Art Garfunkel - Scissors Cut (1981)

Is 'Bright eyes' op dit album niet te vinden? Dacht van wel.

Bright Eyes staat op het album Fate for Breakfast en op de soundtrack van Watership Down.
Hier staan andere mooie songs op zoals de hit A Heart in New York en het fraaie titelstuk.

Waarom hij door de meesten zo slecht word beoordeeld snap ik niet. Geweldige nummers staan hierop, waaronder het geniale A Heart in New York.

Inderdaad, A Heart in New York is mijn favoriete nummer van alles wat hij heeft laten ontspruiten. Zelfs als ik Paul Simon's songs erbij neem, blijft het de favoriete (Concert in Central Park liet me dat wel weten )

Alle albums die ik van Art Garfunkel heb en ken zitten goed in elkaar.
Hij bezit nu eenmaal die hemelse stem, put uit goede tekstschrijvers en heeft altijd de juiste muzikanten om zich heen.
De bekendsten zijn hier voor mij Michael Brecker, Andrew Gold, Larry Knechtel, Graham Lyle, Jimmy Webb en zijn maat Paul Simon.
Webb is hier met 3 composities aanwezig, waarvan ik Scissors Cut, dus het titelstuk het beste vind. Als Art het nummer zingt is het net alsof je in een scene van een film zit.
Het duo Gallagher & Lyle schreef het mooiste nummer van dit album A Heart In New York.
Op mijn vinyl-versie uit 1981 zit een grote rode sticker met 'contains A Heart In New York' erop. Bij die song heb ik net zo'n goed gevoel als bij America van Simon & Garfunkel.
Up In The World, een compositie van Clifford & Ward kon ik iets eerder in de versie van Cliff Richard. Art nam ook regelmatig nummers op die erg tegen gospel aan hingen.
Cliff Richard nam net zoals Art nummers van Mike Batt op. Cliff deed bijvoorbeeld Please Don't Fall In Love en Art natuurlijk de filmsong Bright Eyes dat terecht een wereldhit werd.
Ik denk niet dat ik al mijn vinyl-albums van Art Garfunkel ook op CD zal kopen. Of ze moeten echt voor heel weinig aangeboden worden. Bij Paul Simon en Simon & Garfunkel heb ik dat dus wel gedaan. Van Art Garfunkel heb ik alleen The Art Garfunkel Album op CD gekocht, omdat ik iedere song daarop o.k. vind.

Er is inmiddels een redelijk goedkoop boxje met de eerste vijf albums van Art Garfunkel.

Daar zit ook deze Scissors Cut in.

In het kader van victorie voor de Amerikaanse democraten, kan vandaag uiteraard geen album van de Newyorkse Lefty Art Garfunkel niet ontbreken.

Helemaal geen onaardig album van Art Garfunkel overigens. De man kan hemels en loepzuiver zingen maar is in zijn nummers afhankelijk van andere schrijvers en uitvoerenden. Maar hij heeft daarin uiteraard een goede hand van kiezen. Zo vind ik In Cars van Jimmy Webb erg prachtig.

Er zijn twee versies van Scissors Cut, een Engelse en een Amerikaanse. Ik heb de Amerikaanse. Daarop is een iets andere volgorde en is het nummer The Romance vervangen door Bright eyes.
Ik vind dat op zich slim gedaan, Bright eyes was natuurlijk een zeer succesvolle soundtrack en niet terug te vinden op een Art Garfunkel cd. Maar zo'n kaskraker als Bright eyes (verreweg zijn grootste hit) kun je er natuurlijk altijd heel goed bij hebben.

Het maakt het album niet onevenwichter, het blijft een heel homogeen geheel en af en toe heel aardig om eens op te zetten op een avondje.

Tot nu toe heeft niemand hier meer dan 3,5 sterren durven zetten. Daar ga ik dan overheen, want ik vind het gewoon een goed album, met Scissors Cut en A Heart in New York als sterke openingstracks. En In Cars doet daar niet voor onder.

Dit album is 40 jaar oud (verscheen eind augustus) en zanger Art zal binnenkort de 80 aantikken. Dat is niet mis. Maar er is altijd wel een goede reden om dit zoete album weer eens een draaironde te gunnen. Een prachtige stem en gevoelig repertoire. In zekere zin ook een beperking, zoals ook bij James Taylor o.a.

Laat deze tegenspeler van Paul Simon dan een beetje soft zijn soms, het avontuur mag wat ontbreken, oké, maar laat dat nou niet het grootste probleem zijn. Fraai gearrangeerde liedjes. En die stem, tja, ik ken geen tweede.

Akkoord met Wandelaar.
Deze plaat heeft een veel te lage score.
Ik ben fan van gitaarlawaai van pakweg Jon Spencer en Built to Spill, maar kan ook genieten van deze zeemzoete liedjes.
Heeft mss ook wel te maken met het feit dat ik dit album in 1980 als 15 jarig broekje zelf ben gaan kopen.
Normaal 3,5, maar ik geef 4* om het gemiddelde wat eerlijker te maken.