Bun B - Trill O.G. (2010)

Tja.. ieder zijn ding

Want? In welk opzicht is dit respectloos?

Sorry, maar dit album heeft helemaal niets meer met de UGK-stijl te maken; dit is gewoon kut voor het grootste gedeelte. Als Bun dan toch iets anders wil doen dan die sound, laat hem dan tracks maken als Strangers (Paranoid) en Get Out the Way.

Rob geeft het een 3??? Ik vind de meeste gastartiesten kut!
Bun B, was een goede rapper. Dit album is niet het nivo van de eerste twee albums. Te simpel en niet goed. Een 2 voor Bun B

Met kompaan Pimp C gaf rapper Bun B begin jaren negentig de hiphop in het zuiden van Amerika een flinke boost. De typerende, droge dirty south-stijl van toen is inmiddels getransformeerd tot muziek die zowel fout als aanstekelijk genoemd kan worden. Met repetitieve synthesizers en opschepraps als voornaamste troef past Trill O.G. precies in die traditie. Typisch een project dat door de liefhebber de hemel in wordt geprezen, terwijl het door de ‘zichzelf respecterende hiphopluisteraar’ als inspiratieloos geheel betiteld kan worden.

Hoewel muziek natuurlijk niet objectief beoordeeld kan worden, is het zo, om het even zwart/wit te schetsen, dat beide uitspraken een kern van waarheid. Als liefhebber zullen de raps en beats een bron van herkenning vormen, waardoor het lijkt alsof je in een warm bad terecht komt. De wellicht wat eentonige composities, liggen eenvoudig in het gehoor en zorgen er voor dat de gedachten uitstekend op nul gezet kunnen worden. Harde synths vormen de basis, op een enkele uitzondering daargelaten, waarbij de drumpatronen vaste ritmes aangeven. Daarmee zijn de producties stuk voor stuk prima dansbaar en zullen ze aanstekelijk werken in clubscènes. En om voort te borduren op deze positieve gedachte: de vocalen op Trill O.G. sluiten perfect aan bij de gortdroge instrumentaties. Bun B zelf heeft een warm stemgeluid, dat in al haar traagheid perfect aansluit bij de herhaaldelijke synthesizers. Met het gevoel voor ritme zit het dus wel goed bij de gastheer, anderzijds is het ook een beetje onkunde, want Bun B verandert nauwelijks van tempo tijdens het rappen.

En de eerder genoemde ‘zelfrespecterende hiphopluisteraar’ zal veel meer op deze LP aan te merken hebben, bijvoorbeeld dat het tekstueel weinig voorstelt. Met onderwerpen als de hood, geld, auto’s en bitches behandelen Bun B en de gastartiesten zowat alle clichés die de hiphopwereld kent. Aangezien dit ook nog eens op een stereotype wijze gebeurt, zal dit snel een bron van ergernis vormen. En om aan te tonen dat Trill O.G. inderdaad vol dooddoeners zit, hoeft er niet eens een quote uit een van de nummers gepikt te worden: want titels als Trillionaire, Countin’ Money, Ridin’ Slow en Snow Money spreken wat dat betreft boekdelen. Voeg daar nog de veelal simpele refreintjes aan toe, die voornamelijk herhalen dat de behorende track toch echt over geld of vrouwen gaat, en het is duidelijk waarom het ‘serieuze publiek’ dit project van Bun B niet zal waarderen. Toch moet in acht worden genomen, dat dergelijke teksten passen bij de lome raps van Bun B, waardoor het niet zo snel gaat vervelen.

En onder bepaalde omstandigheden, zoals tijdens het uitgaan, is de muziek uitstekend te verteren: de potsierlijke synth-samples zijn weliswaar kitscherig, maar passen perfect bij het stereotype-imago dat Bun B met dit werk uitstaalt. Het aantal echt catchy nummers, waar een dergelijk product het voornamelijk van moet hebben, zijn helaas wel maar op een hand te tellen. Daar komt ook nog eens bij dat de hoogtepunten met name op het conto van de bijbehorende gastartiesten geschreven kan worden. Zo zijn er twee lekkere refreintjes van r&b-zanger/rapper Drake te horen, waarbij diens kinderlijke stem juist een welkome afwisseling is met het rauwe, lage stemgeluid van Bun B zelf. En ook de raps die door Young Jeezy en Gucci Mane worden gespit hebben directe meerwaarde. Niet zozeer omdat ze tekstueel weten te intrigeren, meer omdat ze passen bij het swaggeresque karakter van Trill O.G.

