Rush - All the World's a Stage (1976)

Eén van de mooiste nummers van deze dubbelaar ! Maar verder nog zoveel meer goede nummers.

Mijn kennismaking destijds met deze wereldband. Zal zo'n 35 jaar geleden zijn ......



Komplete nonsens. Leg de studioversie van (bijvoorbeeld) 2112 maar eens naast de live-versie hier.

Na het Pinkpop-optreden in Geleen in 1979, waarbij ze mij helemaal omverbliezen, meteen de week daarna deze dubbel-LP gekocht.
Ook ik heb overigens bij deze dubbel-LP kant 4 op kant 2 staan en kant 2 op kant 3 en kant 3 op kant 4, als u begrijpt wat ik bedoel.

Dit is inderdaad een typische jaren 70 dubbel-LP, maar wat heb ik hier van genoten, en nog.
Rush kan natuurlijk geen slechte platen maken en ook dit live-album is geweldig.
Ongelooflijk wat die met drieën klaarspelen op een podium.
Het gaat er meteen in met Bastille Day (Won't You Please Welcome Home.... RUSH!) en Anthem.
Verder is kant 3 (bij mij 4) een groot hoogtepunt (By-Tor And The Snowdog en In The End), net als het epos 2112. Ook het rustige Lakeside Park is prachtig.
Kan nog steeds niet kapot bij mij, deze live-plaat van Rush.
Op vinyl nog steeds.

Nou en of. Rush is een band die al jaren kwalitatief blijft presteren. Ben een fan van het werk uit de 70 and 80's. Door mooie DVD's van de afgelopen jaren toch weer aangetrokken tot de band. Vind de laatste albums goed om aan te horen maar met name deze All THE World's à Stage blijft trekken. Ook op vinyl uiteraard. Gelukkig altijd zuinig op geweest en klinkt nog steeds goed op m'n draaitafel. Top.

Lekker rauw geluid. Knap gespeeld. Goede song keuze.

Ik ben iemand die zijn (muzikale) schepen achter zich zo snel mogelijk wil verbranden. Als dat te langzaam gaat dan jas ik er nog een torpedo achteraan.

Muziek ouder dan 2 decennia kan me op de één of andere manier niet zo veel meer boeien. Ik vind het snel oubollig en gedateerd. Uitzonderingen daargelaten (o.a. Slayer) Voor deze plaat van Rush maak ik ook een uitzondering.

Vrijdagmiddag was altijd toneelmiddag op de lagere school. Iedereen mocht een opdracht kiezen. Ik koos ervoor om een nummer van Rush te playbacken samen met twee vriendjes.
Deze gastjes hadden nog nooit van Rush gehoord maar ik zei dat het goed kwam en dat het een leuk nummer was (Working Man/Finding my way)
We hadden twee keer geoefend (met een verkorte versie!) voor ons grote optreden op vrijdagmiddag met zelfgemaakte gitaren.

Ik was helemaal in mijn element op het podium en kon alle teksten meezingen.
Alle klasgenootjes die zaten te kijken vielen echter half in slaap en na verloop van tijd waren mijn mede muzikanten ook wel klaar met die muziek.
Je hoorde ze denken; dit duurt toch veel langer als waar we voor geoefend hebben..

Die drumsolo was helemaal killing. Ik heb leerkrachten en medeleerlingen nog nooit zo verveeld zien kijken. Gelukkig duurde het nummer ook maar 14 minuten.... Na de "gig of my life" ontvingen we een lauw applausje van de kinderen die nog niet in de slaap waren gevallen.
De leerkracht vroeg me bij het verlaten van het podium om voortaan even te overleggen over de muziekkeuze en tijdsduur.

Dit nummer blijft voor mij altijd speciaal ook al zingt die Geddy als een opgevoerde hyena.

Dat heeft mijn exemplaar ook hoor. Ik ben er nog geen tegen gekomen waar het goed op stond.

Dat zie je wel vaker bij sommige oudere dubbel LP's, één LP bevat kant 1 en 4 en de andere LP bevat kant 2 en 3. Merkwaardig inderdaad en ik heb ook geen idee wat hiervan de reden is.

Lekker gemakkelijk voor de dj. Kan hij zonder onderbreking de plaat laten doorlopen.

