LCD Soundsystem - This Is Happening (2010)

Meer van hetzelfde maar toch weer erg leuk.Misschien niet altijd meer even origineel (er wordt links en rechts weer flink 'geleend') maar weer wel inventief in elkaar gezet.In zijn totaliteit een fractie minder dan de eerste twee albums van LCD Soundsystem maar This is happening is toch weer één van m'n favoriete combinaties van dance en luistermuziek.

Zonder Simon Killer (2012) had ik hier waarschijnlijk nooit van gehoord.

'Drunk Girls' en 'I Can Change' vind ik niet veel aan, 'All I Want' is ook wat minder maar nog wel okay (en naar het einde toe wordt het spannender). 'Dance Yrself Clean' is wel de absolute favoriet. 'You Wanted a Hit' is heel lekker, 'Pow Wow' best lekker. 'Somebody's...' ben ik nog niet helemaal over uit - ik hoor wel een beetje The Residents... 'Home' sluit prima af, al zit daar gewoon een zanglijntje van 'Dance...' in.

Wat ik regelmatig leuk vind aan LCD is dat ze laveren tussen rock, dance en experiment. Het kan maar zo zijn dat dit wat gaat groeien op de paar nu al vol rake tracks na, wie weet. Voor nu even geen cijfer, behalve:

'Dance Yrself Clean' - 5*
'You Wanted a Hit' - 4,5*

LCD Soundsystem combineert op dit album twee soorten muziekgenres om een bijzondere en eigen sound te maken. Aan de ene kant doet het album denken aan genres zoals dance en disco dankzij de dansbare lange nummers die vaak beginnen met slechts een synth of een drumritme waar dan langzaam aan wordt toegevoegd.
Aan de andere kant doet het album denken aan genres zoals rock of zelfs punk dankzij de zang van James Murphy. Hij zingt vol energie en enthousiasme en gebruikt simpele refreinen die makkelijk in je hoofd blijven zitten met knappe, lange uithalen. Beide genres komen perfect samen in een combinatie die ik het beste kan omschrijven als een feestje.
De instrumentatie is verrassend en fris, maar niet zo ingewikkeld dat het afneemt van de dansbaarheid van het album. Elementen zoals de koebel op Home en de synthmelodie op Dance Yrself Clean zijn mijn favoriete elementen wat betreft instrumentatie. Helaas zijn er ook wat missers, zo is de piepende synth in het tweede deel van All I Want te veel van het goede en is Somebody’s Calling Me in zijn geheel een smet op dit album.
De teksten van het album zitten vol humoristische spot over bijvoorbeeld Murphy zelf, dronken mensen en platenlabels. Een terugkerend element is vastzitten in je eigen hoofd. Toen Murphy besloot om zich op muziek te richten stopte hij met zijn studie, in de eerste jaren vond hij echter geen succes. Zo ontstond de twijfel of hij de goede keuze had gemaakt door voor muziek te kiezen. Door deze twijfel stokte zijn carrière. Pas toen hij zijn angsten overwon begon zijn daadwerkelijke sound vorm te krijgen. Nu zingt hij op dit album over twijfelen en uitstellen, maar ook over de euforie van je twijfels overwinnen. Een voorbeeld hiervan is het laatste nummer van het album: Home. Dit is niet alleen mijn favoriete nummer van het album, maar mijn favoriete outro van welk album dan ook.
Al met al is This is Happening een vrolijk en optimistisch album met veel goede nummers maar helaas ook wat missers.