Supertramp - The Very Best Of (1989)

Prima verzamelaar, hoewel dit ws. ruim 20 jaar na dato, wel wat overbodig is geworden en met 12 nummers komt dit very best of op cd formaat er toch wat magertjes mee weg.

Dit album zweeft bij mij tussen de 3,5* en 4*. Ik vind het aardige muziek...niet meer of minder. Niet alle nummers vind ik even sterk.

Ik vind deze samenstelling van de liedjes een tikkeltje beter dan die van de versie uit 1990. Take The Long Way Home en Goodbye Stranger vind ik beter werken als afsluiters dan It's Raining Again en Cannonball. Enig minpuntje is dat Cannonball hierop korter is (waarschijnlijk de single-versie), maar dat mag geen probleem zijn voor een instap-cd.



Op lp-formaat misschien, maar de cd-versie heeft 3 extra nummers die ik er nu even bij ga plaatsen...

Dit is de compilatie The Autobiography of Supertramp uit 1986 aangevuld met School.
Deze Arcade-uitgave is in 1989 uitgebracht. Kort daarna is School ook op single verschenen, want dat was hier nog niet gebeurd.
Deze compilatie was in 1989/90 echt een bestseller die wekenlang bovenaan de LP/CD lijsten stond. De bonustracks waren alleen op de CD-versie aanwezig.
Het ging toen heel goed met Arcade. Ze brachten toen ook compilaties uit met hits, dance classics en synthesizer hits. Hun catalogus was toen rijk gevuld met dat soort materiaal.
Nu vind je veel van die uitgaven voor heel weinig op rommelmarkten.
Rond die tijd stond er een interview met een van de medewerkers van Arcade in de Panorama. Dat ging o.a. over deze nogal kale uitgave Supertramp (behalve de titels geen info of foto's). De man antwoordde 'de consument krijgt wat die nodig heeft'.
Deze CD moet toch een inspiratiebron geweest zijn voor andere platenmaatschappijen die compilaties uitbrachten zoals bijvoorbeeld ABBA Gold.
In 1992 verscheen The Very Best of ... weer met een ander hoesontwerp en album-info in de inlay. Bij de plaatbesprekingen en de CD zelf worden de eerste 2 albums totaal genegeerd, alsof ze daar niet aan herinnerd willen worden.
The Very Best of Supertramp is een van de betere compilaties, want er staan geen minpuntjes of vullers op en de muziek is tijdloos.

Deze LP uit 1986 werd inderdaad in 1989 opnieuw uitgebracht als CD met als extra's de nummers met het * en in een andere volgorde.
De CD heb ik dan dus.
Geen enkele info verder, maar dat was blijkbaar niet nodig volgens Arcade, zoals Stanley Koekblik hierboven aanhaalt.
En ja, nog een keer opnieuw uitgebracht en met de nummers weer in een andere volgorde.
Voor de rest kun je het hierover kort houden.
Alle goede nummers staan erop en geen enkel zwak moment.
Prima introductie tot deze toch wel legendarische band.
Mijn favorieten: zowat allemaal.
Alleen It's Raining Again is misschien ietsje te popi en School heb ik inmiddels wel iets te vaak gehoord, al zet ik er natuurlijk de radio niet voor af.
Fijne plaat.

Geen enkele informatie? Zeg dat wel! Ik stond hier vandaag mee in mijn handen op een braderie in Dalfsen. Het CD'tje - ongetwijfeld tweedehands, maar zo op het oog nieuw - stond er voor 2 euro in de bakken. Ik heb vrijwel alles al van Supertramp, maar dacht er even over om 'm mee te nemen bij wijze van curiositeit.

Want dat is het echt, vind ik. Net wat jullie zeggen: een zwart boekje van 4 paginaatjes, met voorop de titel, achterop de titels van de songs en binnenin... blanco. Geen enkele info over credits of speelduur, of van welke albums ze afkomstig zijn. Laat staan een leuk essay over de band, wat het goedkoop inslaan van verzamel-CD'tjes van bepaalde artiesten soms nog interessant maakt.