Heerlijk, rauw en ongepolijst live album van Rush,
Dit was mijn eerste kennismaking met de band, ik leerde de muziek kennen omdat mijn mentor op de middelbare school helemaal gek van deze groep was en dan met name 2112.
Het zorgde ervoor dat deze plaat niet veel later bij mij op de draaitafel kwam, hoewel ik een lichte voorkeur heb voor de periode de hierop volgde ( met Synths, de periode Farewell To Kings en Hemispheres ) heb ik dit live album altijd wel op waarde weten te schatten.

Een dj die een Rush-album draait ? Op welke zender zit die dj ? Die verdient een lintje.

Ik heb die nieuwe vinyl versie, maar ik dacht eerst aan een misdruk, maar het schijnt normaal te zijn dat Kant 2 kant 4 is en andersom. Jullie maken een geintje (dacht ik) over dat doordraaien, maar daar is het dus wel voor.

Niet van kant 2 naar kant 3 dus want die staan op dezelfde schijf.

Je bent bedankt om mijn prachtige (onzin) theorie onderuit te halen Running.

Weinig subtiele uitvoeringen van het toch stevige werk van de beginperiode van dit Canadese trio. Eigenlijk is het gewoon een 70 s metal album op een enkele voetnoot na.

Heeft te maken met LP-wisselaars van vroeger waar je de LP's bovenop elkaar legde (kant 1 en 2 dus boven). Na afspelen kant 1 werd die plaat opgetild en kon kant 2 spelen. Daarna beide platen omdraaien voor kant 3 en 4.

Voor mij niet zo'n sterk Live album ( de latere live albums vond ik beter). Dat komt omdat ik met mijn neus in de boter viel met het top album "A farewell to Kings"en dit zijn allemaal nummers van voor die tijd. Die labums vind ik persoonlijk minder interessannt ( ondanks ik een enorme RUSH fan ben)

“All the world's a stage and all the men and women merely players...” is een uitspraak afkomstig van William Shakespeare en werd later door Rush nog eens gebruikt in het nummer Limelight maar omgevormd tot “All the world's indeed a stage and we are merely players”. Het is ook de titel van het eerste livealbum, dat een verslag is van drie optredens in 1976 in de Massey Hall in thuisstad Toronto.

Tot en met Different Stages in 1998 hanteerde Rush het principe om na vier studioalbums telkens een livealbum uit te brengen, dat natuurlijk nummers bevatte van die voorafgaande periode, maar die voorafgaande periode ook als het ware afsloot want een lichte verandering in stijl kwam er aan.

Twee keren heb ik dit album in mijn bezit, de cd versie uit 1990, de vinyl versie uit 1976 heb ik later nog tweedehands bijgekocht, want hadden ze wel niet op mijn cd het laatste nummer What You're Doing weggelaten om alles om één cd te doen passen? De remaster van 1997 heeft dit nummer dan wel weer.

Ik houd van livealbums en zeker de dubbelaars, alleen is dit een verslag van drie optredens, wat mijn beleving van dit album tempert. Het geeft hen natuurlijk ook de kans om de beste uitvoeringen te presenteren aan hun platen kopend publiek en een blik op setlist.fm leert dat er wel degelijk niet meer nummers werden gespeeld, maar goed, wie weet is dat morgen weer anders op het wondere internet.

Met verve en bravoure presenteren ze hier dus een selectie uit hun eerste vier albums, waarin de focus logischerwijze op het verse en vierde album 2112 ligt en waarin ook opvalt hoe vol energiek Rush speelt, deels uit trots natuurlijk op die mijlpaal in hun carrière maar ook deels omdat ze in hun thuisstad spelen en dan steek je nog een tandje bij.

Met de nummers is weinig mis natuurlijk, met hun uitvoeringen ook niet hoewel het een muur van geluid is met een tamelijk aanwezige en hyperkinetische Neil Peart die de jaren nadien koos voor minder maar nog raker en mede daardoor in mijn visie een absolute drumlegende werd. Nadeel is wellicht voor velen de hoge maar zuivere stem van Geddy Lee maar na tachtig minuten is ook mijn bobijntje af. Intussen zijn wij 2018 en hebben deze drie wonderlijke muzikanten een enorme loopbaan opgebouwd met talrijke hoogtepunten.

What You're Doing bonustrack? Stond gewoon op de originele dubbel LP. Alleen op de 1e cd uitgave stond dit nr. niet. Toen konden cd's nog geen 80 minuten bevatten. Vanaf de remasters serie weer wel. De techniek was zo ver gevorderd dat sommige cd's zelfs boven de 80 minuten kunnen uitkomen. Nr's weglaten is natuurlijk schandalig. Dan maar een dubbel cd. Veel dubbel cd's zijn gelukkig nu een enkel cd geworden. 4 plaatkanten op 1 schijfje. Fantastisch.

