DeWolff - DeWolff IV (2012)

Wat een suffe plaat zeg. Vond de band al weinig aan, maar dit is doffe ellende. De clichés die hier van kast worden gehaald gaan jeuken. Op Orchards/Lupine viel dat nog heel erg mee.

Dus de groep is gewoon niet jouw ding. Om dit album nu als 'suf' te bestempelen is simpelweg onjuist. Of je moet het vergelijken met Metalmuziek...

Ze kunnen prima spelen hoor, maar laten we eerlijk wezen: de composities zijn niets bijzonders. Het blijft allemaal heel erg standaard.

Deze band is inderdaad niet mijn ding, maar moet het luisteren vanwege interview dat ik met ze heb. Maar: op de vorige plaat staan een aantal lekkere nummers, dus het is niet zo dat ik DeWolff compleet afschrijf.

Lust for life-magazine geeft 5-sterren.

En wat vind je er zelf van? Elk album krijgt wel een hoge waardering van een of ander blaadje...

Hoe meer draaibeurten, hoe beter hij wordt, terwijl hij in het begin al goed was. Dat is voor mij de essentie van een top-album. Lust for life geeft niet aan veel albums 5 sterren, vandaar dat ik het even hier benoemde.

Mijn zeer gewaardeerde collega geeft inderdaad vijf sterren, maar die recensie had net zo goed van mijn hand kunnen komen. En tja, dan had het cijfer toch iets lager uitgevallen.

Kan me hierin volledig vinden. Goede muzikanten, weinig spannende muziek. Jammer....En ach de recensies...Ik heb de indruk dat sommige "vakbladen" worden gesponsord door de platenmaatschappij en/of enige vorm van chauvinisme hen niet vreemd is.

Kun je dan kort verwoorden waarom je dan 2 sterren geeft. 'een duffe plaat' lijkt me dan niet voldoende voor jouw recensiewerk. Ben benieuwd welke recensent je bent.

Ten eerste heb ik dit niet duf, maar suf genoemd. Dat heeft een simpele reden: dit is namaakrock zonder enige vorm van een eigen gezicht. Ik heb daar geen problemen mee als de songs me pakken, maar dat is in het geval van DeWolff allerminst zo. Het is heel persoonlijk, maar het raakt me gewoon nergens. De stem van de zanger bijvoorbeeld, die irriteert mij een beetje. En het geluid vind ik maar een beetje slap, niet mijn kopje brandnetelthee. Logisch dus dat niet ik, maar iemand die dit geluid wel 'voelt', deze plaat heeft gerecenseerd.

azooo...
bedankt

Weinig nieuws onder de zon, de trukendoos gaat weer open en levert bij tijd en wijle mooie muzikale intermezzo's op. De zang klinkt ruk wat mij betreft en de muziek ontbreekt het aan diversiteit. Opener Voodoo Mademoiselle is direct de topper de rest trekt wat anoniem aan mij voorbij.

Op het eerste gehoor een degelijk werkstuk van DeWolff, maar het komt niet meteen in de buurt van de vorige plaat. Ik zal 'm ook nog wat meer moeten beluisteren, maar er was niet echt een song bij waarvan ik steil achterover viel.

Ouwe wijn in nieuwe zakken . Deep Purple , The Nice , E.L.P. en noem nog maar wat orgelachtige groepen op. Hoed ook van Slash ofzoiets.Kom met iets nieuws of ga spelen op bruiloften en partijtjes.

Je hebt ze duidelijk niet live gezien/gehoord en hoort waarschijnlijk ook niet de virtuositeit van deze gasten op de plaat. Tegenwoordig kun je bijna niet meer origineel zijn als betrekkelijk nieuwe bands/ artiesten, omdat alles al een keer is gedaan.
Dan wel een enorme opsteker dat zij toch buiten de grensjes van ons kikkerlandje erg worden gewaardeerd. Zegt iets over 'het nieuwe' van deze band. En achja, breken we nu ook al onze nek over een hoedje Helaas ben ik al getrouwd, want ze waren meer dan welkom geweest

Wat een onzin, zeg. Wat is er nu nog nieuw in de muziekindustrie? Bijna alles is al gedaan. Die 3 bands die je noemt bestaan niet meer. En als je DeWolff live hebt gezien weet je dat het echt meesterlijk is. Net als de bands in de jaren ´70 worden de composities flink uitgerekt met heerlijke jams.

