Arch Enemy - Burning Bridges (1999)

wellicht het beste van Arch Enemy als je het mij vraagt. Sinds de line-up wisseling (met het boosaardig schreeuwende meisje) is er niet veelmeer aan vinnek.
Vooral het afsluitende regelrechte doom-nummer verdient een speciale vermelding.

Zeker een van hun meesterwerken. Wel een beetje soft vergeleken met de twee oudere platen, maar wederom geweldig melodieus gitaarspel en zeker de beste solo's die de Amott broeders ooit gespeeld hebben.

Angela Gossow is best goed, maar Liive hoorde er gewoon bij met zn hese schreeuw !

Toch een paar flauwe momenten: 4*

Angela Gossow was pas onderdeel van Arch Enemy toen ze Wages of Sin gingen opnemen. De stem op dit album is die van Johan Liiva. De muziekale stijl van AE is zeer afgenomen sinds dit album. (Het laatste studio album voordat Liiva uit de band gegooid werdt.)

Ja, dat bedoel ik juist, dit is het laatste album van Liiva. En ik vind Gossow best goed, maar Liiva beter

Vind zowel Liiva als Gossow goed. Ten tijde van Liiva was de muziek nog rauwer, mede dankzij z'n stem, maar AE klinkt op de latere albums ook gewoon keihard.
Dit album is qua melodie en techniek erg goed en duidelijk is te horen hoe de gebroeders Ammot alles uit de kast trekken, en de ene na de andere monsterrif en gitaarsolo loslaten.
Een toppertje, deze Burning Bridges.

Laatste goede Arch Enemy. Jammer dat het hierna op creatief vlak bergaf ging met de band.
Ook de komst van brulwicht Gossow vond ik een slechte zaak.

Dit moet toch wel het beste melodieuze deathmetal album aller tijden zijn! Die rauwe sound, de vette riffs, geniale solo's en de allesverbrijzelende rochels van Liiva.... tranen in mijn ogen, kippenvel op de borst!