'n hart!!

Zag hem gisteravond in Roosje;
mooi, lekker optreden, hetzelfde sfeertje als op de plaat.
En ook fascinerend, enkel 'n gitaar (& even kort mondharmonica) en die stem, that's all.
Geen enkele opsmuk, ook niet in zijn verschijning.

Ook prettig dat de teksten (voor zover mogelijk, helemaal vertaald in nederlands) synchroon geprojecteerd werden op een groot dia-scherm.
Horde ook nu pas echt waarover hij zong; bepaald geen vrolijke liedjes trouwens...
maar door zijn bijzondere woordkunst tegelijkertijd ook weer met een warme-troostende ondertoon.

Hij las ook nog een gedicht voor, met opnieuw de wonderlijke betovering van het heel eigen taaltje.

Wel jammer dat 't optreden zo kort was, nauwelijks drie kwartier, met een toegift van één enkel liedje.
Slecht een heel beperkt repertoir?
Bovendien vond ik een nadeel van de geprojecteerde teksten dat 't wel spontaniteit wegnam.

Had Gert Vlok graag wat langer en "losser" willen meemaken.

Bedoel je gewoon; Zuid-Afrikaans?

Ik heb hem in Hedon gezien,

wat een heerlijk intiem concert was dat. ik heb nog ff met hem gesproken, en hij heeft mij cd gesgineerd.

trouwens een prachtige documentaire

Martin Bril schreef in de volkskrant van 17 nov 2006 een column over deze plaat; ik vind dat ie de sfeer erg mooi schetst:



"..... Het is niet vaak dat ik geroerd word door een liedje. Dit gezegd hebbende, keer ik onmiddellijk op mijn schreden terug. Het gebeurt heel vaak dat ik geraakt word door een liedje. Maar zeldzaam is het om iets te horen wat ik helemaal niet ken.

Zo zat ik laatst in de auto.

Dat is misschien wel de beste plek om door nieuwe liedjes getroffen te worden. Buiten is het donker. De meeste mensen zitten thuis voor de buis, gordijnen dicht, de wegen glimmen in het licht van lantarens en stoplichten. Hier en daar is nog een snackbar open, verder zijn er natuurlijk benzinestations, spaceships uit vreemde films.

En dan is er ineens het liedje.

Moeilijk te zeggen in welke taal het zich afspeelt. Het lijkt Nederlands. Dan is het weer Engels. Na een paar kilometer valt het muntje: het is Zuid-Afrikaans. Dat is niet wat me naar het liedje toezuigt, tenminste niet in eerste instantie: wat me het volume hoger doet zetten, is het J.J.Cale-achtige intro, swingend, maar minimaal, akoestische gitaren, en een heerlijk trekkend mondharmonicaatje.

"& mooi mooi mooi was jou woorde ook terwyl jy menthol
sigarette rook & daai sweet dinge vir my se terwyl
jy sweet sweet in my arms le & die presiese woorde het ek
presies vergeet ek onthou net die rook & die sweet in
Beaufort-Wes & you kaal liggaam onder 'n cool summer
cotton dress nie meer slaap nie, nie meer lag nie, niet meer
iets vir mekaar doen nie, nooit ooit weer vir mekaar soen nie

Die laatste regels, vanaf "nie meer" vormen het dreinende, en moeilijk te vergeten refrein van het liedje, dat bij nadere inspectie, thuis, als de nacht allang voorbij is en de volgende dag aangebroken, over een gedoemde liefdesrelatie tussen de ik die de zanger is en een getrouwde computeranaliste blijkt te gaan. Zulke liedjes zijn er in duizendvoud, dus wat maakt dat dit exemplaar, Beautiful in Beaufort-Wes, zich onderscheidt?

Om te beginnen is er de zanger: Gert Vlok Nel. Hij is ook schrijver. In bepaalde kringen schijnt hij een fenomeen zijn, een held. Ik ken die kringen niet, en het doet er ook niet toe. Behalve dat hij goed kan vertellen, in zijn liedjes, die wemelen van de wonderlijke details, kan hij prachtig omfloerst zingen. Hij heeft een soort tedere, slome swing in zijn stem. Mijmerende zang, zou je het kunnen noemen.