Rush is voor mij een band die zijn naam eer aan doet. De muziek, en dan vooral de zang zijn zo gedreven dat je steeds denkt dat er nog een trein gehaald moet worden. Dit album had ik in 1977 al op vinyl en net als zoveel albums uit die tijd grijsgedraaid.

Nu ik de jaarlijstjes van Oor aan het doorspitten ben kom ik dit album tegen op 38 van de lijst van 1977.
Gelijk het album weer gedraaid en verhoogd naar van 3,5 naar 4*. Lakeside Park en 2112 zijn mijn favorieten, Zou er in 2112 nog naar dit album geluisterd worden?

Ik denk het wel , in 1984 werd dat boek van George Orwell ook masaal gelezen dus ik denk dat de wereld in 2112 dat album ook wel masaal zal omarmen

Mee eens! Bij een gemiddelde temperatuur van 21,12 graden Celcius !

Het concept is overduidelijk gejat van overture 1812 (uit 1880) en daar luisteren we nu ook nog naar, dus.

Vast wel...

Niet door mij

Ook niet door mij maar wel door mijn achterkleinkinderen, erfenis van overgrootvader Hans.

Dit live album net beluisterd, en leuk om eens nummers uit hun begin periode op cd beluisterd te hebben. De meeste nummers komen van Fly By Night af. Maar van hun debuut ook 2 nummers, en van Caress of Steel ook een 2 tal nummers. En de epische titeltrack 2112 van hun gelijknamige album staat hier ook op. Mooi om de beste nummers van hun eerste 3 platen, en 2112 nu in live vorm te kunnen horen. Zo hoef ik hun eerste 3 albums ook niet meer in huis te halen

Gisteren voor een leuke prijs gekocht op lp. Hele mooie verzamelaar uit de vroegere periode van de band, toen die nog niet op het hoogtepunt was. Met dit album - en 2112 natuurlijk - namen de mannen alvast een voorproefje op hun latere, grote succes.

Tomeloze energie
Goede nummerkeuzes
Samen met latere exit stage left hun beste live albums
Aanrader!

Dit album heeft mijn studentenkamer vaak opgevrolijkt. Het is tenminste wel de eerste herinnering die ik krijg bij dit album. Een studentenkamer aan het Schuitendiep in Groningen. Er zijn slechtere plaatsen denkbaar in Groningen.

Nou is het niet direct muziek om bij te studeren misschien, maar het hield je in elk geval wakker. Dit was destijds toch een van de ruigste bands in die tijd. Op dit album is dat ook goed te horen. Vooral de zanger zingt zich zijn longen uit het lijf. Om zo boven de muziek uit hoorbaar te zijn.

Over de band
Rush is een Canadese rockband, opgericht in 1968. De groep bestaat uit drie leden: De groep bestaat uit drie leden: Geddy Lee (zang en basgitaar), Alex Lifeson (gitaar), en Neil Peart (drums). Ze staan bekend om hun technische vaardigheden, complexe muziek en filosofische teksten. Hun muziek combineert elementen van rock, progrock en hardrock, wat hen uniek maakt in de rockwereld. Rush heeft door de jaren heen een grote, trouwe schare fans opgebouwd en geldt als een van de invloedrijkste rockbands. Hun albums bevatten vaak diepe teksten over onderwerpen als filosofie en wetenschap, en hun liveoptredens zijn beroemd om de energie en kwaliteit.

Over het album
All the World’s a Stage is een livealbum van Rush, uitgebracht in 1976. Het album bevat opnames van optredens in Massey Hall in Toronto en laat Rush op hun best horen. Met nummers als “Bastille Day” en “2112” toont dit album hun energie en muzikale kracht. All the World’s a Stage markeert een belangrijk moment voor de band, want het is hun eerste livealbum en toont de passie die ze op het podium hebben. Dit album laat zien hoe goed Rush live kan spelen en is een aanrader voor fans die de intensiteit van hun shows willen horen.

Over de nummers op het album
Opener Bastille Day gaat over vrijheid en het vechten tegen onrecht, geïnspireerd door de Franse Revolutie. De tekst beschrijft de strijd van het volk tegen onderdrukking en hun verlangen naar verandering. De muziek is ferm en intens, met veel tempo en krachtige zang die de energie van een revolutie uitdrukt (8).

