Traffic - Welcome to the Canteen (1971)

Fijne rock afgewisseld met akoestische liedjes, iets wat naar ik vernomen heb wel vaker voorkwam in die tijd. Het is allemaal wat minder hard dan het gros van de andere stadion-bands uit die tijd, maar daarvoor in de plaats wel melodieuzer.
En.... op het eerste gehoor is Forty Thousand Headman de blauwdruk voor Paul Weller's ''You do Something To Me''. Het heeft er iig verdacht veel van weg.

Dit album is niet meer dan contractvulling. Leuk voor de diehard fans, maar geen van de live-uitvoeringen heeft een meerwaarde ten opzichte van de originele nummers. Bovendien komt de helft van de liedjes niet uit de Traffic-collectie (Sad and Deep en Shouldn't zijn solo-nummers van Dave Mason; Gimme is een nummer van de Spencer Davis Group) en worden ze behoorlijk ongeïnspireerd gespeeld. Ik luister liever naar de studio-albums van Traffic.

Niet met je eens. Ik vind het een prachtig en behoorlijk geïnspireerd live album.

Gimme some loving is een nummer van de Spencer Davis Group maar op deze deden al een aantal leden van Traffic zonder credits mee...net als op I'm a man

Vind het ook een lekker album, snap wel een beetje de kritiek van Claptomaan. De échte scherpe randjes missen, maar het blijft goed. 3,5

De randjes zijn scherper dan mijn japaans kokmes...maar goed...iederen zijn meining.

Het zal best dat dit contractvulling is.....dan mogen ze van nog wel meer van dit soort vullingen uitbrengen. Van ongeinspireerdheid is dan ook volgens mij geen sprake. Sterker nog, de uitvoering van me Some Lovin' is de meest swingende die ik zo'n beetje ken. Die uitvoering kan je toch met geen mogelijkheid ongeinspireerd noemen? Als je die benaming aan deze uitvoering wilt geven dan lijkt mij dat minimaal 95% van alle pop/rockmuziek daar onder valt en hou je weinig over om naar te luisteren.

Egotripperij en muzikale zelfbevlekking ! Deze plaat is de voorbode van het Traffic jam-gebeuren waar ze zich tot When The Eagle Flies aan zouden bezondigen. Hele volksstammen gingen er voor plat, ik kreeg er kramp van in de kaken ...... Omdat er af en toe toch nog wel wat leuks gebeurt en het natuurlijk wel heel goeie muzikanten zijn heb ik 'm toch maar uit de cut-out bak gevist damaals .......

Stem toch maar verhoogd naar 5 sterren. Blijft een geweldig album.
Als je de namen leest kan je toch nauwelijks van egotripperij spreken? Dat duidt veeleer op een collectief en dat waren ze dan ook in die tijd. De enige vlek die je zou kunnen vinden op dit album is waarsschijnlijk op de tafel waar de heren aan hebben zitten eten.

Hele aardige liveplaat moet ik zeggen. Misschien is dit geen ideale kennismaking, maar deze stond nu eenmaal in de kast.

Ik ken de studioversies (nog) niet, tenminste het merendeel niet, dus of dit slechte uitvoeringen zijn t.o.v. van de studio opnames zou ik niet kunnen zeggen. Egotripperij hoor ik hier trouwens niet? Maar ik ken de geschiedenis van de band niet, dus ik weet niet of iemand van oorsprong bijvoorbeeld een minder prominente rol had...

Muzikaal is het niet ontzettend hoogstaand, maar het klinkt heel behoorlijk. 3.5*

Nu een jaar later vind ik het toch ook niet zo'n bijzonder live album. De geluidskwaliteit is ook tegenvallend.

Aardige plaat, ook al is hij nauwelijks representatief voor de Traffic-catalogus aangezien van de helft van de titels het origineel niet op hun eigen albums staat. En de geluidskwaliteit is inderdaad niet overal even geweldig, ook niet op de geremasterde versie -- met name Gimme some lovin' verzandt nogal in een geluidsbrij.
 

Nauwelijks representatief voor de Traffic-collectie?

Is het dan al niet wat waard juist omdat er nummers op staan die niet op de reguliere albums terug te vinden zijn?

In ieder geval...
Lekkere, eerlijk klinkende live-registratie waaraan nu eens niet lijkt te zijn gesleuteld (ook een reden waarom Last Exit me zo smaakt).
De heren lijken er een hoop plezier in te hebben, al pakte Dave Mason na de 6 optredens tellende tournee voor de derde (en laatste) maal de biezen.

Er is trouwens iets mee aan de hand: Eigenlijk is het niet onder de noemer 'Traffic' uitgebracht, maar onder de namen van de bandleden. Het bandlogo is echter op de achterkant van de hoes te vinden.
Op de cd-versie staat echter wel Traffic, op de zijkant.

Natuurlijk is het leuk dat hier andere nummers op staan; als ik dat niet zou vinden zou ik er geen 3½* voor geven. Wanneer ik schrijf: "Aardige plaat, ook al is hij nauwelijks representatief", dan bedoel ik met dat "ook al" niet een negatieve kwalificatie, eerder de inleiding tot de objectieve constatering dat deze plaat niet representatief is (voor de drie eerdere studioplaten).
        Overigens, misschien staan de namen van de leden prominenter dan de bandnaam op de hoes om aan te geven dat er ook solowerk aan bod komt, maar misschien is het ook wel gewoon een beetje om eens wat anders te doen, net zoals Led Zeppelin en Pink Floyd niet altijd hun bandnaam op de hoes vermeldden.

Aangename verassing , uit de collectie van wijlen paps. Als liefhebber van het solo werk van Capaldi en Winwood zou dit in mijn straatje moeten passen. Dat doet het ook wel, als is de geluidskwaliteit soms wel even een dingetje. Voor de rest prima band, met sterke uitvoeringen. Egotripperij hoor ik hier ook niet, eerder elkaar ondersteunen en elkaar opzwepen om tot nog betere prestaties te komen. 4 sterren met kansel groei.