Arve Henriksen - Cartography (2008)

Toch vreemd dat Arve's nieuwe soloplaat niet op Rune Grammofon uit komt, maar dat gaat me er niet van weerhouden om deze te checken. De voorganger Strjon vind ik nog steeds fantastisch

Duister plaatje zeg. Arve doet in feite weinig nieuws. Zijn trompet herken je natuurlijk uit duizenden, maar ook zijn hoge zang en de vreemde klikjes blijven aanwezig, of het nu met Supersilent, Food of Barbara Buchholtz is. Daarentegen is deze soloplaat minder elektronisch dan Strjon. Voor degende die vonden dat er op Strjon teveel ambient en soundscapes aanwezig waren, kunnen met de release van Cartography opgelucht ademhalen.

Nieuw echter, zijn de spoken word stukken van David Sylvian (ja daar is hij weer en de Angelicaanse koorzangen die vaag op de achtergrond sfeer zetten op nummers als Recording Angel. Een pluspunt van de cd is de donkerdere toon en de diepere klanken van verschillende basintrumenten.

Arve lijkt een beetje op veilig te spelen, maar dat maakt het nog lang niet slecht. Hij heeft immers de gave om met weinig middelen veel emotie over te brengen en dat doet hij weer met verve. Een score komt later.

En al naar de 4*. De cd heeft zijn up's and downs (de nummers met David Sylvian vind ik niet zo interessant) maar over de hele linie is dit zéér mooi. Favoriet is zonder meer Migration, in navolging van de mooisem, naar Basinski refererende afsluiter Sorrow And His Opposite.


Cartography is een must-have voor iedereen die wat heeft met Supersilent (ook het leeuwendeel van Cartography is geimproviseerd), een blinde koop voor liefhebbers van Arve Henriksen's werk in het algemeen en een uitstekend vertrekpunt voor luisteraars die dit soort vrije én emotionele jazz willen ontdekken.

Ik vind het mooi maar het schuurt soms gevaarlijk dicht tegen kitsch aan. Beetje verantwoorde enya-new-age-brol van het goede soort

Arve Henriksen heeft een superherkenbaar geluid en geeft het instrument echt een geheel eigen invulling (net als Miles Davis ook zo'n duidelijke handtekening had). Meanderende en galemende lijntjes over diepe tonen.

Deze helemaal gemist. Waarschijnlijk omdat hij niet op Rune is uitgekomen denk ik. Deze moet ik dus onmiddellijk zoeken

En heb je dat gedaan?

Beetje laat, maar ik vind hem geweldig inderdaad. Ik heb zo'n zwak voor zijn geluid, echt een heerlijk rustgevend gevoel. Jammer dat zulk mooi materiaal moeilijk te verkrijgen is ( zeker aangezien ik tegenwoordig alleen maar vinyl wil )
Ik luister dit album vaker als ik in de nacht aan het internetten ben of als ik 's avonds even lekker wil bijkomen.

Deze Noor pas ontdekt. Wat een mooie unieke muziek is dit, betoverend. Misschien op naar de 5*****.
Het valt me sowieso op dat er veel moois uit Scandinavië komt. Zowel muzikaal, maar ook films en literatuur lopen de Scandinavische landen voorop in Europa. Wat dat betreft zijn ze de Europese culturele koploper Engeland aan het inhalen. Die hebben hun ziel helaas verkocht aan allerlei talentenjachten op de BBC, terwijl het echte talent op de achtergrond blijft. Gelukkig werkt dat in Scandinavië anders.