2 Meter Sessies Volume 3 (1992)

Wat een prachtselectie en de artiesten passen goed bij elkaar.

En weer tovert Jan Douwe Kroeske een hele rits kampvuurliedjes uit z'n hoge hoed. De liedjes variëren van redelijk tot vreselijk saai. Lichtpuntjes zijn Janis Ian en Walter Trout. Absolute ramp is The Mission....

Ieder het zijne, ik houd wel van een prima kampvuurtje. De eerste paar van de sessies behoren voor mij tot de warmste...komt goed uit bij een vuurtje. Maar er zijn minder parels te ontdekken als bij de vorige 2.

Voor mij ook minder dan de eerste 2.
Grootste tegenvaller vind ik Julian Cope met zijn East Easy Rider, daar had ik nou meer van verwacht.
De mij onbekende Richard Thompson & Rick De Vito zijn de artiesten die er dan weer positief uitspringen.
Hoogtepunten vind ik The Tragically Hip, Adrian Borland maar vooral het nummer Hurricane Room van The Blessing en het bloedmooie The Love That We Once Knew van Waltet Trout.
In het bijbehorende boekje staat dat zijn vriendin bij de eerste tonen van dit nummer in huilen uitbarstte.
Ik kan me er iets bij voorstellen.
Absoluut hoogtepunt van volume 3 voor mij.

Richard Thompson was mij destijds ook onbekend...maar met Fairport Convention heeft hij mooie dingen gedaan...ook solo en met Linda Thompson een aantal sterke albums afgeleverd. Daarnaast vind ik hem een heel eigen gitaarspel hebben en eentje die ik heel mooi vind klinken.

Voor mij springt Tony Joe White eruit. De tegenvallers zijn eigenlijk de dames. Paul Young verrast me met zijn keuze, maar zingt het niet bijster goed. Het gitaarspel is dan weer wel lekker. Een leuke verzamelaar met nummers die samengebonden worden door het akoestische.

Deze cd vindt nog regelmatig zijn weg naar mijn cd-dpeler. Mooiste nummers zijn voor mij You're gonna look good in blues (Tony Joe White), The man you are in me (Janis Ian), Next to you (Jan Akkerman en BB Queen), Arms of a dream (Laurie Freelove) en hét hoogtepunt van alle 2 Meter sessies: Hurricane room (The Blessing).

Dit deel ken ik niet, maar wat een sterke line up van artiesten en groepen is dit weer. Als je terugkijkt is het toch bijzonder wat Jan Douwe Kroeske voor elkaar heeft gekregen. En dan zijn er ook nog artiesten die geen toestemming gaven om één van hun bijdragen op een CD vast te leggen. Zelf ben ik op 19 februari 1991 aanwezig geweest bij een sessie van Roger McGuinn. Gelukkig was moeders zo lief om alles op een cassette op te nemen.