Alles overziend is het lastig om een goede beoordeling te koppelen aan Trill O.G.. Want ja: het is een partyalbum dat alle lekkere, doch foute elementen van dirty south bevat. En ja: het is ook een eentonig opschepalbum geworden. Onder de juiste omstandigheden, weegt het eerste gegeven het zwaarst.

www.hiphopleeft.nl

Dat lijkt me vrij logisch...Je noemt pimp c een van de grootste verliezen in hip hop ooit... Dat op zich is al lachwekkend nadat er zoveel briljante mc's en producers al gestorven zijn. Als je dat dan een maand na de dood van een van de meest invloedrijke figuren in hip hop aller tijden vind ik dat behoorlijk respectloos... Als een goeie vriend van je sterft en die rapt toevallig ook, komt dat voor jou misschien hard aan maar je gaat toch niet verkondigen dat dit voor de hip hop wereld het grootste verlies ooit is...

Harco spreekt namens zichzelf, is gewoon een mening natuurlijk.

thgryda spreekt ook namens zichzelf. Ik zie je probleem niet...

Ben het trouwens (misschien niet geheel onverwachts) eens met thgryda. Pimp C is echt niet veel meer dan pakweg een Fabolous of Kurupt, wat uiteraard mijn mening is. Om hem in het rijtje Big L, Guru, Big Pun te scharen gaat me vrij ver, aangezien al deze overleden personen (.r.i.p.) véél meer hebben betekend en/of artistiek gezien veel beter werk afleverden.

Dus omdat Harco een andere mening heeft is hij respectloos? Lezen is nog steeds niet je sterkste punt, zelfs niet na drie accounts.

Punt a: ik doelde op de kern van de discussie; het statement van Harco. Waar ik thgryda gelijk ingeef. Dat thgryda dit respectloos vindt, is niet mijn uitspraak. Het lijkt me vrij logisch dat iedereen hier op deze site namens zichzelf spreekt, dat is ook de bedoeling. Je opmerking snap ik daarom ook niet.

Punt b: je blijft maar doorgaan over dat ik een user ben die voorheen actief was hier. Het begint inmiddels erg irritant te worden, o.a. door je vele persoonlijke berichten die je me hierover blijft sturen. Ik wil je dan ook verzoeken op te houden met deze onzin en hulp te zoeken bij een psychiater of andere arts.

Ik raad u aan hier eens rond te snuffelen .

Kijk eens aan! Een zelfdiagnose voor de heer MJ_DA_MAN. Waar wikipedia wel niet goed voor is.

Wat-je-zegt-ben-je-zelf-opmerkingen zijn zó 1912.

Offtopic praten op Mume is zó 2010.

Die hele discussie welke dode artiest belangrijker is kan beter worden verplaatst naar mijn mening, rest PM.

Ik snap de vergelijking met de vriend niet helemaal en vooral wat het gedeelte na "en" daar mee te maken heeft. Verder heb ik het niet over iemand als mens, maar over de muziek die de persoon maakte, en in dat opzicht is Pimp C een groter gemis.

Xander, wie stond er ook alweer aan de voorgrond van de zuidelijke hiphop eind jaren '80/begin jaren '90? Inderdaad, UGK. Dat jij de muziek niks vindt, wil niet zeggen dat ze niks betekend hebben voor hiphop.

Ik weet niet of je het tegen mij hebt, maar het lijkt me dat Guru met Gang Starr of een Jam Master Jay met RUN DMC of een 2Pac/Notorious B.I.G. een véél grotere impact op hiphop hebben gehad dan de overschatte Pimp C.

Volgens mij heb je het woord "overschatte" op de verkeerde plaats neergezet, Xander.

Nee dat heb ik niet, Henk.

Het is Herk, niet henk. Maar laten we het in godsnaam weer over dit album hebben!

