Frank Marino & Mahogany Rush - Live (1978)

Helaas dat The Power of Rock n Roll nog niet is aangemeld
op Music Meter
Dat is echt een klassieker !!!!!

kheb ooit wel wat beluisterd van mahogany, maar vond het niet bijzonder

waarom is het wel bijzonder, en zou ik het alsnog moeten beluisteren?

smaken verschillen
Maar persoonlijk vind ik Frank Marino een ondergewaardeerde gitarist !!!! punt.

ja da mag, maar nogmaals mijn vraag:

waarom alsnog beluisteren, maw, overtuig me eens, want die kerel ben ik in mening hardrockplatenkast tegengekomen, maar waarom?

titels graag

Allereerst heeft Frank Marino natuurlijk goed geluisterd naar Jimi Hendrix. In veel van zijn werk kom je de bekende riffs tegen van Jimi. Toch vind ik zijn werk erg lekker in het gehoor liggen. Gezien mijn voorliefde voor live lp's geef ik deze 4 ****

Hijzelf zal de laatste zijn om dat te ontkennen. Heb ooit ergens gelezen dat er 3 gitaristen zijn waar hij vroeger graag naar luisterde c.q. door beinvloed is. 1 daarvan is Jimi.

Maar ach, ook de Stones deden in het begin niets anders dan andermans werk uiitvoeren.
En bij FM is het altijd een eerbetoon aan de "de grote meester".

Blijft op deze LP nog genoeg eigen werk over om van te genieten.

Soms is het gewoon heerlijk om eens een ouderwetse hardrockplaat uit de kast te halen, en deze luid af te spelen.

Frank Marino is zonder meer een fantastisch gitarist; die graag de hele trucen- en effectendoos helemaal opentrekt ........... Dit komt voor mij het best tot uitdrukking in het vierluik Talkin' 'Bout a Feelin' - Excerpt from "Who Do Ya Love" - Electric Reflections of War - The World Anthem. Deze nummers lopen naadloos in elkaar over. Ook de afsluiter, de Hendrix-cover Purple Haze, vind ik zeer de moeite waard.

Johnny B. Goode is daarentegen i.m.o. een overbodige cover. De rest van de nummers verdient het predikaat voldoende tot goed.

Her en der komen de nodige cliche's om de hoek kijken op deze live-registratie van FM & MR, maar dat deert me eigenlijk niet.

Blijft toch een klassieker voor de gitaar-liefhebber; dit alweer meer dan 33 jaar oude album, dat ik gewoon ouderwets op vinyl blijf draaien .....

Heerlijke Frank Marino plaat. Geweldig (Hendrix achtig) gitaarwerk. Beste songs: The Answer, Dragonfly, Electric reflections of War en The World Anthem. Ik vind deze cd best wel thuis horen in het rijtje live platen uit 1978, bv. een Unleashed in the East (Judas Priest), Double Live gonzo (uncle Ted), Live & Dangerous (Thin Lizzy) of Tokyo Tapes van de Scorpions.
Ik geef vier sterren.

Deze cd is gewoon te gek ...er zijn ook mensen die vinden hem niks omdat hij hendrix te veel imiteert maar hij doet het wel op een hele ruige manier en geeft er zijn eigen draai aan.
welke gitarist heeft niet naar hendrix geluisterd ?
Tip: Frank Marino & Mahogany Rush - Real Live.

^O^

Of Tip: Double Live

Zit met smart te wachten op nieuw materiaal van deze Gigant.
Al zijn albums met of zonder Mahogany Rushh zijn super!!!!!!!!!!!!!!!!

Heerlijk zomers album! Staat sinds 1978 in mijn platenkast.
Zet de ramen maar open en waan je bij een mooi openluchtconcert.
Lekker in het gehoor liggende stevige rock. Iets voor Pinkpop dit jaar?

[quote] Iets voor Pinkpop dit jaar? /quote]

Haha dat zou wel iets zijn zeg, maar hij heeft sinds 2011 niet meer opgetreden (en als ie dan toch komt, laat hem dan een paar clubshows doen). Vanaf die tijd is hij al bezig met een DVD in elkaar zetten, maar dit lijkt ook maar niet te lukken. Ondanks dat heb ik meer hoop op de DVD dan op een optreden hier in Nederland.

ook deze gigant heeft alelen maar top(!) albums gemaakt. Goed geluisterd naar Ome Hendrikx, maar het blijft genieten geblazen. Jammer dat er niets van nieuw werk op de rol staat

Dit album vorige week op vinyl aangetroffen op een 2e hands beurs. Frank en ik gaan Way back . Dit album in 1978 ooit op een cassettebandje gezet. In die tijd wisselden we op school albums met elkaar uit (remember) Album mss wel 25 jaar niet meer gehoord maar zo gaaf dat elke noot meteen weer binnenkomt. Veel gezegd en geschreven over Frank Marino. Ik was helemaal weg van zijn gitaarspel en up tempo liedjes. Live erg goed. Mooi ook dat achter op de hoes staat dat het spijtig is dat er een gebrek aan ruimte is om de hele live show op 1 lp te zetten.

Die dvd is er eindelijk. Alleen op zijn website te verkrijgen. Frank Marino-Live at the Agora theatre. Blu-ray/3dvd/boek. 58 nummers. Bijna 6 uur. Geweldige kwaliteit.

Sterker nog, hij werd door heeeel veel mensen als de reïncarnatie van Jimi gezien.

In zie hem als wat Jimi had kunnen zijn en mijn collectie verraad dat ik dat wel kan waarderen

Niet alleen qua gitaargeweld , maar zeker ook de composities. Neem b.v. de break in “I’m a King Bee”.

Misschien net iets minder dan de andere 2 live albums maar nog steeds zeer de moeite waard.

klopt @ Prog metal. hij heeft eigenlijk altijd top albums afgeleverd. Echt een gigant, die mij meer Hendrix achtig aanspreekt dan bijvoorbeeld Robin Trower

Wat een geweldige live plaat is dit zeg! Draait bij mij thuis al 40 jaar rondjes. Verveelt eigenlijk geen seconde. Psychedelische blues rock van de bovenste plank. Hij was 23 toen deze plaat uitkwam. Absoluut groot talent. Hij is gestopt met live optredens en aanverwante zaken wegens ziekte. Dus nieuw materiaal kunnen we voorlopig niet meer verwachten. Daar was hij zoiezo al niet zo scheutig mee de laatste jaren eigenlijk. Hopelijk valt zijn ziekte mee , want hij heeft mij nu en in het verleden ontzettend veel plezier gegeven. Geniet nog erg veel van zijn muziekcatalogus. Binnenkort ga ik drie vinylplaten ophalen waaronder Maxoom. Ondertussen hoor ik Electric reflections of War met drumsolo en The World Anthem erachteraan door de speakers knallen. Kippenvel gegarandeerd! Wat een nostalgie.