Maar als gezegd: in tweede instantie was het de taal die me naar het liedje en het album waarop het staat (Beaufort-Wes se Beautiful Woorde) toezoog: die vreemde mengeling van moderne Engelse begrippen, oud-Hollands en die vreemde, hoekige, primitieve bastaardtaal die het Zuidafrikaans is.

Al rijdend door nachtelijk Nederland was het alsof ik in een droom terecht. Hier en daar popte een beeld op dat ik herkende ("oesters op melbatoast & perrierwater" en "happy screams van vakansiegangers met icecreams"), maar meestal waren het alleen klanken en geluiden die me, in de verte, bekend voorkwamen. Toch kwam de muziek steeds dichterbij.

Waarom?

Omdat het bijna niets was: een stem, gitaargetokkel, een mondharmonicaatje, herhaling, melancholieke mijmering, als gezegd. Ergens aan de andere kant van de wereld, op de zuidpunt van een mij onbekend continent, bevond zich iemand die mij met halve woorden. een mespuntje ritme en verder alleen zijn stem wist te ontroeren, is het een wonder of niet? Er gaat niets boven muziek.

Koop die plaat, en geef u over. ....."

Live gezien, kort gesproken en nog steeds onder de indruk van zijn persoonlijkheid. Heb na lange zoektochten zijn dichtbundel weten te vinden via boekhandel Ongerijmd in Gelderland. Een prachtig Zuid-Afrikaans boekje met oudere gedichten, zijn eigen sfeer.

Had al een tijdje geleden de column van Martin Bril gelezen, en toen besloten om deze artiest eens te gaan beluisteren. Heb dat onlangs gedaan en ik moet zeggen: het bekoort mij zeer, prachtige liedjes, mooie sfeer en natuurlijk apart dat Afrikaans. Tuesday is mijn favoriet, prachtig gewoon. 4,5*

Bijzondere mooie muziek. Ik word er altijd erg rustig van. Gert Vlok Nel laat me dromen & beseffen dat er nog wat anders is dan het drukke leven van werk werk werk.

Ja, m'n vorige bericht staat er alweer een jaartje, maar sindsdien heb ik het album nog regelmatig beluisterd. En Gert Vlok Nel eens zien optreden.

Nog steeds een mooie plaat. De teksten zijn nogal melancholisch, maar afscheid, herinneringen en ver verlangen zijn mooie thema's. Dankzij de kalme muziek wordt het nooit (te) zwaar. En Rivier vind ik zo'n fijn nummer, omdat er dan toch ook eens vooruit gekeken wordt in plaats van achterom.

3,5*

Het verhaal wat bij deze plaat hoort is fantastisch en de dvd die bij mijn cd zit is het bekijken meer dan waard, maar als ik de cd opzet hoor ik in eerste instantie de muziek, en die trek ik niet. Ik vind het ontzettend ouderwetse kneuterige aardappelmetspruitjesmuziek. Voorlopig. Maar ik ga het nog wel een paar keer opzetten en kijken of het plaatje me toch niet op een onbewaakt ogenblik weet te raken. Voor nu haal ik het gemiddelde naar beneden, sorry voor de fans ***

@sluiswachter: tja, moet kunnen.

Ik associeer de documentairebeelden meteen met de cd, misschien 'helpt' dat. Als de sfeer het 'm voor mij niet deed op dit album, zouden de teksten het toch weer ruimschoots goedgemaakt hebben.

Schitterende cd, anyway - zijn enige en misschien ook laatste, want heel extravert en productief kun je 'm niet noemen, die Gert Vlok Nel.
M'n favoriet is Rivier - luchtiger liedje dan de rest - maar het gehéél is eigenlijk het meest van belang.

Ik las dat hij volgend jaar, in januari, gaat touren in Europa, o.a. door Nederland en Engeland. Weet iemand waar ik een volledige lijst van 's mans tour kan vinden?

