Burning Spear - Marcus Garvey (1975)

Een klassieker onder de reggae, dit sterke album van Burning Spear. Na Bob Marley en Peter Tosh is Burning Spear toch wel de bekendste reggae zanger, die nog steeds muziek maakt. Voor de reggae liefhebber is dit zeker een aanrader.

als je deze wilt kopen MOET je de dubbel hebben met garveys ghost erbij een van de betere dub albums

bedankt voor de tip. garvey's ghost is inderdaad de moeite waard

deze heb ik in de versie met Garvey's ghost erbij
voor mij van de beste reggea en dub die er is

Ik heb de DUBbelversie nu binnen. Vooral het tweede gedeelte trok me erg, hoewel ik het niet zal laten ook voor de oorspronkelijke versie een cijfer te geven.

Dat deze plaat nog maar 14 stemmen heeft verbaasd me eigenlijk wel. Dit is zoals Marcel al zei inderdaad een klassieker onder de reggae-muziek. Muzikaal top en qua tekst eigenlijk nog steeds actueel (jammer genoeg)..

Vind het ook jammer dat er zo weinig stemmen zijn. Ik heb het idee dat de reggae niet zo goed vertegenwoordigd is op deze site, wat ik heel jammer vind. Bob Marley dat kennen we inmiddels wel, ik ben veel meer geintereseerd in de wat meer underground reggae en dub. Het is moeilijk zoeken naar de echte (kwalitatieve) toppers.
Ik heb deze via de cover van sinead o conner aangeschaft, maar ik moet zeggen dat ik hem niet veel luister, misschien omdat hij wat gedateerd klinkt.
Ik krijg bij reggaeconcerten vaak een enorm relaxte vibe mee, maar op cd weet mij dat niet altijd zo te boeien, omdat het wat matter klinkt.
Artiesten als israel vibration, alpha blondy spreken mij wel aan, maar ik vind het moeilijk om een weg te banen door de wereld van reggae.
Ik ga hem vanmiddag weer eens luisteren, misschien dat hij nog gaat groeien.

Deze ode aan Marcus Garvey (samen met Haile Sellassie I erg belangrijk voor het rastafari geloof) is ook weer een regelrechte klassieker. Burning Spear, na Marley een van de eerste die ook bij het (meestal blanke) rock publiek meer aandacht kreeg.
De opener is erg sterk en wordt opgevolgd door een even zo sterk Slavery Days, het begin van The Invasion is ook weer goed, met een wat later inzettend ritme, gevolgd door blaasinstrument.
Half uur lang genieten.

Het titelnummer wordt nu op Kink FM gedraaid en die telefoongeluiden zijn echt hinderlijk: wat voor een sadistische producer is hier aan het werk geweest! Moet zeggen dat het verder wel lekker klinkt. Ik wil me altijd nog 's wat meer verdiepen in reggae/dub en dan is dit een band/album die/dat zeker op mijn lijstje staat.

Een sterk klassiek reggae album inderdaad, heerlijk om die band aan het werk te horen en geweldig dat de dub versie er gewoon achter gezet is. Roots Reggae met Winston Rodney samen met een uiterst goede bezetting. Volle pond wat mij betreft.

Wat een vette plaat! En totaal niet gedateerd!

Erg lekker reggae album. Vooral Slavery Days vind ik een heerlijk nummer.

Wat word ik vrolijk van Tradition. Het gehele album heeft sowieso wel iets waar je blij van wordt.

Top album. Staat zeker hoog in de lijst. Zowel reggae als dub blijft voor mijn idee een ondergewaardeerd of misschien onbekend genre. Zie dat hier terug, maar ook zeker in platenzaken.

absoluut een klassieker en vind deze 48 jaar later nog steeds niet gedateerd. geweldige productie. Burning Spear ofwel Winston Rodney een grootmeester van de reggae, net als Bob Marley en Joseph Hill van Culture. de ritmes, de samenzang maar vooral de ijzersterke composities maken dit een ijzersterk album. mag deze anno 2023 nog steeds graag draaien met de volume knop wijd open. staat vol met hoogtepunten (titelnr., Slavery Days, Give Me, Jordan River, Tradition etc.) teveel om op te noemen. de doorleefde stem van Winston Rodney, op het smachtende af met teksten over onrecht. de man heeft een ongekend rijk oeuvre op zijn naam staan. een geëngageerd artiest met een boodschap.

Reggae is een genre waarbij ik onbewust had besloten dat het niks voor mij was. Desalniettemin kom ik zo nu en dan toffe platen binnen dit genre tegen. Mijn toenmalige uitgangspunt is klaarblijkelijk toe aan revisie. Dit album van Burning Spear beviel me i.i.g goed. De gedrevenheid van de muzikanten komt goed over en de focus en bondigheid voorkomt verveling.

Mijn jeugdvriend Henk, geboren in Suriname, opgegroeid op Curacao en in de jaren zeventig van de vorige eeuw terecht gekomen in Amsterdam, had LP's van Burning Spear.
Tientallen jaren is deze groep niet in mijn gedachten geweest, maar bovenstaand bericht heeft er voor gezorgd dat ik Marcus Garvey, bijna vijftig jaar na dato, weer eens beluister. Heerlijk!