Misterfool schreef:
Moya: Ongenadig mooie opbouw naar een van de meest emotionele climaxen allertijden. Ik was echt compleet overrompelt toen ik dit nummer voor het eerst hoorde. Nog steeds is het een van mijn favoriete nummers allertijden.
Soms begint GYBE wat cliché te worden. De opbouw stoort je en je vraagt je af of de magie weg is.
Meestal is het een kwestie van de juiste omgeving creëren en niet te vaak luisteren.
Uiteindelijk luister je het dan weer en is het net alsof je weer die eerste keer herbeleefd. Godsgruwelijk intens. Dit is met recht zo'n plaat die simpelweg niet uit te leggen is.
Als ik dan toch één band op mijn "ooit nog een keer live te zien"-lijstje moet zetten...

Aankomend concert (14 augustus) op vakantie...
