Iron Maiden - Somewhere Back in Time (2008)

Dat wist ik dan weer niet, maar Harris heeft in dat geval gelijk want anders zaten we op Somewhere In Time met Zulu Lulu opgescheept. Gelukkig bleef ons dat bespaard tot Tattoed Millionaire.

Volgens mij had het meer te maken met de lauwe ontvangst door de die-hardfans van de plaat. Het gebruik van synths was de personificatie van de duivel in die tijd.

Verder mijd ik verzamelaars ook. Best Of The Beast is voor mij enkel interessant voor de Soundhouse opnamen en gelegenheidssingle Virus. Voor de instappers is dat veel beter dan dit, denk ik.

Dit is met afstand hun beste periode.
Jammer dat Sevent son of a sevent son en rime of the ancient mariner er niet op staan.
Als die nummers er ook nog op stonden , dan was het het ultieme maiden album geweest.
En het zou lekker zijn voor de speelduur van de gehele album.

Ja, maar je moet dan wel kiezen. Want er kunnen niet veel meer dan tien minuten bij op het schijfje.

En dan zou ik Alexander The Great en Tame To A Land ook nog missen. Dan mogen Run To The Hills en Can I Play With Madness er wel vanaf.

De Iron Maiden albums kosten bijna niets meer, gewoon The Number Of The Beast tot en met Seventh Son gewoon in huis nemen. Deze kost wel rond de 20 euro denk ik, en daar heb je ook 3 reguliere albums voor van hun.

Als je weinig tot niets van Maiden hebt, is deze plaat best OK.
Verder voegt het niet veel toe.

Misleidende ondertitel wel (The Best Of: 1980-1989), want van voor 1982 staan er geen opnamen op.

Ook niets uit 1989.

Goed opgemerkt. Al zou je nog kunnen interpreteren dat er tót 1989 bedoeld wordt.

Maar eigenlijk moet het dus zijn; The Best Of: 1983-1988. Dat ziet er wel heel wat minder compleet uit.

De samensteller schaart de opnamen van voor 1982 kennelijk niet onder het beste uit die tijd. Of ze moeten daarmee de live-versies van Phantom of The Opera, Wrathchild en Iron Maiden bedoelen. Rare jongens, die verzamelaarknutselaars.
Ik zou kiezen voor Flight 666. Het livedocument dat hier eigenlijk een beetje uit voortvloeide.

Het kan misschien ook te maken hebben met Dickinson of Maiden zelf, dat ze liever geen werk met Di'Anno op hun verzamelaars willen.

Voor Best Of The Beast was dat geen probleem.

Somewhere Back In Time was er om Somewhere Back On Tour mee te vergezellen. Beetje het Live After Death gevoel terughalen. Dan nog blijft het tamelijk misleidend en overbodig.

Ah, die heb en kende ik niet.

Bij "Best of the Beast" zat Blaze nog in de band, dus dat kon niet anders, neem ik aan. CD1 van die 2cd set is wat ondermaats en vooral op de singles gericht. Draai die nog zelden. Dus hou je 1 prima cd over. Deze Somewhere back in time is dan dus voor een 1 CD verzamelaar best aardig, meen ik.

De Lp is geweldig al was het maar vanwege The Soundhouse Tapes. Verder heb ik het sowieso niet zo op verzamelaars.

Die staan op de tweede cd en die maken de aanschaf al gerechtvaardigd inderdaad.
Als ik een regulier album luister dan doe ik dat het liefst in één geheel. En ik ga niet in de auto op de parkeerplaats van de plaatselijke super wachten totdat de CD is afgelopen. Daar bieden verzamelaars een goede uitkomst.
Om van sommige bands iets in huis te hebben op CD ook natuurlijk, als kennismaking. Wie is er niet begonnen met de 2CD verzamelaar van Led Zeppelin?

Als je van de oude Maiden albums nog niks hebt en kennis wil maken met het roemrijke verleden zonder de gehele discografie te moeten kopen dan zit je hier niet verkeerd, denk ik.

Dat denk ik ook.
Of je dan ooit nog grote delen van het werk van Maiden alsnog gaat kopen, dat kan natuurlijk altijd. Want dit prima album (al is het dan verzameld werk) klinkt als een klok. En als je niet beter weet, heb je de ervaring van een ijzersterk album.

Het kan natuurlijk heel goed, dat nummers geheel uit het verband zijn gerukt als onderdeel van een regulier album en dan op een compilatie worden gezet.
Maar dat gevoel heb je niet als je die albums uit de jaren '80 niet kent en je het in feite alleen moet doen met deze samenvatting.

Met prachtige individuele nummers als 2 Minutes to Midnight en The Trooper.

Iron Maiden is zeker niet alleen maar "beuken" en een herhaling van zetten. Juist niet. Het is uiterst melodieuze hardrock met een mooie dosis spanning. Er valt aan hun spel niets aan te merken en het is allemaal tot in de puntjes verzorgd. Geen zwakke broeders onder de nummers.

Wie aan Iron Maiden wil proeven maar nog niet weet waar te beginnen: eerst maar eens deze compilatie.

Doe maar Best Of The Beast. Geeft toch een veel beter overzicht.

Misschien, maar dit is deel 1 (jaren '80 ongeveer) en dan is er nog een tweede deel, From Fear to Eternity voor het vervolg.
Dat zit dan niet in één doosje, maar er is met de hele compilatie op zich niets mis.

Maar er zijn natuurlijk eerdere compilaties geweest, als het daar over gaat. Over de muziek kan niet worden geklaagd. Althans, ik ga het niet doen

From Fear to Eternity was volgens mij juist de opvolger van Best of the Beast... Verwarrend, al die compilaties Gewoon een overbodig album wat mij betreft, al is/was het wel een handige release voor newbies die tijdens de jaren 80 nog niet geboren waren.

Als je er vanuit gaat dat de platenmaatschappij gewoon ieder jaar wel een release uitbrengt van een album, live-album, compilatie, box-set, re-release of DVD dan klinkt het al een stuk logischer. Daarnaast gingen de heren weer op tour dus een plaatje ter ondersteuning van die tour kon geen kwaad. Gewoon de boel warm houden, dus, dat ze niet vergeten mogen worden haha. Geldt overigens voor veel meer bands dan Iron Maiden alleen.

Toegegeven: From Fear To Eternity herbergt ook werk van na 2000 in tegenstelling tot Best Of The Beast. Wel negeert het Blaze Bailey zoals deze Paul Di'Anno negeert en dat klopt niet.

Maar goed, de tour moest ingeluid worden. En sommigen hadden vast wel iets aan de opfriscursus. Ik kies in dit geval voor Flight 666. De live documentatie van de tour zelf. Veel leuker.