Fionn Regan - The End of History (2006)

Fionn Regan komt uit Dublin, maar is momenteel woonachtig in Brighton.
Dublin, Ierland, Damien Rice en huppa daar is de eerste vergelijking al weer binnen. Het stemgeluid van Regan heeft hier ongetwijfeld mee te maken en qua muziek kom je dan al weer snel uit bij een naam als Nick Drake.
Niet de minsten natuurlijk.
Toch staat dit album prima op eigen benen en zijn de vergelijkingen een compliment en tevens aanwijzing in welke hoek je dit moet zoeken.
Rustige folk songs, akoestische gitaar, warme stem, beetje piano of cello en je hebt de ingrediënten voor een uitstekend album van een nieuw talent.
In de gaten houden deze meneer...

Begint na een maandje nog niet te vervelen. 4*

Geweldig album. Genieten geblazen. Deze man kan zingen en spelen

Weinig reacties nog, zeg... Erg mooi album, 'Hunter's Map' alleen al...

Ik ken alleen Put a Penny in the Slot. Erg mooi. Misschien ooit eens meer opzoeken.

Wat? stond ie nog steeds op 4*? Hup, maar snel een halfje erbij. Heerlijke plaat gewoon.

Dit ligt wel in m'n straatje..Mooie stem, leuk gitaarspel. Over het hele album gezien mis ik alleen wel iets extra's/speciaals/afwisselends.. 3,5 *

Hmmm, heerlijk. Het klinkt wellicht wat bekend allemaal, maar op een of andere manier is het niet storend als het door dit soort talent wordt gebracht! Mooi !

tja , zo'n singer song writer als , ja , daar zijn we inderdaad weer damien rice , nick drake ,enz....

maar dit is ook een sterk manneke , één van de beteren zeer goeie cd en voor de liefhebbers van dit genre , een aanrader ,koophem maar , zeg dat beaster het gezegd heeft

mijn ontdekking van 2007, beste album dat ik heb gekocht

Fionn Regan bewijst dat goede liedjes weinig meer nodig hebben dan een prettige stem en een weliswaar minimale, maar sterke begeleiding. Hey Rabbit vind ik erg mooi, Put a Penny in the Slot ook, maar hoogtepunt voor mij is het instrumentale aanhangsel van slotstuk Bunker Or Basement (tussen minuut 3 en 6 zeg maar), of; hoe een simpel stukje muziek een enorme brok emotie weet op te wekken.

Vooreerst een conservatieve 3,5* maar ik heb zo'n gevoel dat ik er over niet al te lange tijd een halfje bij ga doen...

Toch grappig dat ik mijn vier sterren het gemiddelde omlaag haal. Volgend jaar gaat de beste man met een vervolgalbum komen. Eerste nummer van dat album heeft hij hier geplaatst:
Fionn Regan - Protection Racket - irishtimes.com

Fionn Regan doet idd denken aan Drake, maar dat doen zoveel. En niet allen weten dezelfde indruk achter te laten als Drake, zo ook Regan niet. Maar dat wil niet zeggen dat het een matige plaat is, nee, in tegendeel: mooie plaat. Staat vol met prachtige nummers, met name in het eerste deel: Be Good Or Be Gone en The Underwood Typewriter. Bij dit soort rustige muziek, loert de verveling. Dat is bij Fionn Regan niet het geval, iets te veel kwaliteit.

Stuk pittiger dan de nummers die hierop te vinden zijn. Is toch wat anders, maar Fionn kan echt wel een album vol slome nummers dragen. Moet hij ook niet teveel van afwijken.

Beetje rozig van het bier, de kachel goed hoog en dan dit album. Beetje wegdommelen op de bank. Sommige albums geven dat heerlijke gevoel en deze is daar een klassiekertje in vanwege de combinatie tussen de stem en het akoestische gitaar. Prachtig!

Uit de buurt van Dublin, Bray.

Tot mijn verbazing ben ik, als 65ste stemmer, de eerste die 'Noah (Ghost in a Sheet)' als favoriet aanduidt. Na vier luisterbeurten is dat nummer voor mij toch echt het hoogtepunt van deze plaat. Ik vraag me af waarom ik eeuwig verwonderd blijf over de onbegrensdheid van de subjectiviteit. Over, in dit geval, de ontzagwekkende reikwijdte van de beoordelingen binnen een relatief homogene groep folkliefhebbers.

na al die jaren nog steeds een ijzersterk debuut album dat ik graag mag opzetten. album werd destijds flink bewierookt en heeft wat mij betreft de tand des tijds doorstaan. 12 bovengemiddeld goede, zelf geschreven, rustige folk songs met hier en daar wat accenten van piano, cello of viool, die nergens ontsporen. mijn rangschikking van de kwaliteit van de liedjes zou als volgt zijn, maar dat is uiteraard subjectief:

1. Snowy Atlas Mountains, een prachtige melodie waar de melancholie van afdruipt
2. Be Good Or Be Gone
3. Put a Penny in the Slot, met een geweldige tweede stem van Laura Murphy
4. Noah
5. Bunker of Basement
6. Abacus
7. Hunter's Map
8. Back Water Child
9. The Cowshed
10. The Underwood Typewriter
11. The End of History
12. Hey Rabbit

zoals gezegd een zeer fraai, folky akoestisch album met sterk songmateriaal, gezongen door die prachtige, rustgevende stem van Fionn Regan. de man heeft inmiddels 6 albums gemaakt en gezien de aflopende waardering voor zijn andere 5 albums, vermoed ik dat dit debuut zijn beste is en hij moeite had om de hoge verwachtingen na dit album waar te maken.

Album werd geproduceerd door Fionn Regan
(Regan recorded the majority of "The End of History" in a disused stone barn, live to a portable recorder)

Fionn Regan: vocals, guitar, backing vocals, drums, piano, banjo, saw, tambourine
Jamie Morrison: drums, vibrations
Karl Odlum: bass
Louis Vause: piano
Laura Murphy: backing vocals (track 6)
Anna Phoebe: violin
Lucy: viola
Oli: cello, violin

Die mening deel ik niet, ik vind 100 Acres of Sycamore met afstand zijn mooiste album. Maar het blijft muziek.

het was geen mening Lura maar een vermoeden. het album "100 Acres of Sycamore" ken ik niet. ga die zeker uitproberen, want dit debuutalbum van Fionn Regan beviel mij zeer. overigens geven de stemmen bij zijn laatste 2 albums een neerwaartse spiraal aan "for what it's worth".

Live in Amsterdam
Put a Penny in the Slot
Abacus
Be Good Or Be Gone
Hunter's Map