Nas - Illmatic (1994)
mijn stem
1492 stemmen
Verenigde Staten
Hip-Hop
Label: Columbia
-
The Genesis (1:45)
-
N.Y. State of Mind (4:54)
-
Life's a Bitch (3:30)
met AZ
-
The World Is Yours (4:50)
met Pete Rock
-
Halftime (4:20)
-
Memory Lane (Sittin' in da Park) (4:08)
-
One Love (5:25)
met Q-Tip
-
One Time 4 Your Mind (3:18)
-
Represent (4:12)
-
It Ain't Hard to Tell (3:22)
-
Life's a Bitch [Remix] * (3:00)
met AZ
-
The World Is Yours [Remix] * (3:56)
met Pete Rock
-
One Love [Remix] * (5:10)
met Q-Tip
-
It Ain't Hard to Tell [Remix] * (3:27)
-
On the Real * (3:26)
-
Star Wars * (4:08)
toon 6 bonustracks
totale tijdsduur:
39:44
(1:02:51)
- nummer 22 in de top 250
0
geplaatst: 29 oktober 2022, 05:06 uur
ben totaal geen kenner van hiphop, maar is NY SoM ooit overtroffen? Wat een duistere energie...
1
geplaatst: 29 oktober 2022, 16:03 uur
Volgens de bescheiden mening van de zelfbenoemde hiphopkenners op deze site niet: New York State Of Mind won een tijdje terug de befaamde hiphopsong knock-out op het forum. In dat topic en vele andere plekken is natuurlijk genoeg moois te ontdekken (ook met duistere energie), dat dan weer wel.
1
geplaatst: 31 oktober 2022, 17:43 uur
Ik persoonlijk zal Shook Ones pt. II altijd hoger plaatsen dan New York State of Mind. Maar dat wil niet zeggen dat laatstgenoemde niet een van de beste hiphop-nummers ooit gemaakt is.
1
geplaatst: 2 december 2022, 15:17 uur
JLjuju schreef:
Ik persoonlijk zal Shook Ones pt. II altijd hoger plaatsen dan New York State of Mind. Maar dat wil niet zeggen dat laatstgenoemde niet een van de beste hiphop-nummers ooit gemaakt is.
Ik persoonlijk zal Shook Ones pt. II altijd hoger plaatsen dan New York State of Mind. Maar dat wil niet zeggen dat laatstgenoemde niet een van de beste hiphop-nummers ooit gemaakt is.
Qua duisterheid vind ik Shook Ones nog een stukje grimmiger. Maar NY State of Mind is qua rhymes dan weer onovertroffen vind ik.
3
geplaatst: 11 januari 2023, 22:03 uur
Na een lange tijd vandaag weer eens aandachtig beluisterd.
Holy shit, wat blijft dit tijdloos goed!
Een symbiose tussen rap en “simpele” maar zéér doeltreffende beats.
Hiphop van de plank hoger dan de bovenste plank.
Holy shit, wat blijft dit tijdloos goed!
Een symbiose tussen rap en “simpele” maar zéér doeltreffende beats.
Hiphop van de plank hoger dan de bovenste plank.
1
geplaatst: 14 april 2023, 01:41 uur
grappig, shook ones II is na NY-SoM het enige andere hiphop nummer in mijn top 500. Zoals ik al zei, geen hiphop fanaat verder....
3
geplaatst: 23 februari 2024, 17:41 uur
Tot nader order is dit met enige voorsprong het beste hip-hop album aller tijden wat mij betreft. Daar speelt de lengte een grote rol in: hier staan enkel goede (enkel One Time 4 Your Mind is iets minder) tot ronduit geweldige nummers op en zit er nergens onnodig vet op het bot. 40 minuten goud. Daar kunnen veel andere hip-hop acts wat van leren.
Extra indrukwekkend is dat Nas amper gastartiesten aan het woord laat (behalve een all-time classic feature van AZ), maar gewoon zelf de microfoon opeist en dat 10 nummers lang doet zonder te vervelen. Dat heeft te maken met zijn immer gladde flow en plezierig stemgeluid, de complexe rhymes die hij moeiteloos aaneenrijgt, en uiteraard ook de inhoud van de teksten, die je aan de hand leiden door de ruige straten van New York en zijn persoonlijke psyche, die op de hoes symbolisch onafscheidbaar met elkaar verweven zijn.
De rapper is echter maar één deel van de puzzel, en een groot stuk van de weidse, meeslepende sound van Illmatic wordt bepaald door de producties van absolute hip-hoplegendes als DJ Premier, Pete Rock, Q-Tip en Large Professor. Met een weelde aan creatieve beats en samples creëren zij op dit album een coherent, levendig soundscape dat zelfs zonder tekst tot de verbeelding zou spreken.
Kortom: het dichtste bij perfectie dat ik hip-hop ooit heb horen komen. Misschien moet mijn rating ooit maar eens richting de 5* gaan, maar daar ben ik gevoelsmatig nog niet helemaal. Eerst nog een paar jaartjes laten rijpen en ondertussen elke keer weer genieten met volle teugen.
Extra indrukwekkend is dat Nas amper gastartiesten aan het woord laat (behalve een all-time classic feature van AZ), maar gewoon zelf de microfoon opeist en dat 10 nummers lang doet zonder te vervelen. Dat heeft te maken met zijn immer gladde flow en plezierig stemgeluid, de complexe rhymes die hij moeiteloos aaneenrijgt, en uiteraard ook de inhoud van de teksten, die je aan de hand leiden door de ruige straten van New York en zijn persoonlijke psyche, die op de hoes symbolisch onafscheidbaar met elkaar verweven zijn.
