Amon Düül II - Phallus Dei (1969)

Het titelnummer is fan-tas-tisch. Alleen daarvoor al 4,5 *

Titel betekent 'De penis van God' of zo? .

Jep.

ben zéér benieuwd....

Henriette Krötenschwanz => kikkerpenis gigantisch grappige naam

twijfel om hem een 3.5 of een 4 te geven...

Ik geef hem toch maar een 3.5, kwestie om wat kritisch te zijn Na een paar luisterbeurten zal hij wel, indien hij goed genoeg is, wel stijgen in sterretjes.

Zoals wel vaker bij deze band, spelen de vocalen mij zo nu en dan parten, bijvoorbeeld in Dem Guten, Schönen, Wahren, dat ik om die reden wel eens oversla.

Gelukkig heeft de zang verder niet echt de overhand. Het titelnummer is tof, al hadden de eerste paar minuten er, wat mij betreft wel af gekund. De zang voegt hier, naar mijn smaak, weinig toe, maar stoort ook niet echt.

Kannaan vind ik ook erg lekker. Goede drive, lekker ritme, summiere zang. Luzifers Gholom barst van de lekkere riffjes, die het moeten opnemen tegen de soms weer tenenkrommende zang.

Henriëtte Krötenschwanz is kort maar krachtig, weliswaar mét zang, maar gelukkig hier zónder het gebruikelijke Sauerkraut-accent.

Ook in bonustrack TouchMaPhal(lus?) horen we een andere stem dan die van de gebruikelijke vocalist. De betreffende dame, Renate Knaup, volgens het boekje, probeert zelfs een soul-achtige draai aan dit nogal Oosterse te geven. Het nummer kabbelt naar mijn smaak wat te veel om ruim 10 minuten te blijven boeien.

Of de twee bonustracks uit dezelfde sessies komen als de rest van het album, kan ik uit het boekje niet afleiden, en eerlijk gezegd is het moeilijk te geloven, want beide tracks hebben een behoorlijk afwijkend geluid. Ook in I Want The Sun To Shine horen we de Oosterse percussie en de wat pentatonisch aandoende toontrappen. Qua klank en productie konden deze opnames wel twintig jaar jonger zijn. Wat mij betreft hebben ze in ieder geval weinig meerwaarde ten opzichte van de originele tracklist.

Helaas betreft het hier dan wel een tikfoutje. Het nummer heet namelijk Henriëtte Krötenschwarz. Correctie ingediend.

Vandaag in iTunes geladen en ook daar stond Krötenschwanz. Dus even wat onderzoek gedaan. Blijkt het verkeerd gespeld te staan op de achterhoes van de Reportoire re-release van het album. Binnenin staat het wel goed. Weer terug laten veranderen. Gelukkig maar - veel leuker dit !

Yes, nog meer gestoorde Duitsers! Best groovy allemaal weer, maar toch zie ik ook een grote soeppan met restjes eten van de afgelopen week voor me als ik dit luister.

Dan ook maar eens Cluster proberen, omsk!

Omsk, probeer het nog eens!

Mijn maaltijd zag er veel beter uit.

Heerlijk geflipte Duitsers; altijd lekker toch!

Het gevoel van vrijheid dat van dit werkje uitgaat vind ik echt machtig, vooral in het fenomenale titelnummer. Daarmee bedoel ik dat het 'jamgevoel', één van de dingen die bij krautrock vaker te bemerken valt, echt heel goed bij mij overkomt: hier spat het speelplezier vanaf. Gaan de vocalen af en toe een beetje over de scheef? Ja, maar dat kan voor mij het totaalplaatje allesbehalve verpesten.

TouchMaPhal is beslist een juweeltje, net als I Want the Sun to Shine. Kortom de bonusnummers bevallen mij het beste. Van het lange Phallus Dei vind ik vooral het begin matig. Maar het nummer kent ook sterke momenten.
Het is bij mij zeker zo dat deze muziek wat gewenning nodig heeft en niet iedereen zal bevallen. Na een paar luisterbeurten bevalt het mij prima.
3,5* en op plaats 75 in de 100 Greatest Albums of 1969 en op 59 in de Best Ever Album chart over dat jaar.

Mij heeft dit nooit aangesproken. Het klinkt verschrikkelijk, en ik heb altijd gedacht dat de muzikanten achter deze band geen echte muzikanten zijn, slechts zware amateurs die nauwelijks een instrument beheersen. Voor mij dus een compleet raadsel waarom deze band zo opgehemeld wordt.