Helaas een van de meest luie muzikanten die ken. Na 1998 heeft hij niks meer opgenomen; terwijl hij tijdens een van zijn liveoptredens die ik heb gezien wel twee nieuwe nummers bracht. Eentje daarvan heette volgens mij "Mr. Bean se laatste Happie Song" (correct me if i'm wrong) en dat klonk meer dan aardig!

Dus Gert: Schrijven en opnemen alstublieft! Je zou er veel mensen een plezier mee doen

Leuk voor de fans van Gerard Maasakkers en (theatertour) Rowwen Hèze.

Goed nieuws, want volgende maand komt een naar het schijnt een geweldig nieuw album uit!

Dat is goed nieuws zeg! Bedankt voor het nieuwtje, wat hebben we lang moeten wachten . Ik zie trouwens in de quote van mijn bericht een foutje. Het moest zijn: "Mr. Bean se laatste Happie Scene"; ik vergeet die aankondiging in 013 namelijk nooit meer. Ben erg benieuwd of dit lied "the cut'" heeft gehaald. Maar dan kunnen we er weer tegen tot 2026.

Kleine update:
Ik heb hem gevonden YouTube - Mr Bean se laaste happy scene - Gert Vlok-Nel
en met de tekst erbij en een kleine wijziging in de titel: YouTube - Gert Vlok Nel - Mr Bean (live @ Hedon, Zwolle 14.05.2010) 3/6

Wat dat betreft heel erg in de stijl van dit prachtige album, Beaufort-Wes Se Beautiful Woorde. Ik denk dat Gert ook niet veel anders kan en zou moeten willen maken. Ik ga nog maar eens lekker genieten van een van mijn lievelingsnummers: 'Rivier'.

Het eerste bericht in elf jaar. Is Gert Vlok Nel een beetje vergeten? Kwam Beaufort-Wes se Beautiful Woorde tegen in een bak met tweedehands werk in de versie met bonus-dvd, waarop de documentaire van Walter Stolkman staat.
Er zijn wel overeenkomsten tussen de cd en de dvd. Het leven in Beaufort-Wes zoals ik dat voorbij zag komen was kalm en regelmatig, op het monotone af. Dat keert terug in zijn muziek, waarin Timotei sjampoe, Epitaph en vooral het een dikke elf minuten durende Waarom roep ek na jou vanaand vanwege alle herhaling en simpele gitaarspel lichtelijk op de zenuwen gaan werken.

Hierboven wordt Nick Drake als vergelijking gebruikt; ik denk eerder aan Vlok Nels landgenoot Koos Kombuis, ook niet de grootste virtuoos op akoestische gitaar. Maar die maakt overwegend kortere liedjes en biedt daarmee veel meer variatie.

Met de taal (hierboven noemen mensen het 'taaltje', zó neerbuigend) bewijst Vlok Nel echter een poëet te zijn. Hij is voor mij dan ook meer een dichter die muziek maakt dan een muzikant die teksten schrijft. Afrikaans is een prachtige taal, rijk aan woorden en uitdrukkingen.
Onlangs kwam ik de nieuwe Fokofpolisiekar tegen. Een heel ander genre, waarbij echter de taal opnieuw recht tussen de ogen kan knallen. Voor een Nederlander is het Afrikaans zowel herkenbaar als afwijkend. Zou dat tot een bepaalde vertedering leiden, waardoor (Mu)Mensen het met een verkleinwoord aanduiden? Net zoals ik dat soms richting het Vlaams en zijn dialecten hoor?

In 2011 en 2013 stond Vlok Nel in Nederland op het Festival voor het Afrikaans, dat vorige maand zijn terugkomst vierde in Den Haag, na de jaren van de coronapandemie. In 2018 deed hij een kleine tournee door Nederland, sindsdien werd het vrij stil rond hem.
Het zou leuk zijn als hij over twee jaar op de volgende editie van het Festival staat met nieuw werk. Want al ben ik niet heel enthousiast, geboeid word ik hier en daar wél, met name op het titelnummer van de cd, Moenie my hier vergeet nie, Dixie en Rivier.