Mark Kozelek & Jimmy Lavalle - Perils from the Sea (2013)

Net albumopener 'What Happened to My Brother' beluisterd (reeds te vinden op Youtube), en het is toch wel een vreemde ervaring om die stem van Kozelek te moeten aanhoren tegen een achtergrond van bliepjes (al is dat een beetje overdreven). Maar de instrumentatie is moody, zeker niet druk, en daardoor passen zang en muziek toch bij elkaar. Aardig nummer, niet groots, niet slecht ook niet.

Inderdaad, de stem en zanglijn van Kozelek klinkt weer fijn, maar die elektronica is nog even wennen..

Het lijkt erop dat dit album nu uitkomt op naam van Mark Kozelek & Jimmy Lavalle. Nummers op soundcloud klinken wel bijzonder fijn: SoundCloud - Hear the world?s sounds

Nu volledig te streamen: Mark Kozelek & Jimmy LaValle: Perils from the Sea | Advance | Pitchfork

Hoezo? Op de hoes staat ook op hun Soundcloud gewoon Album Leaf.

Check z'n site maar Mark Kozelek - markkozelek.com

Nooit echt een grote fan geweest van The Album Leaf en Sun Kil Moons laatste worp Among the Leaves vond ik ook niet echt briljant dus mijn verwachtingen waren laag maar dit is echt wel verrassend goed, Lavalles pruttel-electronica matcht meer dan behoorlijk met Mark Kozeleks stem. Niet elk nummer is even goed, af en toe wordt wel eens wat te lang doorgegaan en soms denk je wel eens "dat heb ik al eerder gehoord" (what happened to my brother en by the time that I awoke zijn b.v. nogal gelijkaardig) maar op de momenten dat dit album doel treft (1936, Caroline, Ceiling Gazing b.v.) doet het dat met behoorlijk wat bravoure. Ook een pluim voor de teksten die toch op een hoger niveau zitten dan Among the Leaves (lijkt me wat dat betreft ook de meest persoonlijke teksten te bevatten sinds April). Hoogtepunt vind ik het laatste nummer, het soort lied die veel korter lijkt dan de 11 minuten die het in werkelijkheid is. Mooi om Kozeleks stem na 20 jaar eens in een totaal andere context te horen, je moet er even aan wennen maar het werkt mijns inziens wel.

Wat mij betreft is deze samenwerking een groot succes. Mooie sferische muziek met de steeds meer verhalende Kozelek. Inderdaad met persoonlijke teksten. De lengte van de nummers vind ik geen bezwaar. Ik heb het eigenlijk niet in de gaten dat ze zo lang duren ...

Het ziet ernaar uit dat dit bij een eenmalige samenwerking blijft. In eerste instantie zouden er verschillende gezamenlijke concerten worden gegeven, maar Kozelek blies dit af, reden onbekend, maar Lavalle vond het erg jammer. Kozelek was afgelopen week alleen in Dordrecht en heeft een prachtige vertaling van een aantal van deze nummers gegeven. De man is momenteel zeer produktief en, wat mij betreft, ook zeer geinspireerd. De nieuwe Desertshore cd is alweer onderweg .....

Ik weet niet of je de topic over dit album doorgenomen hebt op het Sad Reminders Mark Kozelek forum? Jimmy Lavelle himself geeft daar immers een woordje uitleg. Blijft natuurlijk één kant van het verhaal maar (en dit mag niet verbazen gezien zijn reputatie) Kozelek blijkt nogal een moeilijk heerschap om mee te werken, iemand die wel eens eenzijdig dingen beslist zonder de andere daarin te betrekken. Zo begon Mark Kozelek op zijn solo akoestische shows verschillende nummers van dit album te spelen nog voor het op de markt kwam waardoor mensen de indruk kregen dat b.v. You Missed my Heart van de hand van Kozelek is terwijl het in realiteit Lavalle is die de melodie (en in feite alle muziek op deze CD) geschreven heeft. Ook de gezamelijke tour heeft hij trouwens unilateraal opgeblazen.

Daar heb ik inderdaad ook zitten lezen. Kozelek lijkt zich ver van commentaren te houden, dus we zullen het met een kant van het verhaal moeten doen .... Ach, met zo'n prachtige plaat is dat goed vol te houden.

Toch maar besteld voor 8 zoveel op CDwow vandaag
Op die hoes staat trouwens Sun Kil Moon, en niet Mark kozelek

Ik was even bang dat Kozelek met dit album net zo ernstig uit de bocht zou vliegen als John Grant met Pale Green Ghosts. De eerste luisterbeurten overtuigden me niet, maar na een keer of tien luisteren heb ik mijn teleurstelling overwonnen. De elektronica storen niet, maar spelen een ondergeschikte en functionele rol en maken deze 11 songs tot een prachtig geheel. Toch zou ik graag deze songs ook eens in een akoestische uitvoering willen horen...

Op mijn hoes staat gewoon Sun Kil Moon & The Album Leaf.

Iemand enig idee waarom dat met de 'nieuwe' versies niet meer het geval is?
Edit:

Ah de mijne zit op High Note/Caldo Verde, aziatische versie dus.,. Misschien dat dat de reden is..?