De rapper is echter maar één deel van de puzzel, en een groot stuk van de weidse, meeslepende sound van Illmatic wordt bepaald door de producties van absolute hip-hoplegendes als DJ Premier, Pete Rock, Q-Tip en Large Professor. Met een weelde aan creatieve beats en samples creëren zij op dit album een coherent, levendig soundscape dat zelfs zonder tekst tot de verbeelding zou spreken.
Kortom: het dichtste bij perfectie dat ik hip-hop ooit heb horen komen. Misschien moet mijn rating ooit maar eens richting de 5* gaan, maar daar ben ik gevoelsmatig nog niet helemaal. Eerst nog een paar jaartjes laten rijpen en ondertussen elke keer weer genieten met volle teugen.
0
geplaatst: 19 april 2024, 22:45 uur
Zeer benieuwd naar, maar eerst horen en dan geloven. Voor nu het dertigjarig bestaan vieren met een luistersessie in de avonduurtjes.
1
geplaatst: 19 april 2024, 22:47 uur
SirPsychoSexy schreef:
Tot nader order is dit met enige voorsprong het beste hip-hop album aller tijden wat mij betreft. Daar speelt de lengte een grote rol in: hier staan enkel goede (enkel One Time 4 Your Mind is iets minder) tot ronduit geweldige nummers op en zit er nergens onnodig vet op het bot. 40 minuten goud. Daar kunnen veel andere hip-hop acts wat van leren.
Extra indrukwekkend is dat Nas amper gastartiesten aan het woord laat (behalve een all-time classic feature van AZ), maar gewoon zelf de microfoon opeist en dat 10 nummers lang doet zonder te vervelen. Dat heeft te maken met zijn immer gladde flow en plezierig stemgeluid, de complexe rhymes die hij moeiteloos aaneenrijgt, en uiteraard ook de inhoud van de teksten, die je aan de hand leiden door de ruige straten van New York en zijn persoonlijke psyche, die op de hoes symbolisch onafscheidbaar met elkaar verweven zijn.
De rapper is echter maar één deel van de puzzel, en een groot stuk van de weidse, meeslepende sound van Illmatic wordt bepaald door de producties van absolute hip-hoplegendes als DJ Premier, Pete Rock, Q-Tip en Large Professor. Met een weelde aan creatieve beats en samples creëren zij op dit album een coherent, levendig soundscape dat zelfs zonder tekst tot de verbeelding zou spreken.
Kortom: het dichtste bij perfectie dat ik hip-hop ooit heb horen komen. Misschien moet mijn rating ooit maar eens richting de 5* gaan, maar daar ben ik gevoelsmatig nog niet helemaal. Eerst nog een paar jaartjes laten rijpen en ondertussen elke keer weer genieten met volle teugen.
Tot nader order is dit met enige voorsprong het beste hip-hop album aller tijden wat mij betreft. Daar speelt de lengte een grote rol in: hier staan enkel goede (enkel One Time 4 Your Mind is iets minder) tot ronduit geweldige nummers op en zit er nergens onnodig vet op het bot. 40 minuten goud. Daar kunnen veel andere hip-hop acts wat van leren.
Extra indrukwekkend is dat Nas amper gastartiesten aan het woord laat (behalve een all-time classic feature van AZ), maar gewoon zelf de microfoon opeist en dat 10 nummers lang doet zonder te vervelen. Dat heeft te maken met zijn immer gladde flow en plezierig stemgeluid, de complexe rhymes die hij moeiteloos aaneenrijgt, en uiteraard ook de inhoud van de teksten, die je aan de hand leiden door de ruige straten van New York en zijn persoonlijke psyche, die op de hoes symbolisch onafscheidbaar met elkaar verweven zijn.
De rapper is echter maar één deel van de puzzel, en een groot stuk van de weidse, meeslepende sound van Illmatic wordt bepaald door de producties van absolute hip-hoplegendes als DJ Premier, Pete Rock, Q-Tip en Large Professor. Met een weelde aan creatieve beats en samples creëren zij op dit album een coherent, levendig soundscape dat zelfs zonder tekst tot de verbeelding zou spreken.
Kortom: het dichtste bij perfectie dat ik hip-hop ooit heb horen komen. Misschien moet mijn rating ooit maar eens richting de 5* gaan, maar daar ben ik gevoelsmatig nog niet helemaal. Eerst nog een paar jaartjes laten rijpen en ondertussen elke keer weer genieten met volle teugen.
Dit album is simpelweg gewoon een "classic". Ik kan ook A Tribe Called Quest aanbevelen en Guru/Gang Starr.
Maar vanuit Engeland vind ik zelf Roots Manuva ook best tof zeker in samenwerking met The Cinematic Orchestra (All Things to All Men: The Cinematic Orchestra - All Things To All Men).
1
geplaatst: 21 april 2024, 20:43 uur
Maarten0402: ATCQ en Gang Starr behoren ook tot het neusje van de hip-hopzalm, helemaal eens. Dat nummer van The Cinematic Orchestra heb ik al jaren niet meer gehoord, maar blijft inderdaad geweldig!
0
geplaatst: 24 april 2024, 08:09 uur
Roots Manuva is inderdaad interessant en in dat straatje maar wel wat alternatieven is anti-pop consortium.
Erg benieuwd naar nieuw werk van primo en nas
Erg benieuwd naar nieuw werk van primo en nas
* denotes required fields.
* denotes required fields.