Ongelofelijk - alsof de AIVD zich heeft bemoeid met de samenstelling. Je zou denken dat het eigenlijk een verplichting is om op zijn minst de songwriters te vermelden, maar kennelijk hoeft dat niet. Geeft wel aan hoe hoog (of laag) de Arcade-mensen hun publiek destijds aansloegen. Ik heb het ding juist om die reden uiteindelijk toch maar teruggezet. Kennelijk behoor ik niet tot de doelgroep...

Ik verwonder me er wel vaak over hoe Arcade de zaken destijds aanpakte toen de CD een duidelijke groeimarkt begon te worden. Zakelijk gezien heel slim, want ze speelden als eersten in op de behoefte aan goede thematische verzamel-cd's. De platenfirma's zelf zouden pas jaren later de handen ineen slaan met samenwerkingsverbanden als EVA en Magnum.

Arcade kon veel nummers in licentie krijgen, soms zelfs complete discografieën. Zo heb ik verzamelaars, maar ook reguliere albums van Steve Miller en Manfred Mann's Earth Band op het Arcade-label. En deze van Supertramp is natuurlijk ook iets bijzonders. Ze zagen er kans toe om een bestaande verzamelaar net iets meer mee te geven (door het nummer School toe te voegen en het ding via TV-commercials aan te prijzen) en daarmee een gigantisch verkoopsucces te scoren. Dat lukte A&M/Phonogram zelf niet met de oorspronkelijke Autobiography-LP en -CD. Arcade werd er een florerend bedrijf mee, dat die CD's in heel West-Europa uitgaf. Tot zolang het duurde natuurlijk...

Overigens was het in 1990 niet de eerste keer dat School op single werd uitgebracht. Zelf heb ik deze single uit 1983. En hoewel ik ´m vreemd genoeg niet op Discogs terugvind, staat het me bij dat ik wel eens een originele single uit 1974 heb gezien. Maar de tijd was toen kennelijk nog niet rijp voor een hitnotering. Het nummer moest eerst een beetje belegen zijn...

Deze voor een luttele euro gevonden bij de kringloop vorig jaar.
De muziek van Supertramp zit in mijn herinnering vast aan vakkenvullen bij de Edah (wie kent em niet meer) waar een Radio10 gold achtige zender altijd aanstond tijdens dat werk (rond 1991) en Supertramp erg vaak voorbij kwam.
Als laat tiener opgroeiende volwassene had ik toen NIETS met deze muziek, maar als ik It's raining again, Dreamer of Breakfast in America hoor, krijg ik leuke weemoedige herinneringen aan die onschuldige tijd. (en het zijn toch wel klassiekertjes)

Het is werkelijk om uit je vel te springen, 30 jaar na dato. Nou ja, ik heb er dan toch nog wel een euro voor over gehad om dit kringloopexemplaar uit de bak ellende te vissen. Overigens, ook de officiële uitgave van deze verzamelaar op huislabel A&M bevat in de inlay niet meer informatie dan hierboven aangegeven. Aan Arcade lag het dus niet. Lege blaadjes, nou jaaaa zeg!

De doelgroep was toch redelijk helder bepaald, denk ik zo. Iedere Supertramp-liefhebber had natuurlijk al lang alle elpees in huis (zoveel zijn dat er niet) maar bij de introductie van de CD was het interessant om op dit dure medium (40 guldens per schijfje) een aardig overzicht te hebben van deze albums. En informatie stond er al genoeg op de elpeehoezen, die eind jaren '80 inmiddels niet meer centraal stonden in de moderne huiskamer. Want opzichtig stond daar de splinternieuwe (en prijzige) CD-toren te pronken.

Toch aardig genoeg om ook de nog-niet-geremasterde versies nog eens in huis te halen. Om te vergelijken met de latere remasters, die een stukje mooier klinken, maar iets van het ongepolijste geluid verloren hebben. Supertramp met een beetje ruis van de band. Dat is alsof je er zelf bij bent geweest. Nostalgie. Veel betere verzamelaars hebben dit album inmiddels ruim ingehaald. Dus aanbevelen kan ik dit album niet. Tenzij de kringloopwinkel ...

Heb dit album ook gehad,heb nu bijna alle reguliere Supertramp albums
Ik ben meer een Hodges liefhebber ,toen hij was opgestapt ,vond ik het niet interessant of boeiend meer
Dit is een prima verzamelaar er staat veel moois op, alleen mis ik dan Fool's Overture
Maar die was met zíjn 10 min wss te lang