Icehouse - Primitive Man (1982)

Primitive Man met het heerlijke op Bryan Ferry-achtige manier gezongen 'Hey Little Girl. Werd in 1982 vaak op de radio gedraaid, met name door Frits Spits.
Hierop staan ook een aantal bonus tracks die de moeite waard zijn. Erg mooi vind ik o.a. Can't Help Myself. Niet alleen muzikaal maar ook qua tekst een sterk nummer. Daarnaast mag ook Street Cafe er zijn.

Ik kan me de clip van Hey' Little Girl nog herinneren. Wat vond ik Iva Davies een stoere man (ik was zo'n 9 jaar).
Vanavond de clip nog eens gekeken, en hij doet me nog steeds wat.
Laatst dit album voor een paar Euro gekocht, vind Street Cafe ook zeer goed.

Street cafe vind ik ook één van de betere somgs, samen met Hey little girl, Uniform (als bonustrack ook in het Duits gezongen), Great southern land en Trojan blue.
Superglad, maar ook erg mooi. Het beste Icehouse album, vind ik.

Geweldig album, hier en daar cure achtig (trojan blue)

Eén van de twee Icehouse lp's die ik heb. De andere is Man of colours. Deze is zeker niet verkeerd! Gekocht omdat ik Hey little girl een te gek nummer vind maar de rest mag er ook zijn. Trojan blue heeft inderdaad wel wat The Cure trekjes. Street café en Great southern land is ook niks mis mee. Lekkere muziek op een zondagmorgen

Maar uiteindelijk, zeker als je hun/zijn latere werk kent: Great Southern Land is natuurlijk de sleutelsong. Voor mij is dit een hele fijne plaat, en Hey Little Girl niet perse als hoogtepungt.

Het aloude vinyl van "Primitive Man" weer eens uit de kast gehaald. Wat klinkt dit prachtig en het zijn allemaal nog erg goede liedjes ook! Een beetje zoet, dat dan weer wel... maar o zo mooi! Ik denk ook dat dit het beste album van Icehouse is.

Ja dat zoete maakt het bijna een guilty pleasure. Maar mooi is het. En wat is er mis met zoet

Helemaal niets, Zaaf... want dit is mooi zoet!

De orginele versie van dit album begint met Uniform, een betere opening vind ik....

klopt inderdaad. die heb ik ook

Overigens vind ik man of Colours ook een erg goed album

Wat te gladjes geproduceerd, maar er staan goede songs op. De tour met Simple Minds eerder dat jaar door Australië heeft zijn sporen wel nagelaten, vind ik. De puntige new wave van het debuut is hier meer ingetogen gebracht en ligt met name in het toetsenwerk in het verlengde van de Schotten.

Ik vind deze ook minder dan hun debuut, maar Hey Little Girl was wel de juiste single op het juiste moment.
Door dit nummer Icehouse blijven volgen, en door een verzamelaar tot de conclusie gekomen dat ze in de begin periode wel verrekte goede nummers maakten.
Opvolger Sidewalk, met de Hitkrant achtige hoes ken ik dan weer niet, maar het overige jaren 80 werk wel.
Australië had in de jaren 80 toch wel aardig wat invloedrijke wave bandjes.

De invloeden zijn duidelijk. 'One by One' had zomaar op SaF kunnen staan!

Zoet of glad wat kan mij dat nu schelen, 15 a 20 jaar geleden waarschijnlijk wel want toen heb ik deze ongeveer weer verkocht. En nu kan ik de meeste songs wel weer pruimen, ach ja toen was en nog geen ei t en nu wel kan ik ze elk moment van de dag ze oproepen.

Zit even in een Icehouse modus en zag dat ik deze nog niet voorzien had van een waardeoordeel.
Staat al jaren in de kast te pronken en is gewoon een uitstekend album.
De muziek leunt sterk op de synthesizers maar dat stoort me eigenlijk nergens.
Uitschieters zijn voor mij de geweldige single Hey Little Girl maar ook zijn eerbetoon aan Australië Great Southern Land en Trojan Blue.
Iva Davies is Icehouse en heeft een prima stem.
Soms bekruipt mij zelfs het gevoel dat hij Bryan Ferry & David Bowie tezamen heeft uitgenodigd om de zangpartijen te verzorgen.

Great Southern Land, Australia dus, staat hierop en enkel vanwege dat nummer verplichte aanschaf ja. Jaren later nog eens de lange versie van, dik kwartier met didgeridoo en al, prachtig, machtig. Hey Little Girl de hit destijfds, evenals Street Cafe. Waan nummers uit een eveneens waan tijd. Ja, ook ik word ouder en mijner wat meer. Deze band heeft helaas never die erkenning gehad ende gekregen welke ze verdiende ja. Uitstekende muziek, commercieel maar verantwoord. Iva Davies een top songwriter, gitarist, klassiek geschoold zelfs,kortom top. Later nog diverse scores geschreven, denk Master and Commander. Maar ook the Berlin Tapes bijv. Heroes klonk bijna als Bowie, tenminste the Athens mix. Dijk van een band, plaat. Nog altijd zeer te genieten dan ook.

Ik heb zoveel goede herinneringen aan dit album dat het voor mij onmogelijk is om hier ook maar iets negatiefs over te zeggen. Voor mij een van mijn meest favoriete albums aller tijden en alleen om Great Southern Land al de aanschaf waard. Ook ik blijf dit zien als een perfecte combi tussen Bowie en Ferry. Maar ik weet dat Iva Davies ook enorm beïnvloed is door Simple Minds en The Cure en nog wat andere wave bands uit de vroege jaren 80. The Berlin Tapes is inderdaad een absolute aanrader omdat je hier kunt horen hoe Davies klinkt onder begeleiding van voornamelijk piano. Vooral live was de band een behoorlijke sensatie.

Geweldig album van een heerlijke band. Dit is popmuziek zoals het bedoeld is. Ik weet nog dat Oor dit wegzette als "gladde, op Roxy Music georiënteerde band". Ik begreep dat negatieve sentiment nooit zo. Roxy Music was toch geweldig? Zeker ten tijde van Avalon m.i. De zogenaamde kenners vonden dat album mistige muziek, maar waarom niet iets op zijn eigen merites beoordelen? Gewoon goede popmuziek met lekkere songs, veel synths en goed geproduceerd. Net als dit album dus. Genieten!