Boney M. - The Magic Of (1980)

Boney M scoorde in de tweede helft van de jaren '70 met hun discopop de ene hit na de andere, maar deze band was omstreden, niet vanwege de leden zelf waarvan 2 van Jamaicaanse afkomst waren en wel degelijk konden zingen, maar vanwege oprichter Frank Farian die dit marketingproduct opzette en de vier inhuurde voor dit project en ze ook nog slecht betaalde (Bobby Farell bv. moet nu leven van een uitkering), alhoewel Boney M het succes vooral aan hen te danken had. Daarbij bestaat een groot deel van het repertoire van Boney M uit covers.

Dit album had ik vroeger, maar ruilde ze in voor de 2CD "The ultimate collection" die veel vollediger is, temeer omdat vele nummers op "The Magic of Boney M" ingekort waren. "Ma Baker" vind ik hun beste nummer gevolgd door "Daddy Cool", "Rivers of Babylon" en "Rasputin".

Het is uit mijn jeugd en ik herinner me deze groep nog al te goed.
En eerlijk is eerlijk van sommige nummers kan ik nog steeds vrolijk worden.Sunny,Ma Baker,Daddy Cool,Rivers Of babylon en Rasputin.
Naarmate de 80er jaren in de buurt kwam, was de gein er wel af,en heeft mijneer Farian lekker z'n zakken kunnen vullen.
Afgezien van bovenstaande nummers vind ik de rest eigenlijk weinig om het lijf hebben.Inhoudelijk stelt het natuurlijk niet veel voor.Ze hadden een leuke act(die Bobby Farell stal wel de show natuurlijk)en de leadzangeres,ik geloof dat ze Liz heet,had best een aardige stem.Zij was volgens mij de enige die echt zong.Maar ik weet dat niet voor 100%.

Liz Mitchell (leadzangeres) en Marcia Barett (backing vocal) zongen wel echt, zij hebben later ook solo-albums uitgebracht. Wat er met Maizie is geworden weet ik niet. Bobby Farell was met zijn basstem niet echt een vocalist, maar dat paste wel heel goed in het groepsgeluid. Overigens zijn Maizie Williams en Bobby Farell uit West-India afkomstig.

Tenslotte zijn die nummers wel goed in elkaar gestoken met een zonnige sfeer en prima begeleiding en Frank Farian huurde hiervoor sessiemuzikanten of een orkest in. Maar rond 1980 was de koek wel op en het is alleen Frank Farian die beter is geworden van het project Boney M.

Ik meen dat het Farian zelf was die de voor Farell bestemde basstem inzong.
De man was trouwens ook betrokken bij het duo Milli Vanilli.Gaat ook de geschiedenis in als ''bedrog''.
De mannen hebben nooit 1 noot gezongen op de platen.Het ging Farian om de Looks en de poen.Wonnen ze ook nog een grammy.Die konden ze weer terug geven.

Milli Vanilli was een nog erger geval, inderdaad. Maar hun platen verkochten wel als zoete broodjes en weer was het Frank Farian die als enige de poen opstreek.

Ik mis hier 'Do You Wanna Bump'.

Deze LP had mijn broer, maar volgens mij was zijn hoes blauw en de M was uitgesneden...... ben er mee opgegroeid...Top Pop..hahaha..... vakanties...leuke herinneringen.
Pure nostalgie als ik het nu hoor. En als ik nu Daddy Cool hoor kan ik niet anders dan aan Hans Teeuwen denken....

-3-

Leuke verzamelaar, maar veel nummers zijn ge-edit, dus korter dan toen ze uitgebracht waren. Anders kreeg de platenmaatschappij er geen 10 per kant op de LP. Dat vermindert de puntenscore. Op vinyl.

Jeugdsentiment pur sang, maar stelt muzikaal gezien bijzonder weinig voor. Alleen door de herinneringen leuk om te draaien.

In Nederland werd het nummer 12.
In België zelfs nummer 8.
In The UK haalde het alleen een dance chart.
Maar het werd zelfs in Brazilië gereleased!
Waarschijnlijk niet op deze eerste compilatie omdat het slechts in enkele landen succes had.
20 Golden hits klopte niet!
Een paar B-kanten en of album tracks (track 6,17,18 en 19) brachten het tot een 20 tal.
Zo waren het in feite maar 12 singels maar door vier met dubbele A kant (zo uitgebracht of die na enige tijd 2 A zijdig werden) stonden er daadwerkelijk 16 echte hits erop!

Op de singels was zo goed als alleen Liz Mitchell te horen: backings en vocals. Marcia Barrett slechts een beetje achtergrondzang op die singels en alleen leads op Belfast en de niet oldie We kill the world. Wel ook het intro van Mary's Boy Child. Wel is Marcia een echte zangeres. Aardig wat nummers op de elpees met prima lead zang. Farrell was alleen in de jaren 80 op enkele nummers te horen. Williams uitsluitend op een promotie video, werd op de plaar herzongen door Mitchell. Tot 1980 geen extra studiozangeressen. Op later werk waren o.a. zangeressen van de Farian act "La Mama" te horen (op bijvoorbeeld de singels Happy Song en Kalimba de Luna waarop Liz en Marcia niet te horen zijn)

Op Tiktok werd je een poos helemaal platgegooid met Rasputin en eigenlijk is dat wel terecht, want deze groep heeft toch heerlijk, dansbare en vrolijke liedjes voortgebracht. Wel allemaal in eenzelfde stijl, maar dat irriteert mij geen moment. 20 liedjes handle is prima 4*

1. Rivers of Babylon (4:00) --- 4,5
2. Daddy Cool (3:26) --- 4,5
3. Sunny (3:15) --- 3,5
4. Belfast (2:25) --- 3,5
5. El Lute (4:24) --- 3,5
6. No Woman No Cry (2:59) --- 3,5
7. Rasputin (3:41) --- 4,5
8. Painter Man (3:11) --- 3,5
9. Ma Baker (3:44) --- 4,0
10. Gotta Go Home (3:46) --- 4,0
11. My Friend Jack (4:31) --- 3,5
12. I See a Boat on the River (3:10) --- 3,5
13. Brown Girl in the Ring (3:06) --- 4,5
14. Mary's Boy Child (4:31) --- 3,5
15. Bahama Mama (3:18) --- 3,5
16. I'm Born Again (3:57) --- 4,0
17. Oceans of Fantasy (3:19) --- 3,0
18. Ribbons of Blue (3:05) --- 4,0
19. Still I'm Sad (3:40) --- 3,5
20. Hooray! Hooray! It's a Holi-Holiday (3:11) --- 3,5