Prachtig album! Perils kan zich volgens mij goed meten met de allerbeste werken van Red House Painters en Sun Kil Moon. De elektronica voelt - behalve misschien in het eerste nummer - ook helemaal niet als een koerswijziging, maar meer als een logische variatie op het verder ontzettend herkenbare geluid van Kozelek. Zijn sfeerschetsen en plaatsbeschrijvingen blijven ongeëvenaard - hoewel songteksten me zelden veel interesseren, zijn ze hier ontzettend goed en brengen ze het album naar een hoger plan.

Het is geweldig hoe Kozelek uitgebreid de tijd neemt voor ieder nummer, en langs talloze plaatsnamen meandert, de toch al duidelijke teneur met de minuut versterkend. Volgens mij is dit tevens zijn eerste lange album dat nergens inzakt - voor mij de reden dat voorheen alleen Down Colorful Hill tot mijn grote favorieten behoorde.

Wat is dit? Mark Kozelek en elektronica

Zeer fijne combinatie. De stem van Kozelek, de bijna Dylan-achtige vertellingen, en de minimale elektronische bliebjes; ze zorgen voor een vreemd soort verhalende trance. Dit tekstueel pareltje zal hoog eindigen in m'n jaarlijstje.

Ja, een zeer sterke plaat is dit. De tandem Kozelek-Lavalle werkt wonderwel. In het begin was ik er een beetje bevreesd voor, maar het pakt dus goed uit, des te beter. Kozelek is ook weer in vorm op het vlak van teksten, hij lijkt nog steeds zeer geïnspireerd te zijn (vorig jaar bracht hij met Sun Kil Moon ook al een plaat van 5 kwartier uit, met lange, sterke teksten). Al waren de meningen verdeeld bij 'Among the Leaves', 'Perils from the Sea' lijkt men hier unaniem te beschouwen als een pareltje.

Ik had nog nooit van Mark Kozelek gehoord.
Maar dit is wel een aangename kennismaking.
Klinkt erg goed in combinatie met het gefiedel van die Jimmy.
Nummers hadden voor mij wel iets korter gemogen

You Missed My Heart , dat vind ik wellicht de mooiste track op dit album, mag ik vragen welke nummers van deze plaat nog meer geschreven zijn door Lavalle?

Geen, alleen de muziek.

Om nog wat te verduidelijken: alle muziek is geschreven door Jimmy Lavalle (dus ook bv de gitaar in Caroline) terwijl Mark Kozelek de lyrics en als zanger uiteraard ook de vocalen voor zijn rekening nam.

Jimmy Lavalle creëerde de muziek en mailde die vervolgens door naar Mark Kozelek die er iets over zong.

Ah, ok. Ik snapte alleen niet zo waarom dan specifiek You Missed My Heart nog aangehaald werd.. Maar nu is het duidelijk.

Ik vind het een fijne combinatie, brengt ook iets van niews in de discografie van Kozelek, iets van frisheid.

Ik haalde specifiek You Missed my Heart aan omdat Kozelek dat nummer al een tijdje live brengt en het zelfs op één van zijn live-albums stond nog voor Perils of the Sea (dat om promotionele redenen een tijdje in de wachtkamer zat) daadwerkelijk in de handel lag: Mark Kozelek - Live at Phoenix Public House Melbourne (2013) . Daarmee sterk de indruk gevend dat de akoestische versie het origineel was en dat hij het geschreven had. Technisch gezien mag hij dat doen zolang Lavalle ook een deel van de royalties doorgestort krijgt maar echt netjes is het niet aangezien hij Lavalle nooit om toestemming gevraagd heeft.

Caroline staat hier al een tijdje op repeat. Verslavend mooi.

En nu op vinyl binnen. Nog mooier? Nee hoor, maar wel opnieuw genieten. De plaat boet niet in en het is erg fijn om me opnieuw in deze sferen onder te dompelen.

Benji komt in de zomer op vinyl uit ....

Niet mijn favoriete hoedanigheid van Kozelek. Aan de nummers ligt het niet, aan het pakpapier op deze cd des te meer. Hoe prachtig You Missed My Heart bijvoorbeeld in een andere, akoestische, versie is.

Hoorde het slotnummer "Somehow the Wonder of Life" voorbij komen in de playlist die Chevy93 laatst heeft samengesteld. Sodeju wat een prachtig nummer is dat zeg. Album inmiddels ook binnen en moet zeggen dat ik dat nummer wel een uitschieter vind. Zal het hele album nog een paar keer luisteren maar Somehow is werkelijk wonderschoon.

Het slotnummer is het nummer waar ik terugkeer. Waarover gaat dit nummer eigenlijk? Mark Kozelek beschrijf hier een aantal scènes. En het refrein gaat over het mysterie, het wonder van het leven. Hij legt de focus op existentiële dimensie. Het doet deugd om vrienden te hebben. Het doet deugd als je kan kijken naar de vliegende meeuwen, alsof je ze nog nooit hebt gezien. We kunnen ons opnieuw verwonderen over onze stad, alsof je er nog nooit bent geweest. Het leven dat we ervaren is in zekere zin onuitputtelijk; er is altijd meer om over de verwonderen in welke zaak we ook contempleren. Dat is het wonder van het leven.