Björk - Vespertine (2001)

Undo is van een betoverende schoonheid. Een van de mooiste songs die ik ken. En dan vooral het tweede deel. Aangezien bijna het hele album vol staat met overeenkomstige dromerige muziek is dit een van de albums die ik het meeste draai. Gek dat ik dit album nog steeds met 'slechts' 4,5* had gewaardeerd.
Het heeft ook geen zin om andere favorieten te benoemen. Alles is prachtig.
Het album zou eigenlijk een plaatsje in mijn top 10 moeten krijgen maar wat moet er dan uit?

Nou Genesis of Jethro Tull zou ik zeggen. Maar dat is voor iemand van jouw generatie misschien niet zo makkelijk! sowieso opvallend veel 'nieuwer' (en ontzettend goed) werk in je top 10! Ik hoop dat dat bij mij over 15 jaar ook nog zo is.

Ik luister het album misschien niet extreem veel, de laatste tijd weer ietsje meer terug. Het album blijft wel groeien en het gebeurt soms dat ik vergeet hoe goed de albums van Björk wel niet zijn. Nu weet ik wel dat Vespertine een heel sterk, uniek en sfeervol album is. Voor mij voelt het wat aan als de "Halfaxa" van Björk of de "Pygmalion" van Björk. De IJslanders zijn wel sterk in het neerzetten van deze albums, misschien deels te wijten aan toeval, maar múm en Sigur Rós hadden ook zeer eigenzinnige albums rond deze periode, en daar mag Vespertine ook zeker bijgerekend worden. Voor mij is Vespertine het magnus opum van Björk, maar Homogenic wordt zeker en vast ook terecht gezien als een sterk album.

Ik denk dat ik indertijd naar Björk beginnen luisteren ben bij het zoeken naar soortgelijke artiesten als Grimes, en vooral omdat bij het zoeken naar albums zoals Halfaxa niemand eigenlijk een album kon benoemen die zoals Halfaxa was, maar Vespertine werd wel soms of vaak genoemd. Het is ergens wel anders, maar van alle albums voelt het wel het meeste aan als Halfaxa en "de sfeer van Vespertine" heeft wel gemeen met Halfaxa dat het eigenzinnig en vervreemdend aanvoeld, en dat kom ik eigenlijk niet zo vaak tegen. Ook liggen de liedjes lekker in het oor met ook de typische etherische Björk-uithalen die ook zo typisch voor haar zijn, maar instrumenteel is dit album ook ijzersterk en draagt het bij aan die eigenzinnige en vervreemdende sfeer.

heb net een engelse kopie (gatefold cd, met 9 bonustracks) aangeschaft. prachtig album!

Bijna vier maanden ben ik nu in de ban van dit hemelse album. Dan moet het IJslandse nachtegaaltje ook maar in mijn top tien.

Nou, weinig ziek aan je geest. Op een enkele track na (Heirloom) gaat deze hele plaat gewoon over seks (en verliefdheid).

Daar heb ik al weinig moeite mee, ik luister genoeg R&B. Maar de manier waarop Björk op deze plaat de intimiteit en sensualiteit van seks neerzet is wat mij betreft haast ongeëvenaard (ik denk verder nog aan een FKA twigs).

Vespertine betekend zoveel als 'in de avond plaatsvindend' en in het eerste avond nodigt ze haar partner uit naar hun verborgen plekje. Nou, dan weet je dat wel. Maar dit is geen one night stand, dit is het vinden van 'unison' in elkaars lichamen.

De subtiele electronica, de dynamiek, de intensiteit van Björks vocalen, nu eens fluisterend dan weer het uitschreeuwend, de prachtige melodielijnen, de prachtige sfeer. Voor mij een perfect plaatje. 5*