RJD2 - The Colossus (2010)

En of ik hier naar uitkijk! RJD2 is een van de betere beatbakkers, zijn instrumentaties vervelen niet, er zit altijd wel een verhaal achter wat je als luisteraar mag ontdekken. Hopelijk is dit van het kaliber Deadringer.

Mwah Deadringer vond ik niet zo speciaal, hoop dat dit beter wordt.

Video van Let There Be Horns toegevoegd; toch wel een vrij tegenvallend nummer.

Had 'm gister al gezien, aardig nummer maar de clip is wel geniaal.

Tot nu toe alleen Deadringer gehoord van RJD2 maar hier kijk ik wel naar uit.

En nu al niet meer. Slecht nummer zeg..

Ik snap niet dat iemand hier het nummer zelfs slecht durft te noemen.
De track is niet zo geweldig als veel van zijn eerdere werk, maar is nog altijd beter dan tracks van 90% van de andere beatbakkers met instrumental albums, alleen al dankzij de geweldige afwisseling binnen het nummer, waardoor het niet gaat vervelen.

Laat The Colossus maar komen!

Ik vind het ook een aardig nummer, iig geen slecht nummer.

Heb het album ondertussen gehoord en het valt me op het eerste gehoor wat tegen. Het is verre van de klassiekers als Deathringer en Since We Last Spoke, maar zeker vele malen beter dan The Third Hand. Ik vind de sounds van de tracks alleen een beetje simpel klinken. Het mist gewoon die edge, alles kabbelt maar een beetje voort. Eens na een paar extra luisterbeurten zien of het wel degelijk een goede nieuwe richting van zijn muziek is.

Waar zijn de spannende/boeiende RJD2 beats gebleven? Op dit album hoor ik ze zeker niet terug, 'voortkabbelen' is inderdaad een term die wel past bij de muziek op The Colossus. Soms weet RJD2 er nog een alleraardigste sample uit te persen en zorgt hij toch nog voor enige vorm van vermaak, maar voor het grootste gedeelte weet hij met dit album niet te boeien.

Geniale clip van let there be horns

Ga deze ook maar luisteren probeer zoveel mogelijk te luisteren dit jaar. Al zal het verhuizen roet in het eten werpen..

zeer benieuwd

ben benieuwd naar de nicolay remix

Een track als A Son's Cycle doet me zeker goed, vooral met een verse als die van Illogic

De mixtapes bij dit album vind ik geniaal

Is het zo erg geworden?

Dat was het al met zijn vorige album.

Toch nog wel een leuke plaat. Dat het niet zoals Deadringer zou worden was allang bekend, gezien RJD2 in 2006 al aankondigde een andere weg in te slaan. Het is geen briljante muziek, maar bij vlagen is het wel vermakelijk en zijn de nummers waarin RJD2 zelf zingt zelfs potentiële hitjes te noemen. Dit kan negatief zijn, maar ik dit geval niet imo; leuke nummers met catchy refreintjes en leuke zang van de man. Enfin, geen grootse plaat maar absoluut niet slecht, daarvoor is de man nog steeds te goed (je hoort ook dat vrijwel alles nog gewoon professioneel zit, niet kijkende naar de kwaliteit).

3*

Als hiphopproducer is het vaak lastig om een succesvolle eigen tape uit te brengen. Hiphopbeats bevatten vaak repetitieve melodieën en klinken om deze reden makkelijk eentonig. De DJ/producer/singer/songwriter RJD2 heeft tot nu toe echter altijd weten te boeien, of het nou ging om tracks met vocalen of producties die voor zichzelf mochten spreken. Hij heeft zijn muziek tot nu toe bij Definitive Jux en XL Records uitgebracht, maar is sinds vorig jaar zijn eigen label begonnen: RJ's Electrical Connections. Met een eigen label heeft RJD2 totale artistieke vrijheid weten te creëren, en zijn nieuwste album The Colossus illustreert dit gegeven.

The Colossus is overigens geen volledig instrumentale plaat. Het album bevat veertien nummers, waarvan zes van zang zijn voorzien en slechts één van raps. De meeste begeleidingen vormen helaas geen meerwaarde voor het geheel, en dan met name de tracks waar de producer zelf zijn stembanden op de proef stelt. Op nummers als The Glow en Gypsy Caravan probeert RJD2 tevergeefs hoge noten te halen, maar hij komt niet verder dan wat schelle kreten. Zijn stem draagt overigens - net zoals alle gastartiesten behalve Phonte Coleman - weinig soul, waardoor The Colossus wordt weggedreven uit het hiphop/r&b-hoekje en meer als een poprock-album klinkt. A Son’s Cycle (het enige nummer met raps) biedt een welkome afwisseling van de instrumentale en gezongen nummers, maar op zichzelf is de track ver van speciaal qua productie, en zijn de teksten van The Catalyst, Illogic en NP ook niet echt bijzonder te noemen.

De andere helft van The Colossus bestaat dus wel uit instrumentale nummers. Deze producties bevatten veel factoren die de beats in principe spannend zouden moeten houden; er wordt naar climaxen toegewerkt, verschillende instrumenten passeren de revue en repetitieve melodieën worden vaak vermeden. Toch weten de producties totaal niet te boeien. De muziek klinkt prima, maar gaat vooral langs de luisteraar heen. Een duidelijk punt van kritiek is niet makkelijk aan te wijzen, maar toch zullen de meeste beats eerder een gevoel van onverschilligheid wekken, dan iets anders, meer positiefs.

The Colossus is het eerste project dat RJD2 voor zijn gloednieuwe label heeft gemaakt, helaas is het resultaat heel matig geworden. De producties zijn prima en tonen geen aanwijsbare gebreken, maar weten de luisteraar nooit te raken. Men zal dan ook ongetwijfeld bij The Colossus vaker zijn schouders ophalen voor de muziek, dan meeknikken met de beat. De nummers die wel van vocalen zijn voorzien lijken niets met hiphop te maken te hebben. Dit hoeft in principe de kwaliteit van de muziek niet negatief te beïnvloeden, maar hier klinkt het gezang vaak cliché en in het geval van RJD2 zelfs onzuiver. The Colossus is al met al een matige plaat met weinig gevoel, die het cd-rek na één luisterbeurt waarschijnlijk niet snel zal verlaten.

Bron: Hiphopleeft

Wát een zonde dat RJD2 die 'nieuwe weg heeft ingeslagen'. Je hoort dat hij het nog kan maar hij doet het niet.

Pop of commercieel hoeft niet per sé verkeerd te zijn, maar als je Crumbs Off The Table hoort, weet je dat het bij RJD2 wel zo is... Getver.

Tin Flowers is wél een okee nummer.

Mweh.