Echo & The Bunnymen - Siberia (2005)

Van na de come-back vind ik Evergreen toch het sterkst. Daarna meer onevenwichtig. Maar dat wil niet zeggen dat er op de latere platen geen juweeltjes meer staan.

In dit geval is dat voor mij In the Margins. Die slingerende e-bow van Sergeant, en eindelijk weer die gekwelde vocalen... Heerlijk.

In tegenstelling tot The Smiths, een 80er band die volgens velen in de canon van bands uit die tijd thuishoort, pakt deze plaat me wel meteen. Krachtig, catchy, volwassen. Voor een eerste kennismaking met Echo niet verkeerd. Iemand een tip voor een goed vervolg?

Ik zou zeggen: Crocodiles & Heaven Up Here en natuurlijk hun magnum opus Ocean Rain.
Ook de liveplaat Live in Liverpool is geweldig.

Ik ben laatst eens begonnen met het beluisteren van wat post-comeback Echo & The Bunnymen albums en dat valt me echt ontzettend mee. Waar nieuwe albums van 'oude' bands meestal niet bepaald een succes zijn bewijst Echo & The Bunnymen gewoon nog steeds goede albums af te kunnen leveren. Een album als Siberia doet wat mij betreft nog niet eens zo heel veel onder voor de albums uit de jaren 80, al haalt het het natuurlijk niet bij Ocean Rain. Nog steeds catchy, maar nu met een wat volwassener geluid. Uitschieters zijn voor mij In the Margins en Parthenon Drive.

t Is idd 1 van de weinige bands die al die jaren behoorlijk materiaal leveren. Ik ben benieuwd naar hun nieuwe album.

Scissors is trouwens een geweldig nummer.

Herkenbare bunneymen-plaat, aangeschaft na opgewekte belangstelling uit het verleden toen ik "ocean rain" en "echo and the bunneymen" draaide.

Toch maar een halfje erbij. Beetje mainstream en nummers 6 en 11 zijn echt minder, maar er staan toch wel heel lekkere en pakkende nummers op.

Verreweg het beste imo In the margins, maar Parthenon drive, Siberia en Everything kills you zijn ook zeer sterk. Die outro van Parthenon drive leidt In the margins echt op sublieme wijze in en die lead gitaren in Siberia en Scissors.....!

Bij de eerste tonen van Stormy weather wist ik het al Siberia gaat me een stuk beter bevallen dan What are you going to do with your life?.De reden daarvoor,ten eerste de gitaren van Will Sergeant zijn veel prominenter aanwezig en ten tweede zit er veel meer venijn in deze plaat.Bij vlagen doet de Siberia weer denken aan hoogtij dagen,vooral Scissors in the sand,Parthenon drive en Of a life bevallen me zeer.

Vakwerk van oude meesters, zie je helaas Simple Minds of andere collega's uit die periode niet meer doen.

Bijna 10 jaar links laten liggen. Onterecht want een zeer sterke Bunnymenrelease! Prachtig gitaarwerk van Will Sergeant.

Een aantal jaar geleden pas ontdekt . Dat kwam waarschijnlijk door die rare naam .Maar wat hebben die gasten toch een waanzinnig goede muziek gemaakt. Deze lp spant echter wel de kroon . Luister met de koptelefoon op en ik zweef op een aantal nummers helemaal weg. Op 3 september j.l. heb ik ze op zien treden in Haarlem. We hebben er maar meteen een paar overnachtingen in Haarlem bijgeboekt. Wat schetst onze verbazing ? Terwijl wij over de gang van ons hotel liepen hoorden wij engels praten. Bleken het Ian McCulloch en Will sergeant te zijn. De volgende morgen kwam ik de hele band in de ontbijtzaal tegen en heb nog even een praatje met ze gemaakt. Will Sergeant is overigens zeer slecht ter been.

Net ff wat lekkerder nog dan Flowers. Will is hier ook weer lekker op dreef, fijne gitaarsound en solo's. Songs ook wat memorabeler dan Flowers. Vooral de eerste 4 zijn killer maar daarna passeert er ook nog genoeg moois

Staan wel een stel grandioze nummers op dit album, zit net wat meer venijn in de plaat dan de 2 voorgangers en ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat als de vroegere ritmesectie De Freitas/ Pattinson had meegespeeld dit een nog beter album was geworden. Vooral bij het geweldige nummer Scissors In The Sand had ik het tweetal er graag bij gehad. Verder is het gitaarwerk van Will Sergeant zeer sterk en is Ian goed bij stem. Ga ze 3 November a.s live aanschouwen in Tivoli/ Vredenburg.

Lekkere plaat hoor. Natuurlijk kan dit niet tippen aan hun begin periode...
Maaruh.. zeeer zeer nice shit
Het album opent heerlijk en sluit heerlijk af!

Vind dit persoonlijk wel een hoogtepunt binnen hun oeuvre.

Weet nog goed toen deze uitkwam sowieso de band op zich toen net leren kennen dankzij een droogkomische Engelsman op een forum die altijd over ze bezig was.

Me best vaak afgevraagd hoe het met hem ging vandaag de dag deze memorabele Engelsman overigens met nog wat anderen van dat forum destijds sinds kort wedergekeerd in mijn leven in vorm van een app groepje.

Sommigen waaronder hij nog wat geïntimideerd door hoe ik me vandaag de dag presenteer maar dat gaat ongetwijfeld goed komen.

Aan het eind van de dag altijd een zwak gehad voor Engelse mensen en zij voor mij.