Cat Stevens - Izitso (1977)

Geen echte hoogvlieger dit album van Cat Stevens a.k.a Yusuf Islam.
Het begint al met hoog irritant synthi riedel bij Old Schoolyard. Daarnaast gaat naar mate het album vordert de stem van Cat mij toch ietwat tegenstaan, dat hortend en stotend de tekst brengen.
Verder staan er wat mij betreft geen gedenkwaardige composities op, waar hij in eerdere jaren wel een handje van had; Peace Train/Morning has Broken/Lady D'arbanville en Matthew and Son.
Nee, Cat was hier wat uitgepoept qua inspiratie denk ik zo.
Is het dan een en al armoe troef? Ja eigenlijk wel. Maar goed de hoes belooft ook al niet veel goeds en met Izitso klinkt het ook al nergens naar. Met Life en Killin' time op kant A en vooruit Child for a day op kant B, is de koek op. De rest is waardeloos.

Niet Cat Stevens zijn beste album maar toch vind ik dit niet slecht. Moest wel even wennen want we kennen Cat Stevens alleen van mooie, rustige liedjes. Op dit album experimenteerde hij erop los met keyboards en zelfs een disco beat.

Op de single (Remember the Days of the) Old Schoolyard horen we zangeres Elkie Brooks.
En op Was Dog a Doughnut? horen we een enorme discobeat! Het nummer Life vind ik erg apart, het gaat alle kanten op en het is erg betoverend. In het nummer (I Never Wanted) to Be a Star horen we allemaal kleine stukjes hits die hij in het verleden had. Let maar eens op!

3*

Ik vind zijn latere jaren 70 werk zoals Numbers, back to earth en Izitso misschien ´anders´ als zijn vroegere werk, maar toch staan er een aantal parels op.
YouTube - Cat Stevens * Child for a day * With David Essex
Een nummer als Child for today blijft mooi en tijdloos.

I was 17
I was working for ´Mattew and son`
The Beatles met the queen
And I hope, I would get a girl Yeah Yeah

"Was Dog A Doughnut" is wel een heel origineel disco-achtig plaatje, haha!

Ja, dat is me ook altijd bijgebleven. Het was zelfs de tweede single van het album. Ik zag er wel hitpotentie in toen ik het voor het eerst op de radio hoorde. Maar toen bleek het volgens de afkondigende DJ van Cat Stevens te zijn Dat was wel het laatste wat ik verwacht had. Misschien dat het juist daardoor geen hit is geworden: fans van Cat vonden het maar niks en disco-liefhebbers werden afgeschrikt door het idee dat het een nummer van Cat Stevens bleek te zijn...

Het werd trouwens in de VS nog wel een bescheiden hitje, kwam tot #33. Ik vind Doughnut er hier wel bovenuit springen, allereerst vanwege het nogal afwijkende karakter, maar ook omdat ik het het beste nummer van de plaat vind. Ik heb de LP ooit gehad, maar weggedaan omdat ik het muzikaal wat ondermaats vond. Maar nu ik het terughoor op Youtube, valt het eigenlijk wel mee, al staan er geen nummers op die echt beklijven.

Izitso is natuurlijk Cat's entree in de wereld van de elektronische muziek. Veel keyboards en electronica en daarmee en eigenlijk een beetje zijn tijd vooruit. Popmuziek zou in de daaropvolgende jaren vaak zo gaan klinken. En Doughnut is natuurlijk gewoon breakbeat avant la lettre. Maar ik vind dat die instrumentatie zich slecht verhoudt tot de stem van Cat Stevens. Daarnaast raken de goede liedjes, waar hij juist zo'n goede naam had opgebouwd, hier een beetje op.

Vooruit, drie sterren - net een halfje extra vanwege 'Doughnut'. Mijn tweede sterretje staat bij de afsluiter, zodat de kwaliteit juist op het laatst van dit album nog wat omhoog gaat.

Was dog a doughnut is later nog een dansklassiekertje geworden in de versie van Jellybean. Inclusief blaffende hondjes...