The Velvet Underground - VU (1985)

Beetje 'vergeten' VU album, hoe onterecht. Het is erg leuk om de originele versies van latere Lou Reed nummers (in de VU uitvoering) te horen. De meeste blijven gewoon fier overeind en je begrijpt niet goed dat ze de reguliere albums niet gehaald hebben. Essentieel VU album dus. Halfje erbij van mij.

Een beetje omhooggeschreven album. Richie Unterberger van Allmusic geeft het 5*, en ook op MuMe
krijgt het over het algemeen goede beoordelingen. Het begint redelijk met I Can't Stand It en het mooie Stephanie Says, gevolgd door het poppy She's My Best Friend. Maar daarna volgt het vreselijk gezongen Lisa Says, en dan kan ik de cd eigenlijk wel afzetten.
Het zal wel komen doordat ik niet zo heel erg dol ben op de stem van Lou Reed., maar er wordt ook behoorlijk vals gezongen op dit album, en ik vind de instrumenten ook niet altijd even mooi klinken.

Je vergeet Ocean maar vooral Foggy Notion, al goed voor die *****
Wat Stephanie en Lisa te zeggen hebben is toch ook heel prachtig en wat is I'm sticking with you toch een ongekend juweeltje.

kijk maar

Sorry, maar The Velvet Underground is waarschijnlijk niet écht een band voor mij,dat komt waarschijnlijk door het naar mijn beleving nogal decadente en naargeestige sfeertje. Ik vind bovendien de stem van Lou Reed onaangenaam - let wel: niet lelijk, maar onaangenaam, en dáárdoor lelijk, als je me kunt volgen.
Bovendien vind ik het geluid van dit album ook niet echt mooi, zoals ik al eerder schreef. Op het allereerste album staan wél een paar nummers die ik koester, maar die ontbreken hier. Dat is de reden dat ik kom tot mijn oordeel - en de schamele 3*.

Smaken verschillen, prima toch.
Ach er zijn er nog vele die niet van de stem van Lou houden, ik hoor hem nog steeds graag "praten".

beter dan Loaded, dit is meet in de trand van de eerste drie albums...

Loaded is ook geweldig, die vind ik nog wel iets beter dan dit album.
Maar dit is een prachtig vijfde VU-album!

Met enige tegenzin opgezet, maar het is bij vlagen een best goed album. Sommige nummers steken best goed in elkaar, zoals de eerste drie. Daarna zakt het grotendeels toch wat naar de middenmoot. Toch is het wel vreemd dat dit zo lang op de planken gelegen heeft. Het doet namelijk niet onder voor de meeste platen van The Velvet Underground. Wat ik wel opvallend vind, is dat veel mensen dit als experimenteel beschouwen, terwijl het ongelooflijk veilig is. Aangenaam op de meeste momenten en het stoort ook niet. Behalve de stem van Lou Reed dan. Als er iets is wat deze marathon voor mij wel bewezen heeft, is dat ik Reed als zanger simpelweg niet trek.

Eindstand:
1. The Velvet Underground & Nico
2. The Velvet Underground
3. VU
4. Loaded
5. Squeeze
6. White Light/White Heat

Vrij behoorlijk, maar tegelijkertijd ook weer behoorlijk middle of the road. Die valse zang op One Of These Days is ook echt behoorlijk vermoeiend om uit te zitten en ook I'm Sticking With You hoef ik niet nog een keer te horen. Dan zijn Ocean en Foggy Notion toch een stukje beter. Past verder inderdaad prima in de discografie van de band, dus vreemd dat het niet eerder is uitgebracht.

Eindstand:
1. The Velvet Underground & Nico 4*
2. Loaded 3.5*
3. The Velvet Underground 3*
4. VU 3*
5. Squeeze 2*
6. White Light/White Heat 1*

Wat zonde dat ik deze als VU-fan nooit eerder goed heb beluisterd.
Fantastisch materiaal, waarbij de rustige nummers (Sticking en Stephanie) mij het minst bekoren.
De rest des te meer. Van het Beatleske She's My Best Friend tot het pompende Foggy Notion.
VU stelt nooit teleur. 4,5*