Rainbow - The Best Of (1981)

Het enige wat ik mij van deze verzamelaar weet te herinneren is dat de geluidskwaliteit allerberoerds is. Heel erg blikkerig. Rainbow of niet, op een gegeven moment deed het echt pijn aan mijn oren en heb ik het besluit moeten nemen om deze cd met de vuilnisman mee te geven. Niet om de muziek maar om de erbarmelijke geluidskwaliteit kan ik niet anders dan "The Best of Rainbow (1981)" slechts 1* geven.

Ik vind het erg meevallen met de geluidskwaliteit van deze verzamelaar hoor.....

Dit is gewoon een prima verzamelaar, waar al het beste werk van Rainbow op te vinden is.

Op vinyl is er niks te merken van een gebrekkige geluidskwaliteit, al zitten er wel wat krassen op mijn exemplaar inmiddels.

Je zou kunnen denken dat deze verzamelaar -met drie verschillende zangers- als los zand aan elkaar hangt maar niets is minder waar. Het geheel klinkt consistent en ook de keuze van de songs ben ik het wel mee eens.

Een prima verzamelaar! Kwaliteit van de nummers is groot, maar ik mis Tarot Woman!

Ach bij verzamelaars is het altijd wikken en wegen vwb welke nummers wel en welke niet. Nog veel dommer is het om Stargazer en Light In The Black wel allebei op de plaat te zetten maar niet direct achter elkaar te zetten.

Geen verzamelaar zonder gezeur, maar gelukkig hebben ze "Stargazer" en "A Light in the BlacK" niet achter elkaar gezet.

Zijn beidde nogal epische bombastische nummers die meer tot hun recht komen als er wat compactere minder heftige nummers tussenstaan.

Zo schreef ik al bij "Rising":

Overigens vind ik het gesoleer in "Light in the Black" iets te lang duren maar komt waarschijnlijk omdat "Stargazer" er al voor staat.

Daarom dus.

De nummers horen conceptueel nou eenmaal bij elkaar. Een verzamelaar die de zaakjes chronologisch aanpakt is sowieso voor mij persoonlijk een pré.

En Kill The King is inderdaad helemaal niet heftig en bevat ook helemaal geen solo's natuurlijk.

Ik had niet eens de tracklisting bekeken van deze verzamelaar.
.
Ja, alleen "Kill the King" ertussen schiet ook niet echt op maakt het eigenlijk alleen nog maar erger.

Gewoon de eerste 4 studio albums van Rainbow op een dubbel CD uitbrengen, daar zou ik heel gelukkig van worden.

Valt niet mee hoor Germ...

Ik heb em weer eens opliggen, blijft heerlijke muziek!

Maar wat moet die hoes nou eigenlijk voorstellen? Een hollands landschap (inclusief molen) met daarin een mannetje met een stuk van een surfplank in z'n hand op het ijs die wordt achterna gezeten door een gigantische vulpen?

Heerlijke muzikale nostalgie is het wel ja....

Ik zag er overigens altijd papieren vliegtuigjes in... (zowel wat ie in z'n handen heeft als wat hem achterna zit)

Makes more sense inderdaad
Toch blijft het een potsierlijke hoes.

Verzamelaars kopen als je de "reguliere" albums al hebt, blijft een vreemd gevoel, weggesmeten geld of niet. Toch beklaag ik het me niet, dit kon ik niet laten liggen voor de luttele prijs die ik er voor betaald heb en dan nog op vinyl en dubbelalbum. Mooi, zagen over de tracklist kun je altijd... Onze kleine, Ronnie James Dio (RIP), blijft heer en meester. Op mijn vinylexemplaar staan Stargazer, Kill the King en A Light in the Black op "side two": adembenemende ervaring. Catch the Rainbow blijft ongelooflijk fantastisch. Nostalgiefactor aan: ik mis onze kleine en Rainbow. Neh!

Hoeveel verzamelalbums heeft Rainbow wel niet, en dan per album nog de verschillende zangers, een soms vervreemdend gevoel. Het gitaarwerk van Ritchie Blackmore is gelukkig een goede constante.

Deze dubbelaar kwam uit na het succes van de non album track Jaleous Lover van de difficult to cure sessies. Aangezien ik toen nog niet alle muziek van Rainbow kende vond ik dit een geweldige verzamelaar. Die songs zonder JLT waren nog beter! Haha. De schade werd toen snel ingehaald.

Lekkere verzamelaar hoor! Dat de verschillende zangers en periodes van de band door elkaar heen geknutseld zijn vind ik juist wel leuk en afwisselend!
Sixteenth Century Greensleeves is de enige misser voor mij op dit verzamel album, hier had ik dan liever Tarot Woman, L.A. Connection of zelfs Rainbow Eyes voor terug gezien maar ach, geen 1 verzamelaar is perfect right?


Jealous Lover, Stargazer, Kill the King & Catch the Rainbow zijn mijn persoonlijke favorieten op een album die bol staat van de favorieten!

De Franse versie heb ik van deze knappe verzamelaar, Polydor 2675 223. Op Metal Archives waarschuwt men voor en op Discogs vermeldt men een Japanse verzamelaar / versie van deze verzamelaar met een andere trackvolgorde. Nader onderzoek levert op dat mijn exemplaar nog het Oostends adres van de vorige eigenaar op de binnenhoes vermeldt, dus ik vermoed dat deze op een rommelmarkt lang geleden werd opgepikt.

De opzet is niet chronologisch, je gaat altijd een aantal zaken missen en nieuwigheden staan er volgens mij ook niet op, maar dat hield me jaren geleden niet tegen om hier een aantal euro's aan te besteden. Behandelde periode is die van de eerste vijf albums, drie met de betreurde Ronnie James Dio (Ritchie Blackmore's Rainbow, Rising en Long Live Rock 'n' Roll), één met de door mij vaak verguisde Graham Bonnet (Down to Earth) en de professionele gentleman Joe Lynn Turner (Difficult to Cure). De latere albums met Bonnet en Turner hebben hun charmes, maar het zwaartepunt ligt toch op de albums met Dio en dan springt kant 2 van deze dubbelaar in het oog, de nummers 6-7-8 hier: drie meesterwerken met Ronnie James Dio, waarvan Stargazer nog altijd hemels klinkt en bovenmenselijk prachtig door hem wordt ingezongen.

Gisteren had ik weer last van die rug, dat gebeurt zo veel niet meer, maar ik was ook snipverkouden dus waarom eens niet rondkijken op Youtube op de teevee, daar toonde een “kenner” (let op de aanhalingstekens) de tien albums die je moet kennen als beginnende Metal Head. Met het album Rising gaf ik hem gelijk, zo ook met een paar andere albums, een paar keren heb ik flink gevloekt met zijn keuzes, niet zo goed voor de tere keel, maar de luchtwegen waren opeens vrij.

Uit nostalgisch oogpunt deze 2cd tweedehands opgepikt. Wat een ontdekking destijds! Veel woorden ga ik er niet aan vuilmaken behalve dan dat dit album niet te streamen is. De geluidskwaliteit van deze fatbox is niet denderend dus komt deze tzt op de stapel " voor in de auto" terecht.

Die hoes, dat is toch gewoon een foto gemaakt in ons kikkerlandje?

Het is een design van Hipgnosis, ja die van Dark side of the moon, genomen op de Zaanse Schans