5 mics in The Source

daar gaat ie dan; "The Source"

Naast nummer 2 en 3 vind ik hier vrij weinig aan en het lijkt dat Bun B steeds verder het commerciële ravijn inglijdt. Zonde.

Ik heb het album nog niet geluisterd (ik weet niet of dat ook gaat gebeuren). Ik heb tot nu toe alleen Trillionaire gehoord en dat vind ik een fantastisch nummer. Dat komt ook omdat ik T-Pain heel fijn vind als gastartiest en Bun B is ook lekker bezig.

Dankzij dit album begin ik te verstaan waarom vele users hier niets kunnen met Drake. Ik ken geen solowerk van de beste man, maar afgaande op alles dat hij hier doet ga ik hem maar mooi beginnen mijden.

Bun B daarentegen is een van mijn favoriete mc's. Keer op keer weet hij verrassend lekker in het gehoor te liggen. Vette stem en flow heeft die kerel!

Ik vind dat stukje zo hard, zonder dat ik eigenlijk weet waarom.

Bun B doet eigenlijk gewoon alles even fout als de andere south-rappers, maar bij hem klopt het gewoon. Alle elementen die mij bij eender welke andere rapper zouden storen zijn hier op dit album aanwezig: cliché onderwerpen, irritante refreintjes, de typische echo in de lines, ... Alleen trek ik het hier vreemd genoeg wel.

Ik kom er net achter dat het na track 16 met Drake allemaal bonustracks zijn. Dan wil ik wel een 2,5* geven, want daar staan me toch een potje kutartiesten op, met als dieptepunt Sext Me.

Na weer een keer Let Em Know te hebben gehoord ga ik het album maar weer een keer goed luisteren om een stem uit te brengen,

Let em Know: Mijn favoriet van Bun B. Voor de rest vind ik het maar een kut album

Ik ga mijn score voor deze plaat even hard verhogen. Trill O.G. is gewoon een van de beste platen die de southern hiphop-scene de laatste jaren heeft voortgebracht. Gucci Mane en Twista knallen er op los, Yo Gotti doet het voortreffelijk (verrassend genoeg) en de track met Pimp C en 2Pac is verrukkelijk. Bun B stelt zelf nergens teleur en de producties zijn om de vingers van af te likken. De enige reden dat ik dit niet de volle mep geef, is omdat het naar het einde toe wat inzakt. Gladiator had overigens gewoon op de reguliere versie van dit album moeten staan.

Ben er nog niet echt in kunnen komen, ik blijf het wel verbazend vinden dat The Source dit als 5 mic album beschouwd. Trill & 2 Trill apprecieer ik zeker wel, deze moet ik misschien nog eens wat meer opzetten.

Ondergewaardeerd album.

Trill OG (woordspeling op Trilogy) mikt op een groter publiek dan haar twee voorgangers als we naar collaborateurs Drake (2x), T-Pain, J.U.S.T.I.C.E. League, Drumma Boy, Boi-1da, Play-N-Skillz en zelfs een strofe van wijlen 2Pac kijken maar dat betekent niet dat dit zoveel slechter is als zijn vorig solowerk.

Chuuuch!!! opent zoals we gewoon zijn van een Bun B-album met een woordje van J. Prince en naar goede gewoonte is dit ook één van de toppers op dit derde soloalbum. Put It Down is een heerlijke single met Drake (al beluister ik liever Cook It Down van Pusha T). Right Now is een feel-good nummer dat UGK en Trey Songz op dezelfde track zet met legende 2Pac. Speak Easy met Twista knalt heerlijk door de speakers met die heerlijke beat. Ridin' Slow is een fijne collaboratie met H-Town collega Slim Thug. Legendarisch producer DJ Premier mag de beat verzorgen van Let 'Em Know en die combinatie werkt goed.
Just Like That, Countin' Money en Snow Money zijn bescheiden bangers die je zou verwachten op het album van een Trap-rapper.

I Git Down 4 Mine vind ik wat nietszeggend en Trillionaire met T-Pain is een single dat een product van zijn tijd is. De andere nummers zijn gewoon oké.

Trill OG is gewoon een goed album, niet zo memorabel als haar twee voorgangers (en het werk van UGK) en is absoluut niet de perfecte score van The Source waard maar nog steeds een onderhoudend plaatje.

3,5*