Onzin inderdaad, maar Deep Purple bestaat echt nog wel hoor....

Natuurlijk, wat stom van mij!

Ik vind oude wijn in nieuwe zakken ook onzin. Dit is oude wijn in oude zakken

Volgens mij wordt hier een studio-album beoordeeld, kan me voorstellen dat ze live anders klinken. Heb ze zelf nooit live gezien, dus kan daar geen oordeel over vellen, maar dit album gaat me vervelen, goed gespeeld, maar in mijn oren steeds een herhaling van zetten.
Daarmee doel ik niet op vergelijking met andere bands, maar weinig diversiteit in de verschillende nummers.

Record.ed zet deze band neer als een of ander oefenruimtebandje zoals ze af en toe bij DWDD komen. Live overstijgen ze de plaat met gemak en ze behoren echt tot de top van Nederland nu.

Mooi album van de heren uit Limburg.

Vind 'em niet zo goed als hun andere twee LP's, maar het is zeker wel een fijne plaat. Ik moet zeggen dat ik hier zo nu en dan eens het Hammond wat mis, die had van mij wel iets meer op de voorgrond moeten treden.

A Mind Slip is natuurlijk wel het hoogtepunt van het album en is mooi in elkaar gezet. Voodoo Mademoiselle en Crumbling Heart vind ik de andere hoogtepunten. Vooral laatstgenoemde vind ik als Hammond-liefhebber erg genieten, vooral met de leuke solo.

Echter, ik mis soms toch wel de epische, lange, gitaar- en Hammond-solo's die we bijvoorbeeld wel zagen in The Pistol (Orchards/Lupine). Ik moet ook eerlijk toegeven dat, hoewel ik een grote DeWolff-fan ben, dit album lang zo vaak niet heb opgezet als de andere twee bij de release.

Desalniettemin wel een prachtig album en als je dit gewoon lekker vindt klinken, raad ik aan ze een keer live te zien. Het kost niets, maar je krijgt een fantastisch concert voorgeschoteld.

3,5*

The Pistol sloeg in als een bom. Het bijbehorende album mag er ook zeker zijn, hoewel ik het niet al te vaak gedraaid heb. Eigenlijk heeft dat album ook van hetzelfde last van dit album. Af en toe mist het scherpte en finesse die de inspiratiebronnen van deze mannen wel hadden. Het neigt soms te veel naar een veredelde jamsessie.

Iets wat soms heel vrij kan werken, maar wat tegelijkertijd ook chaotisch en onaf kan voelen.

Geweldig album vind ik dit! Tot nu toe echt het beste wat ze gemaakt hebben! Heerlijk nummer zoals "sixth dimentions blues", die zou ik wel eens onder een film willen horen! En live zijn ze ook zo gaaf he!

Het album heeft een heerlijke opener met Voodoo, en weet mij tot het einde te boeien. Toch mooi om te zien hoe deze band zich met elk album weten te overtreffen. Enige minpunt op deze plaat is voor mij Nortbound. 4,5 minuut de aandacht erbij houden tot het tweede deel Mind Slip me weer weet te betoveren.

Laatst naar een 3,5 gedaald maar nu na een luisterbeurt weer naar 4*. A Mind Slip is toch wel een prachtige lange track.

Wat mij betreft duidelijk minder dan de eerste twee albums van DeWolff. Waar de vorige twee lekker rauw en vol energie zaten, is deze me wat te theatraal.

Ligt het aan mij of is dit album niet meer verkrijgbaar?