Het nummer Anthem gaat over het belang van zelfrespect en het volgen van je eigen pad. De tekst moedigt aan om onafhankelijk te denken en jezelf te waarderen, ondanks de druk van anderen. De sfeer is krachtig en opzwepend. De muziek is stevig wat zelfvertrouwen en vrijheid uitstraalt (8,5)

Fly by Night / In the Mood is een combinatie van twee verschillende nummers. Fly by Night gaat over het avontuur van een nieuwe start en het achterlaten van het oude. In the Mood draait om het gevoel van verliefdheid en plezier. De sfeer is energiek en optimistisch, met speelse en krachtige muziek (7,5)

Als vierde track Something for Nothing dat gaat over het idee dat je moet werken voor wat je wilt bereiken; niets komt vanzelf. De tekst moedigt aan tot eigen verantwoordelijkheid en inzet. De sfeer is krachtig en inspirerend, met stevige opzwepende muziek die het belang van hard werken en zelfvertrouwen benadrukt (8).

Het nummer Lakeside Park draait om herinneringen aan jeugd en fijne momenten doorgebracht in een park. De tekst beschrijft nostalgische gevoelens en het plezier van eenvoudige, zomerse dagen met vrienden. De sfeer van het nummer is warm en dromerig, met muziek die een gevoel van geluk en herinnering oproept. (8,5)

2112 vertelt een futuristisch verhaal over een wereld waar vrijheid en creativiteit verboden zijn door een streng regime. De hoofdpersoon ontdekt een gitaar en ervaart de kracht van muziek, wat leidt tot verzet tegen de onderdrukking. De sfeer is episch en spannend, met krachtige muziek die strijd en hoop uitstraalt. (8,5)

By-Tor and the Snow Dog is een fantasieverhaal over een gevecht tussen twee mythische wezens: By-Tor en de Snow Dog. De tekst beschrijft hun strijd tussen goed en kwaad. De sfeer is avontuurlijk en dramatisch, met spannende muziek die de intensiteit van het gevecht versterkt. (7)

In the End handelt over de waarde van vriendschap en het zoeken naar betekenis in het leven. De tekst benadrukt dat echte voldoening en geluk komen door verbinding met anderen. De sfeer is rustig en reflectief, met muziek die gevoelens van dankbaarheid en diepe emoties oproept. (8)

Het nummer Working Man / Finding My Way is opnieuw een compilatie van twee nummers. Met daarna de (storende) drumsolo
Het eerste nummer Working Man gaat over het leven van een hardwerkende arbeider die dagelijks dezelfde routine volgt en droomt van iets beters. De tekst drukt zijn vermoeidheid en verlangen naar verandering uit. De sfeer is zwaar en intens, met stevige gitaren die het harde, eenvoudige leven benadrukken .(8)
Het nummer Finding My Way gaat over het zoeken naar richting en onafhankelijkheid in het leven. De tekst beschrijft het gevoel van iemand die zijn eigen pad wil volgen en zich vrij wil voelen. De sfeer is energiek en zelfverzekerd, met krachtige muziek die vrijheid en nieuwe mogelijkheden uitstraalt. (8)

Het nummer What You’re Doing gaat over frustratie met mensen die anderen proberen te beheersen of beïnvloeden. De tekst spreekt uit dat je jezelf moet blijven en niet moet worden onderdrukt. De sfeer is krachtig en rebels, met stevige muziek die oproept tot onafhankelijkheid en zelfvertrouwen. (8,5)

Conclusie en Aanbeveling
All the World’s a Stage is een bijzonder livealbum van Rush dat hun talent en energie perfect vastlegt. De nummers laten zowel hun muzikale kracht als hun diepzinnige teksten zien, van vrijheid en onafhankelijkheid tot nostalgie en de zoektocht naar betekenis. Het album vangt de passie en intensiteit van hun live-optredens, waardoor je als luisteraar echt het gevoel krijgt dat je bij een van hun concerten bent.

Voor wie van rockmuziek en sterke live-optredens houdt, is dit album een aanrader. Het is vooral interessant voor fans die de energie van Rush live willen ervaren en geeft een geweldige indruk van hun unieke stijl.

Waardering 8
Eerder verschenen op www.jorros-muziekkeuze.nl